Honden zijn emotionele wezens die angst, geluk, woede en verdriet uiten. Hoewel ze niet met ons kunnen praten, helpt hun lichaamstaal hen om emoties te uiten. Als de staart van je hond kwispelt en de pup een vrolijke blik op zijn gezicht lijkt te hebben, heb je waarschijnlijk gelijk als je ervan uitgaat dat het dier gelukkig en tevreden is. Als honden blij of verdrietig kunnen zijn, hoe zit het dan met schuld of schaamte? Schuldgevoel is een gecompliceerde kwestie waarvan veel dierengedragsdeskundigen denken dat het buiten het domein van het cognitieve vermogen van honden ligt. Onderzoekers weten echter nog steeds niet zeker of honden schuldgevoelens kunnen uiten.
Bewijs van de schuldige blik
De wetenschappelijke gemeenschap aarzelt misschien om toe te geven dat honden schuldgevoelens tonen, maar de meeste hondenbezitters zijn ervan overtuigd dat hun huisdieren de emotie tonen wanneer ze in de problemen komen. Eigenaren van gezelschapsdieren zien vaak een beetje van zichzelf in hun honden en stellen de uitdrukking van een hond gelijk aan een menselijke emotie zoals schuldgevoel. Toen hondenliefhebbers werden ondervraagd over hun mening over het "schuldige" gedrag van hun hond, geloofde 74% dat honden berouw tonen, en bijna 60% beweerde dat ze hun huisdieren minder streng straffen na het zien van de blik. Tekenen waardoor honden schuldig lijken, kunnen zijn:
- Ineengedoken
- De staart instoppen
- Likken
- Platte oren
- Oogcontact vermijden
- Het wit van de ogen laten zien
Deze expressieve acties lijken schuld te tonen, maar ze worden ook toegeschreven aan een dier dat angst uitdrukt. Wanneer honden schrikken van een hard geluid of enge mensen, vertonen ze vaak hetzelfde gedrag. Terwijl dierengedragsdeskundigen geloven dat honden primaire emoties zoals angst en geluk uiten, geloven de meesten dat de schuldige blik slechts een reactie is op de gevoelens van de eigenaar. Wanneer een hondenliefhebber thuiskomt van zijn werk en ziet dat zijn favoriete kamerplant aan flarden is gescheurd of een stapel uitwerpselen op het tapijt ziet, is het onwaarschijnlijk dat hij zijn schouders opha alt en doet alsof er niets is gebeurd. Schreeuwen en 'slechte hond' zeggen is een veel voorkomende reactie, en het dier reageert met angst op de uitbarsting.
Het is normaal dat eigenaren van gezelschapsdieren zich zo gedragen, maar veterinaire specialisten suggereren dat de reactie schokkende gevolgen kan hebben. Wanneer een hond ziet hoe zijn eigenaar op de situatie reageert, kan hij proberen de rotzooi te verbergen wanneer hij de actie herha alt. In plaats van op het tapijt te poepen, kan het dier de volgende keer de kast bezoeken. Totdat de reden voor het vreemde gedrag is vastgesteld, zal de hond het gedrag waarschijnlijk voortzetten. Natuurlijk is fysieke straf voor hondenkapsels wreed en onnodig, maar zelfs een gil kan ervoor zorgen dat een hond ineenkrimpt of dekking zoekt.
Guilty Onderzoek
Hoewel de schijn van schuld een typische reactie van honden lijkt, suggereren wetenschappers dat het verband kan houden met de relatie van dieren met mensen. Honden waren de eerste wezens die werden gedomesticeerd en ze leven al duizenden jaren bij mensen. In de loop van de tijd hebben honden geleerd hoe ze hun baasjes kunnen sussen. Als ze worden uitgescholden omdat ze zich misdragen, krimpen ze in elkaar en vouwen ze hun oren in een onderdanige houding. In plaats van schuldgevoelens te uiten, gedragen ze zich alleen angstig om mensen te laten zien dat ze willen dat de straf stopt.
In 2009 werd een baanbrekend onderzoek uitgevoerd door Alexandra Horowitz om te bepalen of schuldgevoelens mogelijk waren bij honden. Het onderzoek omvatte het vastleggen van de reacties van honden en baasjes wanneer er iets lekkers in de kamer was achtergelaten. De ouders van het huisdier kregen te horen dat ze de honden moesten uitschelden als ze terugkwamen en ontdekten dat het eten op was.
Soms mochten de honden de lekkernijen eten als de eigenaren de kamer verlieten, maar andere proefpersonen kregen te horen dat hun honden de lekkernijen aten als ze niets aten. Dus sommige mensen disciplineerden hun huisdieren, zelfs als ze niets deden.
Horowitz en haar team ontdekten dat de honden in beide groepen zich op dezelfde manier gedroegen als boze eigenaren hen benaderden. Of het dier nu de verboden lekkernij at of niet, het toonde een schuldige blik. De veterinaire wetenschappers stellen voor om de term 'schuldige blik' te vervangen door een 'onderdanige blik'. Hoewel de studie velen ertoe heeft gebracht te concluderen dat schuldgevoelens onmogelijk zijn bij honden, beweert Horowitz dat ze schuldgevoelens niet heeft uitgesloten als een hondenemotie. Met verder onderzoek zullen wetenschappers misschien meer leren over hoe honden ongepast gedrag zien en de menselijke reactie daarop.
Leren door training
Honden kunnen het verschil tussen gepast gedrag en slecht gedrag niet leren zonder grondige training van eigenaren. Totdat mensen de regels afdwingen, vertrouwen honden op hun instinct voor het nemen van beslissingen. Sommige rassen passen zich beter aan de training aan dan andere, en volwassen honden die onlangs zijn geadopteerd, hebben veel geduld nodig tijdens de trainingsperiode.
Het aanleren van een hond is niet eenvoudig en sommige eigenaren kunnen om meerdere redenen geen tijd plannen om met hun huisdieren te werken. Als een hond op een antieke stoel of een ander verboden voorwerp springt, kan het weken of langer duren voordat het dier begrijpt dat het verboden terrein is. Wanneer u "stop" of "weggaan" zegt voordat de hond springt en een beloning geeft voor het weerstaan van de drang, zal de hond de traktatie uiteindelijk gelijkstellen aan goed gedrag.
Een actie correct uitvoeren op het moment dat deze zich voordoet, is niet voor iedereen mogelijk, maar eigenaren die het te druk hebben om te trainen, moeten niet bang zijn voor de kosten van professionele trainingssessies. Trainen door herhaling is essentieel, en deskundige trainers hebben de ervaring, het geduld en de tijd om slecht gedrag te corrigeren en de band tussen de eigenaar en het huisdier te verbeteren.
Conclusie
Het mysterie van schuldgevoelens bij honden blijft een veelbesproken onderwerp van discussie. Hoewel sommige behavioristen geloven dat de emotie niet mogelijk is met een hondenbrein, zijn anderen, zoals Alexandra Horowitz, er niet van overtuigd dat haar studie niet heeft bewezen dat honden niet in staat zijn tot schuldgevoelens. Het onderzoek toonde aan dat honden een onderdanige houding vertonen wanneer ze gedisciplineerd worden, of ze zich nu misdragen of niet, maar er is meer onderzoek nodig om vast te stellen dat honden geen afdoende schuldgevoelens of schaamte kunnen voelen.
