Heupdysplasie, een abnormale en pijnlijke verslapping van de heupen, is behoorlijk berucht geworden in de hondenwereld, vooral bij bepaalde rassen. En hoewel Border Collies over het algemeen een gezond hondenras zijn, zijn ze vatbaar voor heupdysplasie.
Heupdysplasie is een complex syndroom waarbij genetische en omgevingsfactoren betrokken zijn. Hoewel de genetische component ons veel kan vertellen, kan de pijn van een hond ons ook veel vertellen over hoe goed aan zijn persoonlijke behoeften wordt voldaan.
Lees verder voor meer informatie over hoe u de levenskwaliteit van uw Border Collie met heupdysplasie kunt verbeteren.
Wat is heupdysplasie?
Heupdysplasie is een complexe gewrichtsaandoening waarbij genetica en omgevingsfactoren betrokken zijn. Het combineert het gewricht, de spieren, pezen en ligamenten rond het falen van het gewricht. Het is een ziekte die begint terwijl de puppy groeit en die zijn hele leven progressief problematisch blijft.
Het heupgewricht, waar het dijbeen aan het heupbot hecht, ontwikkelt zich abnormaal los. Het heupgewricht is een kogelgewricht en de misvorming ontstaat wanneer de kogel niet goed in de kom past en daardoor losjes in de kom draait.
In de vroege stadia van heupdysplasie zorgt de laksheid in het gewricht ervoor dat het gewricht ongelijk beweegt. Deze ongelijkmatige beweging is pijnlijk, waardoor de hond mank loopt of zwakte in het gewricht heeft. Het onstabiele gewricht biedt geen normale kracht en bewegingsvrijheid.
Na jaren van laksheid ontwikkelt het gewricht artritis omdat de ongelijkmatige, losse bewegingen de bekleding en botten van het gewricht verergeren en aantasten. Een instabiel gewricht raakt ontstoken. En jaren van een ontstoken gewricht zorgen ervoor dat botsporen op het gewrichtsoppervlak groeien, zodat het bot langs het oppervlak achteruitgaat in kwaliteit. Dit is artritis.
Dus een puppy begint met heupdysplasie, en naarmate ze ouder worden, verandert het in heupdysplasie in combinatie met artrose (de veterinaire term voor artritis). Honden met chronische heupdysplasie bewegen ook hun andere gewrichten abnormaal om dit te compenseren. Daardoor hebben ze ook meer kans om artrose te krijgen in andere gewrichten.
Het is een vicieuze cirkel die moeilijk te doorbreken is. De enige hoop is om te proberen het te vertragen.
Wat zijn de tekenen van heupdysplasie?
Hoewel pijn en mank lopen met de achterpoten een teken kunnen zijn van heupdysplasie, zijn er een aantal problemen die dit kunnen veroorzaken, sommige genetisch, sommige traumatisch. Als gevolg hiervan zal heupdysplasie een veterinaire diagnose vereisen.
Een dierenarts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren om het probleem te helpen identificeren. Het kan zijn dat ze de Border Collie moeten verdoven om het heupgewricht volledig te onderzoeken, aangezien velen weerstand zullen bieden aan het bewegen van het gewricht en als gevolg daarvan het volledige bewegingsbereik van het gewricht verdoezelen.
Röntgenfoto's (röntgenfoto's) worden ook vaak gebruikt om heupdysplasie te diagnosticeren. Sommige röntgenfoto's kunnen op een schaal worden gebruikt om het niveau van heupdysplasie te beoordelen. Om goede röntgenfoto's te maken, moeten de meeste honden ook worden verdoofd of zelfs onder algemene anesthesie worden gebracht, zodat ze volledig bewusteloos zijn in plaats van slechts een beetje in slaap.
Let op de volgende tekens:
- Pijn in de achterpoten
- Hinken
- Wobbly poort
- Moeite om op te staan na het liggen
- Worstelen met trappen
- Overmatige pijn of vermoeidheid na het sporten of spelen
- Zwakte in achterbenen (d.w.z. als je naar beneden drukt, zakken hun heupen gemakkelijk in)
De 4 meest voorkomende oorzaken van heupdysplasie
Er zijn vier hoofdoorzaken van heupdysplasie: erfelijkheid, lichaamsbeweging, voeding en te snel groeien.
1. Genetica
De genetische component van heupdysplasie betekent dat je alles goed kunt doen en toch tegen dit probleem kunt vechten. Grote honden hebben meer kans op heupdysplasie dan kleinere rassen, maar zeg nooit nooit.
Als je je puppy van een border collie-fokker ha alt, vraag hem dan naar genetische ziekten zoals heupdysplasie om de kans op ontwikkeling te beoordelen. Er zijn andere rassen die aanleg hebben voor heupdysplasie:
- Duitse herders
- Golden Retrievers
- Labrador Retrievers
- Buldoggen
- Oude Engelse herdershonden
- Sint-Bernards
2. Oefening
Overmatige lichaamsbeweging, vooral tijdens de ontwikkeling - terwijl een puppy groeit - kan heupdysplasie verergeren. Te weinig beweging is ook niet goed. Matige lichaamsbeweging en onthouden dat uw puppy nog steeds in de groei is en misschien wat hulp nodig heeft bij het reguleren van zijn over-the-top zoomies, is belangrijk.
