Epilepsie kan een ongelooflijk beangstigende aandoening zijn om te zien bij uw hond. Aanvallen zijn vaak onverwacht, moeilijk voor te bereiden en kunnen als eigenaar een gevoel van hulpeloosheid opwekken wanneer u uw huisdier probeert te helpen. Epilepsie is echter een van de meest voorkomende chronische neurologische aandoeningen bij honden over de hele wereld en wordt vaak gezien in het veterinaire kantoor. Hoewel er geen remedie is, zijn er verschillende behandelingen om epileptische aanvallen bij uw hond te helpen beheersen.
Lees verder om meer te weten te komen over epilepsie bij Border Collies.
Wat is epilepsie?
Epilepsie wordt beschreven als terugkerende aanvallen die het gevolg zijn van plotselinge episodes van abnormale elektrische activiteit in het neuronale netwerk van de hersenen.
Soms kunnen de woorden 'epilepsie' en 'toevallen' door elkaar worden gebruikt. Het is echter belangrijk op te merken dat ze niet hetzelfde zijn. "Epilepsie" is de aandoening waarbij een patiënt twee of meer niet-uitgelokte aanvallen heeft. "Aanvallen" zijn de gebeurtenis zelf, een overmatige golf van elektrische activiteit in de hersenen. Er zijn talloze oorzaken van aanvallen als een enkele gebeurtenis, en een hond die aan een aanval lijdt, heeft mogelijk geen epilepsie.
Sommige specifieke rassen zijn vatbaarder voor epilepsie. De Border Collie is er een van, naast de Beagle, Labrador Retriever, Herders, Cocker Spaniel en Poedel. De meeste honden met epilepsie krijgen hun eerste aanval als ze tussen de 1 en 5 jaar oud zijn.
Wat zijn de tekenen van epilepsie bij Border Collies?
Epilepsie wordt beschreven als een hond met twee of meer niet-uitgelokte aanvallen met een tussenpoos van meer dan 24 uur. Er is een extreem groot bereik voor de ernst van de ziekte; sommige honden hebben niet vaak last van een aanval, terwijl andere honden meerdere keren per dag aanvallen kunnen hebben. Bovendien kan de aard van de aanvallen ook sterk verschillen, afhankelijk van het feit of ze "gegeneraliseerd" of "focaal" zijn.
Gegeneraliseerde aanvallen hebben betrekking op een uitbarsting van elektrische activiteit in beide hersenhelften. Dit betekent dat ze het hele lichaam betreffen; instorting, bewustzijnsverlies, peddelen en convulsies, vocaliseren, kwijlen en soms urineren of poepen. Wanneer een hond een gegeneraliseerde aanval heeft, zullen ze niet reageren op hun naam of externe prikkels, en ze kunnen een periode voor en na de aanval hebben waarin ze teruggetrokken, vermoeid, prikkelbaar en gedesoriënteerd zijn. In meer extreme gevallen, net nadat een aanval is opgetreden, kunnen ze last hebben van voorbijgaande blindheid of agressie.
Focale aanvallen treden op wanneer er abnormale elektrische activiteit is in slechts een kleine groep neuronen in plaats van in de hele hersenen. Deze aanvallen zijn subtieler. Ze kunnen bestaan uit schokkende hoofdbewegingen, abnormaal knipperen of trillen van het gezicht of de wang, gedragsveranderingen, ritmische schokken van een been, verwijde pupillen en kwijlen. Focale aanvallen kunnen optreden zonder een duidelijke verandering in bewustzijn. Ze kunnen ook overgaan in gegeneraliseerde aanvallen.
Het is belangrijk op te merken dat honden zich normaal gesproken tussen individuele aanvallen bevinden. De intensiteit en ernst van aanvallen kunnen na verloop van tijd verergeren bij epileptische honden en aanvallen kunnen frequenter worden. Het maakt niet uit of uw hond een gediagnosticeerde epilepticus is die momenteel wordt behandeld met medicijnen of dat het hun eerste aanval ooit is, u moet altijd op twee dingen letten:
- Hoe lang duurt de aanval?
- Doen de aanvallen zich na elkaar voor in een kort tijdsbestek?
Als de aanval langer dan 3-5 minuten heeft geduurd, en de aanvallen volgen elkaar op in wat we "cluster" -aanvallen noemen, dan is er sprake van een noodgeval en moet u uw hond meenemen meteen naar de dierenkliniek.
Wat zijn de oorzaken van epilepsie bij Border Collies?
Epilepsie bij honden is vaak wat we 'idiopathisch' noemen, wat betekent dat we niet weten wat de oorzaak is. We beginnen echter te begrijpen dat idiopathische epilepsie een genetische component heeft; het is gewoon nog niet formeel geclassificeerd.
Epilepsie kan ook het gevolg zijn van structurele problemen met de hersenen die de functie beïnvloeden en kan optreden na een ontstekingsziekte, hoofdtrauma of beroerte, of een intracraniale tumor.
Volgens een artikel dat in 2022 is gepubliceerd, wordt aangenomen dat Border Collies een hoge prevalentie van idiopathische epilepsie hebben. Aangenomen wordt dat Border Collies een genetische component hebben, maar we moeten nog de genetische mutaties of variaties in dit ras identificeren die verantwoordelijk zijn voor de ziekte.
