Misschien heb je de afgelopen jaren een van de video's gezien van een cheeta en een hond die speels ravotten of knuffelen in een dierentuin. Je hebt misschien zelfs gedacht dat dit gewoon weer een gewetenloze "dierentuin" was die een gevaarlijke gimmick gebruikte om de aandacht te trekken en bezoekers aan te trekken. Het goede nieuws is dat dit helemaal niet het geval is. Er zit een wetenschap achter de band tussen cheetah en hond, en het is een zorgvuldig samengestelde en bewaakte relatie.1 Laten we het hebben over de relatie tussen cheeta's en honden en hoe deze de dieren ten goede komt.
Waarom hebben jachtluipaarden steun nodig van honden?
In het wild zijn cheeta's nogal eenzame dieren, die het grootste deel van hun leven alleen doorbrengen. Soms zullen mannelijke cheeta's zich hechten aan andere mannetjes, waardoor kleine groepen metgezellen ontstaan. Deze relaties met andere cheeta's bieden ondersteuning en een extra laag veiligheid voor de cheeta's. In gevangenschap werkt het groeperen van cheeta's samen met andere cheeta's mogelijk niet goed vanwege hun territoriale karakter. Hier komen honden om de hoek kijken!
Cheeta's in gevangenschap kunnen angstig worden, wat kan leiden tot stress. In de natuur worden cheeta's gebouwd om te 'vluchten voor vechten', waardoor ze vatbaar kunnen worden voor hoge stress in situaties waarin ze beperkte ontsnappingsroutes hebben. Door een jachtluipaard een hondgenoot te geven, voelt de jachtluipaard zich veilig en heeft hij het gezelschap van een vertrouwde vriend voor emotionele steun, waardoor stress wordt verminderd.
Waarom werkt deze relatie?
De honden die in deze programma's worden gebruikt, zijn zorgvuldig geselecteerd op karakter, hoewel de meeste reddingshonden zijn. De honden zijn geduldige honden die tolerant zijn ten opzichte van het ruige spel dat de cheetah hen oplegt. De aanwezigheid van de hond is zeer kalmerend voor de cheeta, helpt hun stress te verminderen en geeft hen een gevoel van veiligheid en gezelschap. In stressvolle en nieuwe situaties is de hond vaak bereid vooruit te draven om de situatie te bekijken, waardoor de cheetah zich veilig voelt en meer bereid is om de omgeving te verkennen.
Er is echter veel meer aan de relatie dan alleen een cheetah en een hond bij elkaar te houden. Langzame introducties beginnen wanneer de hond en de cheetah allebei nog erg jong zijn, meestal rond de leeftijd van 3 maanden. Vaak zijn de cheeta's door hun moeder in de steek gelaten of om de een of andere reden weggehaald, bijvoorbeeld omdat de moeder niet genoeg melk produceert om het opgroeiende kitten te ondersteunen. Door het kitten en de hond aan elkaar voor te stellen, krijgt de cheeta een speelkameraadje dat hen helpt om de juiste socialisatie en gezonde speelgrenzen aan te leren.
Leven ze samen?
De hond en de cheetah brengen meerdere uren per dag samen door, maar ze krijgen ook tijd apart. Hierdoor kan de hond tijd doorbrengen met mensen en andere honden, en kan de cheeta leren comfortabel zelfstandig te functioneren.
Interessant genoeg melden de meeste accounts dat de hond het dominante lid is van de relatie tussen de twee. Ze worden tijdens de ma altijden van elkaar gescheiden om ruzies en meningsverschillen over eten te voorkomen. De andere grote reden dat ze tijdens de ma altijd gescheiden zijn, is om te voorkomen dat de hond voedsel van de cheeta neemt. Aangezien de hond vaak de dominante deelnemer in de relatie is, is de kans groter dat hij voedsel van de cheeta steelt, hoewel je zou verwachten dat de situatie andersom is.
De meeste dierentuinen scheiden de hond en de cheeta permanent rond de leeftijd van 2 jaar, hoewel sommige ze voor het leven bij elkaar houden. De meeste dierentuinen vinden dat cheeta's het gezelschap van de hond niet verlangen of nodig hebben ouder dan 2 jaar, wat de leeftijd is in het wild waarop cheeta's hun moeder verlaten en zelfstandig gaan wonen.
Door ze uit elkaar te houden, verkleint de kans op agressie van de cheetah, en over het algemeen hebben cheeta's op deze leeftijd niet langer de extra emotionele steun van de hond nodig. De scheiding wordt ruim van tevoren gestart, waardoor de tijd die de twee dieren samen doorbrengen langzaam afneemt om stress te voorkomen. De honden worden geadopteerd, vaak voor dierentuinpersoneel.
Tot slot
De relatie tussen honden en cheeta's is uniek en interessant, maar is ook gebaseerd op wetenschap en dierlijk gedrag. Een hond is een gezonde toevoeging voor veel cheeta's en helpt hen om met minimale stress en angst door de wereld om hen heen te navigeren. Het is ook een geweldige manier om de cheetah een goede socialisatie en veilig gezelschap te bieden.
Deze relaties worden zorgvuldig gecreëerd en gecontroleerd, en er komt veel meer bij kijken dan alleen een hond en een cheetah samen in een verblijf gooien. Beide dieren krijgen tijd uit elkaar zodat ze onafhankelijkheid en zelfredzaamheid kunnen ontwikkelen, evenals gezonde grenzen en om stress te verminderen wanneer ze uit elkaar zijn.
