Je hebt waarschijnlijk gehoord van de gevaren van kwikthermometers en dat je niet te veel tonijn of zalm moet eten omdat het kwik bevat. Maar hoe verhoudt deze informatie zich tot onze hondenvrienden?
Meldingen van kwikvergiftiging bij honden zijn gelukkig zeldzaam nu veel artikelen die voorheen kwik bevatten (bijv. thermometers) zijn vervangen door veiligere alternatieven. Het kan echter nog steeds voorkomen.
Kwik is een zwaar metaal; onderdeel van een groep die andere giftige stoffen omvat, zoals lood, cadmium en arseen. Het wordt in verschillende vormen in de omgeving aangetroffen:
- Elementair kwik: gebruikt in sommige thermometers, fluorescentielampen, oplichtende kinderschoenen (vóór 1997) en knoopbatterijen; dampen zijn zeer giftig
- Organisch kwik (bijv. methylkwik): aangetroffen in aquatische voedselketens; roofvissen hebben de hoogste niveaus dankzij biomagnificatie
- Anorganische kwikzouten/verbindingen:gebruikt in sommige industriële processen en voor de productie van bepaalde chemicaliën; gevonden in kwikoxidebatterijen1
Wat is kwikvergiftiging?
Kwikvergiftiging is simpel gezegd toxiciteit als gevolg van het inademen of innemen van kwik in welke vorm dan ook.
- Deelementaire vorm van kwik is hoogstwaarschijnlijk betrokken bij gevallen van acute (plotselinge) vergiftiging vanwege de zeer giftige dampen.
- Methylkwik kan enkele weken nodig hebben om toxische niveaus in het lichaam op te bouwen, dus chronische (langdurige) blootstelling is de grootste zorg bij deze vorm.
- Anorganische kwikzouten/-verbindingen worden over het algemeen als minder zorgwekkend voor vergiftiging beschouwd omdat ze na inname niet goed worden opgenomen, maar in grote hoeveelheden kunnen ze bijtend zijn voor het maagdarmkanaal (GI).
Voor de doeleinden van dit artikel zullen we ons concentreren op vergiftiging geassocieerd met elementair kwik en methylkwik.
Hoe krijgen honden kwikvergiftiging?
Acute kwikvergiftiging
Honden lopen de meeste kans op acute (plotselinge) kwikvergiftiging door blootstelling aan damp die vrijkomt door gemorst elementair kwik. Het inademen van kwikdamp kan snel leiden tot ernstige ademnood en kan zelfs dodelijk zijn.
Het is essentieel om huisdieren (en kinderen) onmiddellijk uit de buurt van gemorst kwik te houden en het gemorste kwik vervolgens snel en veilig op te ruimen.
Bel de US Pet Poison Helpline op 855-764-7661 of de ASPCA (Animal Poison Control Center) op (888) 426-4435 voor meer informatie. Let op daar is een vergoeding voor het gebruik van deze service.
U kunt ook verwijzen naar deze hand-out over kwiklozingen en huisdieren, van het Michigan Department of He alth and Human Services
Chronische kwikvergiftiging
Honden kunnen kwikvergiftiging krijgen door chronische (langdurige) blootstelling aan methylkwik. Puppy's zijn het meest vatbaar, omdat hun zenuwstelsel nog in ontwikkeling is.
Gelukkig suggereert huidig onderzoek dat commerciële voeding voor huisdieren waarschijnlijk niet genoeg methylkwik bevat om een bedreiging te vormen voor gezonde volwassen honden. Zelfs een onderzoek uit 2012 met sledehonden uit Alaska, wiens dieet werd aangevuld met vis en wiens vachtmonsters hoge niveaus van methylkwik vertoonden (vergeleken met honden in andere geografische regio's), leken geen tekenen van toxiciteit te vertonen.
Wat zijn de tekenen van kwikvergiftiging bij honden?
Acute kwikvergiftiging
Het belangrijkste teken van acute kwikvergiftiging door elementaire kwikdampen is ernstige kortademigheid of moeite met ademhalen, waarvoor dringende veterinaire aandacht nodig is.
Tekenen van ademnood bij honden zijn als volgt:
- Snelle en/of luidruchtige ademhaling
- Rustig, niet in staat om tot rust te komen, paniekerige blik
- Hoofd en nek gestrekt
- Zichtbare inspanning bij ademhaling (overdreven beweging van de borst en buik)
- Tandvlees en tong zien er blauw/paars uit
- Samenvouwen
Helaas verlopen sommige gevallen snel en leiden ze tot de dood.
Chronische kwikvergiftiging
De tekenen van chronische (langdurige) blootstelling aan methylkwik zijn het resultaat van de effecten op de hersenen en de nieren.
Neurologische symptomen kunnen dagen, weken of maanden nodig hebben om zich te ontwikkelen en omvatten mogelijk:
- Blindheid
- Ataxie (algemene incoördinatie)
- Spiertrillingen
- Ongebruikelijk gedrag
- Sterk overdreven beenbewegingen tijdens het lopen
- Convulsies
Helaas kunnen ernstige gevallen fataal zijn.
Hoe zorg ik voor een hond met kwikvergiftiging?
Als u vermoedt dat uw hond mogelijk kwikvergiftiging heeft, probeer dan niet alleen voor hem te zorgen. Zoek onmiddellijk veterinaire hulp. Pas op dat u niet wordt gekrabd of gebeten, aangezien sommige honden kunnen rondscharrelen of onbedoeld uithalen als ze moeite hebben met ademen of zich gedesoriënteerd voelen.
