Waterintoxicatie, ook wel watertoxicose genoemd, treedt op wanneer een hond in korte tijd een grote hoeveelheid water drinkt en het natriumgeh alte in zijn bloed gevaarlijk laag wordt. In dit artikel gaan we het hebben over de overconsumptie van zoet water (geen zout water).
Waterintoxicatie komt niet vaak voor bij honden, maar het kan zeer ernstig zijn.1
Als u vermoedt dat uw hond mogelijk watervergiftiging heeft, dient u onmiddellijk een dierenarts te raadplegen
Wat veroorzaakt watervergiftiging?
De symptomen van waterintoxicatie worden veroorzaakt door hyponatriëmie, wat simpelweg neerkomt op een laag natriumgeh alte in het bloed. Natrium is een elektrolyt dat veel belangrijke functies in het lichaam vervult.
Bij normaal gezonde honden werken de nieren altijd om de elektrolyten binnen zeer specifieke concentratiebereiken in het bloed te houden:
- Als natrium boven het normale bereik stijgt (hypernatriëmie), veroorzaakt feedback van de nieren een gevoel van dorst, zodat de hond water zal drinken en het natrium in zijn bloed zal "verdunnen"
- Als natrium onder het normale bereik zakt (hyponatriëmie), beginnen de nieren grote hoeveelheden verdunde urine te produceren om extra vocht weg te spoelen en het natrium in het bloed te "concentreren"
Wanneer een hond heel snel een grote hoeveelheid water drinkt, zijn de nieren niet in staat om het extra vocht snel genoeg te verwijderen om de hyponatriëmie (natriumarm) te corrigeren.
Wat zijn de symptomen van watervergiftiging?
De symptomen van watervergiftiging hangen af van hoe snel het natriumgeh alte da alt.
Als het natriumgeh alte te laag is, wordt er vocht uit het bloed naar de omliggende cellen geperst, waardoor ze opzwellen. Veel van de symptomen van hyponatriëmie zijn het gevolg van verhoogde druk in de hersenen als gevolg van deze zwelling.
Hier zijn enkele tekenen om op te letten:
- Ataxia (onthutsend, gebrek aan coördinatie)
- Lethargie (zeer weinig energie)
- Opgeblazen uiterlijk
- Overmatig kwijlen
- Braken
- bleek tandvlees
- Verglaasde blik in de ogen en/of verwijde pupillen
In ernstige gevallen kunnen de symptomen zich ontwikkelen tot epileptische aanvallen, bewusteloosheid en helaas de dood.
Uitdagingen bij het diagnosticeren van waterintoxicatie
Aangezien waterintoxicatie zeldzaam is, zijn sommige dierenartsen niet bekend met de aandoening en zien ze misschien nooit een geval in hun praktijk. Dit kan ertoe leiden dat ze andere oorzaken van de hierboven genoemde symptomen vermoeden (bijv. overmatige inspanning, hoofdtrauma).
Een van de uitdagingen bij het diagnosticeren van waterintoxicatie is dat natrium begint te stijgen zodra de hond stopt met het drinken van water. Tegen de tijd dat de hond bij een dierenkliniek arriveert en er een bloedtest wordt uitgevoerd, is het natriumgeh alte mogelijk niet laag genoeg om alarm te slaan.
Als u bang bent dat uw hond watervergiftiging heeft, meld dit dan onmiddellijk aan de behandelende dierenarts. Het tijdig starten van de juiste behandeling is essentieel om de kans op herstel te maximaliseren.
Hoe wordt watervergiftiging behandeld?
Honden met watervergiftiging hebben dringende aandacht nodig in een dierenkliniek.
De specifieke behandeling hangt af van de klinische toestand van de hond, maar kan bestaan uit:
- Intraveneuze (IV) elektrolyten om natrium aan te vullen
- Diuretica (bijv. furosemide) om overtollig vocht sneller weg te spoelen
- Medicatie (bijv. mannitol) om zwelling in de hersenen te verminderen
De behandeling moet met de nodige voorzichtigheid worden toegediend en de hond moet nauwlettend in de gaten worden gehouden om ervoor te zorgen dat het natriumgeh alte niet te hoog oploopt.
Kunnen honden herstellen van watervergiftiging?
De kans dat een hond volledig herstelt, hangt af van hoeveel celbeschadiging er plaatsvindt voordat het natriumgeh alte weer normaal wordt.
Honden met milde symptomen die snel worden behandeld, hebben een grotere kans op volledig herstel. Helaas kan de prognose slecht zijn voor honden die al tekenen van neurologische schade vertonen (bijv. toevallen of bewustzijnsverlies).
Welke honden lopen het risico op watervergiftiging?
Watervergiftiging kan elke hond overkomen, maar eigenaren van dit soort honden moeten waakzamer zijn:
- Rassen met zeer gedreven persoonlijkheden (bijv. Border Collies, Jack Russell Terriers) die misschien buitensporig willen zwemmen of apporteren in het water
- Honden die deelnemen aan wateractiviteiten zoals dokspringen
- Honden met een obsessief-compulsieve stoornis (OCD) die herhaaldelijk kunnen bijten in golven, water uit een tuinslang of een tuinsproeier
Hoe kan ik watervergiftiging bij mijn hond voorkomen?
De eerste stap bij het voorkomen van watervergiftiging is je ervan bewust zijn dat het kan gebeuren!
Hier volgen enkele algemene tips:
- Laat uw hond geen grote hoeveelheden water slikken, vooral niet na het zwemmen
- Zorg ervoor dat uw hond pauzes neemt tijdens het zwemmen en spelen in het water
- Kies drijvend, plat gevormd speelgoed om te apporteren, zodat uw hond zijn gezicht niet onder water hoeft te dompelen of zijn mond wijd hoeft te openen om het speelgoed te grijpen
Een opmerking over zoutwatertoxiciteit
Honden die een grote hoeveelheid zout water consumeren, lopen het risico op het tegenovergestelde probleem, hypernatriëmie (wanneer het natriumgeh alte gevaarlijk hoog wordt). De tekenen en behandeling kunnen verschillen, maar dezelfde preventieprincipes zijn van toepassing.
Door je hond goed in de gaten te houden bij alle soorten water, zorg je ervoor dat hij plezier heeft en veilig blijft!