3. Voeding
Als ze puppy's zijn, is het erg belangrijk om ze mager te houden. Er kan een neiging zijn om groei te willen stimuleren, en mensen associëren voeding van nature met gezonde groei.
Als u echter uw puppy van een groot ras aanmoedigt om te vroeg 'groot' te worden, kan dit de botgroei verstoren, zodat sommige botten sneller groeien dan andere. Dit is wat er gebeurt met heupdysplasiegewrichten; de kogel en de kom groeien niet in hetzelfde tempo naar elkaar toe. Honden met overgewicht worstelen echt met hun heupdysplasie. Meer gewicht dragen op een instabiel gewricht versnelt de degeneratieve cyclus.
4. Groeit te snel
Dit is een combinatie van voeding en beweging. Laat uw jonge puppy in zijn eigen tempo groeien en moedig hem niet aan om te snel te groot te worden.
Hoe verzorg ik een border collie met heupdysplasie
Gewichtsbeheersing is essentieel. Het slank houden van puppy's en volwassenen is een belangrijk hulpmiddel bij het beheersen van heupdysplasie. Het belang van het hebben van een magere hond met heupdysplasie kan niet genoeg worden benadrukt. Laat de beefcakes en dadbod dogs over aan andere rassen zonder heupproblemen. Gecontroleerde oefening helpt bij gewichtsbeheersing en het behouden van kracht. Maar ongecontroleerde lichaamsbeweging kan heupdysplasie verergeren, dus doe het met mate. Fysiotherapie met honden is een opkomend vakgebied. Het bevat oefeningen die je thuis kunt doen of naar een professional kunt gaan.
Uw dierenarts kan pijnstillers voorschrijven in de vorm van ontstekingsremmers om uw hond te helpen zijn pijn te beheersen. Wanneer, hoeveel en welk type zal een individuele evaluatie zijn en zal de input van uw dierenarts nodig hebben om ervoor te zorgen dat ze niet te veel krijgen. En omgekeerd, om ervoor te zorgen dat ze genoeg binnenkrijgen.
Er zijn meerdere chirurgische technieken om heupdysplasie te verlichten. Welke wordt gekozen, hangt af van uw hond, hun heupdysplasie, de voorkeursmethode van de chirurg en de levensstijl van uw hond. Beslissen of uw hond geopereerd moet worden, is een gesprek met uw dierenarts. Vraag een second opinion als u niet zeker bent van de aanbeveling van uw dierenarts. Door professioneler advies in te winnen, hoef je je minder zorgen te maken over het juiste doen.
Veelgestelde vragen (FAQ's)
Waarom zou ik röntgenfoto's moeten maken?
Zelfs als u weet dat uw hond heupdysplasie heeft, kunnen röntgenfoto's nodig zijn. Ze bieden niet alleen een basislijn, zodat als er over een paar jaar iets gebeurt of als het aanzienlijk erger wordt, de röntgenfoto's een gegevenspunt bieden om te begrijpen wat er is gebeurd.
Als uw hond geopereerd moet worden om de operatie goed te plannen, zijn röntgenfoto's noodzakelijk. We zouden ook nooit in een situatie willen zijn waarin we de operatie alleen uitvoeren omdat het een ander probleem is. Het is altijd beter om zoveel mogelijk vertrouwen te hebben voordat u onherroepelijke procedures uitvoert.
Waarom is mijn hond niet hersteld van de operatie?
Helaas is een operatie geen 100% oplossing. Het kan een belangrijk hulpmiddel zijn bij het corrigeren van heupdysplasie, en voor sommige honden kan het zelfs nodig zijn om pijnvrij te zijn.
Maar het succes van een operatie hangt volledig af van wat u thuis doet direct na de operatie terwijl ze genezen en op de lange termijn. Als u naar de bovenstaande lijst met behandelingen kijkt, is een operatie slechts een van de zeven of acht behandelingsopties.
De operatie werkt alleen als u ook andere behandelingen gebruikt. De operatie zal alleen effectief zijn als u hen helpt met fysiotherapie, gewichtsbeheersing of gezonde gewrichtssupplementen.
Conclusie
Heupdysplasie is pijnlijk en kan een slopend probleem zijn met onstabiele heupen die het dagelijkse leven van veel honden beïnvloeden. Het verandert ook naarmate de hond ouder wordt en zal na verloop van tijd anders moeten worden ondergebracht.
Op dezelfde manier, aangezien het een complexe ziekte is met veel factoren die het uitlokken en verergeren, zijn er ook veel verschillende manieren om het te behandelen. De beste behandeling, maar de beste manier om voor uw hond met heupdysplasie te zorgen, is door een multimodaal, levenslang zorgplan aan te nemen waarin elke behandelingsoptie is opgenomen, inclusief het nadenken over de invloed die deze zullen hebben op toekomstige generaties Border Collies.