Als uw hond tekenen van ademnood vertoont:doe uw best om hem rustig en kalm te houden en breng hem zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde dierenkliniek.
Als uw hond neurologische symptomen vertoont: bewaar hem op een veilige plaats (uit de buurt van trappen, kinderen en andere huisdieren) totdat u hem naar een dierenarts kunt brengen. Kleine honden kunnen voorzichtig in een handdoek of deken worden gewikkeld en gedragen. Grote honden hebben misschien wat hulp nodig bij het lopen naar uw voertuig en bij het instappen. Zorg ervoor dat je ze stevig aan de riem vastklemt en overweeg om een handdoek of deken "sling" onder hun buik (dicht bij hun heupen) te gebruiken om ze te helpen balanceren.
Als u vermoedt dat uw hond mogelijk is blootgesteld aan kwik, moet u uw dierenarts hiervan op de hoogte stellen! Veel tekenen van kwikvergiftiging zijn vergelijkbaar met andere medische aandoeningen, en omdat het niet vaak voorkomt, beschouwen dierenartsen het misschien niet meteen als een mogelijkheid.
Veelgestelde vragen
Hoe weet ik of mijn hond kwikvergiftiging heeft?
Als uw hond ademnood krijgt door het inademen van kwikdamp, zult u zich waarschijnlijk meteen realiseren dat er iets mis is. Als u weet dat uw hond is blootgesteld aan een elementair kwiklek, is een specifieke test op kwikvergiftiging mogelijk niet nodig.
Gevallen van chronische methylkwikvergiftiging zijn lastiger. Methylkwik bouwt zich geleidelijk op in het lichaam en het kan weken of maanden duren voordat de symptomen zichtbaar worden. Uw dierenarts kan een voorlopige diagnose stellen van kwikvergiftiging op basis van de geschiedenis van uw hond (vooral als er een vermoeden van blootstelling is), klinische symptomen en de resultaten van bloed- en urinetests om de orgaanfunctie te evalueren.
De definitieve diagnose van kwikvergiftiging omvat het verzenden van weefselmonsters (vaak van de nieren) naar een laboratorium voor meting van kwikniveaus. In veel gevallen wordt kwikvergiftiging pas bevestigd nadat een patiënt is overleden.
Kan kwikvergiftiging worden behandeld?
Helaas is er niet veel dat kan worden gedaan voor honden met ernstige ademnood door acute elementaire kwikvergiftiging, en de prognose voor herstel is slecht.
Er is momenteel geen "tegengif" voor chronische methylkwikvergiftiging. De behandeling is gericht op ondersteunende zorg en het voorkomen van extra blootstelling. De orgaanschade veroorzaakt door methylkwik is permanent, dus uw dierenarts zal u adviseren over de beste handelwijze, afhankelijk van de orgaanschade van uw hond.
Hoe kan ik mijn hond beschermen tegen kwikvergiftiging?
Het goede nieuws is dat de meeste honden waarschijnlijk een zeer laag risico op kwikvergiftiging hebben, maar hier zijn enkele tips om uw pup veilig te houden:
- Haal geen voorwerpen die kwik bevatten (thermometers, gloeilampen) in huis
- Beperk de hoeveelheid vis die uw hond eet, vooral roofvissen die hoog in de voedselketen staan (bijv. tonijn en zalm); deze hand-out kan u helpen veiligere keuzes te maken
- Als je regelmatig je eigen vis vangt en deelt met je pup, raadpleeg dan de lokale visadviezen om te bepalen hoeveel je veilig kunt eten
- Vraag uw dierenvoedingsbedrijf of zij hun producten testen op zware metalen, waaronder kwik, en andere gifstoffen (dit is vrijwillig)
- Overweeg diëten op basis van vis te vermijden voor drachtige honden en jonge puppy's, die bijzonder gevoelig kunnen zijn voor de effecten van methylkwik
Visoliesupplementen lijken op dit moment veilig, aangezien niet is aangetoond dat ze significante hoeveelheden kwik bevatten.
Conclusie
Hoewel de meeste blootstellingen aan elementair kwik te voorkomen zijn, is het onwaarschijnlijk dat we onze hondenvrienden volledig kunnen beschermen tegen een kleine blootstelling aan methylkwik via hun voeding. Gelukkig suggereren de onderzoeken die tot nu toe zijn uitgevoerd dat de huidige niveaus van methylkwik in voer voor huisdieren waarschijnlijk geen risico op toxiciteit vormen.
Hopelijk wordt het testen van diervoeding op zware metalen in de toekomst verplicht, zodat ouders van huisdieren weloverwogen keuzes kunnen maken bij het kiezen van een dieet voor hun pup(s).
De meting van het methylkwikgeh alte bij individuele honden is uitgevoerd met niet-invasieve testmethoden, zoals het afnemen van vachtmonsters. Dit zou kunnen worden beschouwd als een hulpmiddel om te screenen op blootstelling aan kwik in de algemene hondenpopulatie, waardoor honden (of groepen honden) die risico lopen op toxiciteit kunnen worden geïdentificeerd en er actie kan worden ondernomen voordat ze tekenen van kwikvergiftiging beginnen te vertonen.