Hoe zorg ik voor een hond met epilepsie
Als uw hond zijn eerste aanval heeft gehad, is het raadzaam om, zelfs als hij na de gebeurtenis weer normaal is, een dierenarts te raadplegen om uw hond te laten controleren. Uw dierenarts zal andere problemen uitsluiten (zoals toxiciteit en onderliggende ziekten) die mogelijk kunnen leiden tot een aanval, en als klinisch onderzoek en bloedresultaten weer normaal zijn, zal dit u waarschijnlijk op wacht voor aanvallen plaatsen.
Een dierenartsgids voor het starten van anticonvulsieve medicatie wordt als volgt ingegeven:
- Wanneer uw hond twee of meer aanvallen heeft in een periode van 6 maanden
- Wanneer aanvallen in clusters voorkomen (drie of meer aanvallen in een periode van 24 uur)
- Als aanvallen langer dan 5 minuten duren
Border Collies behoren tot de weinige gerapporteerde rassen die helaas berucht zijn omdat ze moeilijk epilepsie onder controle kunnen krijgen. Daarom kan uw dierenarts besluiten om niet te wachten op bovenstaande criteria om met medicatie te beginnen en onmiddellijk anticonvulsieve therapie aan te bevelen.
Er zijn vier medicijnen die worden gebruikt om aanvallen bij honden onder controle te houden: fenobarbital, kaliumbromide, levetiracetam en zonisamide. Ze kunnen afzonderlijk worden gebruikt of, als ze niet met een enkel medicijn worden bestreden, in combinatie worden gebruikt. Het is belangrijk om een aanvalsdagboek bij te houden en deze te melden aan uw dierenarts (inclusief tijd en frequentie). Het is normaal dat een hond die wordt behandeld af en toe een "doorbraakaanval" krijgt, maar als deze langer dan 5 minuten duurt of in clusters voorkomt, moet uw dierenarts deze onmiddellijk laten zien.
Hoe ga ik om met mijn hond als hij een aanval heeft?
Wanneer uw hond een aanval heeft, moet de eerste gedachte zijn om hem (en u) veilig te houden. Blijf kalm en verwijder, indien mogelijk, meubels of obstakels uit hun directe omgeving. Beperk elk extern geluid en probeer een rustige, donkere omgeving te bieden met zo min mogelijk stimulatie om ze te helpen herstellen. Time de aanval, en als het richting de 3 minuten gaat, bel dan uw dierenarts, of als u het al eerder heeft gekregen, dien dan medicatie voor noodaanvallen toe. Het is belangrijk om ze wat ruimte te geven nadat ze klaar zijn met grijpen, omdat ze vaak verward en gedesoriënteerd zijn en, in de postictale toestand, de neiging hebben agressiever te zijn. Laat ze na de aanval rusten en zoveel slapen als ze willen.
Veelgestelde vragen (FAQ's)
Hoe wordt epilepsie gediagnosticeerd?
Epilepsie wordt gediagnosticeerd op basis van een diagnose van uitsluiting. Diagnostiek omvat:
- Een grondige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek
- Bloedonderzoek
- Urinetesten
- Röntgenfoto's
- Beeldvorming (MRI of CT)
- Cerebrospinale vloeistof (CSF) taps
Diagnostiek wordt van geval tot geval beoordeeld. Vaak kunnen de kosten van diagnostiek onbetaalbaar zijn en veel honden worden niet doorverwezen voor meer specialistische diagnostiek bij een neuroloog (MRI-, CT- en CSF-taps). Een diagnose van epilepsie wordt vaak voorlopig gesteld op basis van leeftijd, ras, medische voorgeschiedenis, lichamelijk onderzoek, algemeen bloed- en urineonderzoek en reactie op medicatie.
Wat is de prognose voor een hond met epilepsie?
De prognose kan sterk variëren, afhankelijk van de ernst van de aanvallen van uw hond. Het is gemeld dat honden die clusteraanvallen ervaren (meerdere aanvallen binnen een periode van 24 uur) of aanvallen ervaren die in totaal langer dan 5 minuten duren, een slechtere kwaliteit van leven en prognostische indicatoren hebben. Honden met ernstigere epilepsie kunnen kortere overlevingstijden hebben. Veel honden die het goed doen met anticonvulsieve therapie, kunnen echter een verder normaal leven leiden. Het is normaal om een aantal doorbraakaanvallen te krijgen, en het kan zijn dat de medicatie moet worden herzien en aangepast als reactie, maar met de nodige waakzaamheid kunnen ze goed worden behandeld.
Mijn hond is al een tijdje niet fit. Kan ik de medicatie stoppen?
Epilepsie vereist meestal een levenslange behandeling met anticonvulsiva. Er mag zeker niet plotseling gestopt worden zonder veterinair advies aangezien dit schadelijke gevolgen kan hebben. Fenobarbital kan bijvoorbeeld niet plotseling worden gestopt, omdat dit ontwenningsaanvallen kan veroorzaken. Honden moeten in ieder geval minimaal een jaar aanvalsvrij zijn voordat ze nadenken over stoppen met de medicatie. Als u zich zorgen maakt of vragen heeft over de medicatie van uw hond, is het altijd aan te raden om dit met uw dierenarts te bespreken.
Conclusie
Hoewel we niet zouden willen dat een hond lijdt aan epilepsie, en hoewel we nog veel te leren hebben over de fijnere details van de hersenen, weten we genoeg over de aandoening om epileptische honden een goede kwaliteit van leven en hopelijk het aantal aanvallen dat ze ervaren beperken. Een diagnose van epilepsie bij uw hond kan overweldigend zijn om mee te beginnen. Maar met de juiste behandeling en behandeling hopen we altijd dat ze een zo gezond en gelukkig mogelijk leven zullen leiden.