Newfoundlanders zijn grote, vriendelijke reuzen, en net als elk hondenras kunnen ze besmet raken met de gebruikelijke verdachten: dagelijkse buikpijn, artritis, huidallergieën en oor- of huidinfecties.
Elk hondenras kan dit soort problemen krijgen; ze maken deel uit van het leven. Er zijn echter een aantal ziekten waar Newfoundlanders bijzonder vatbaar voor lijken te zijn, of het nu komt omdat de ziekte genetisch gekoppeld is aan het ras of een aangeboren afwijking. Of zelfs een factor van het zijn van een groot hondenras. De volgende acht ziekten komen vooral veel voor bij honden uit Newfoundland.
De 8 veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij honden uit Newfoundland
1. Mega-slokdarm
Bij deze aangeboren aandoening trekken de keelspieren (de slokdarmspieren) niet correct samen. Hierdoor is het alsof de keel opengerekt is, waardoor slikken erg moeilijk wordt. De ingewikkelde taak van het doorslikken van voedsel en water wordt plotseling moeilijk en gevaarlijk.
Honden met megaesophagus stikken te gemakkelijk en ademen voedsel en water in hun longen in - een dodelijke bijwerking. Ze worstelen ook om hun voedsel in hun maag te houden en braken gemakkelijk uit en stikken er op hun beurt in. Let op deze borden:
- Moeite om voedsel door te slikken
- Stikken
- Oprispingen na het eten
2. Ectropion
Bij honden met grote, hangende oogleden komt ectropion vaak voor. Bij dit anatomische probleem hangt het slappe ooglid naar buiten en heeft het moeite om volledig te sluiten, en het onderste ooglid kan zelfs barsten, waardoor er een spleet in het ooglid ontstaat.
Het hangende ooglid legt het bindvlies (het gevoelige slijmvlies in het ooglid) bloot, waardoor het uitdroogt. Milieuafval komt erin vast te zitten en bacteriën verzamelen zich gemakkelijk op de kwetsbare plek, waardoor het oog wordt blootgesteld aan infecties en secundaire problemen.
Medische behandeling kan helpen bij het bestrijden van kortdurende infecties, maar soms kan een operatie helpen om de anatomie van het ooglid te herstellen, waardoor het effectiever wordt. Let op deze tekens:
- Gezwollen ogen
- Afscheiding uit de ogen
- Roodheid van de ogen
- Het onderste ooglid hangt te veel naar beneden
3. Gedilateerde cardiomyopathie
Hartaandoeningen komen vaak voor bij grote honden, maar een specifiek type hartaandoening, gedilateerde cardiomyopathie genaamd, komt vooral veel voor in Newfoundlands.
Bij gedilateerde cardiomyopathie worden de spieren van het hart uitgerekt en verzwakt. Als gevolg hiervan kunnen ze niet zo sterk samentrekken en worstelt het hart om bloed door het lichaam te pompen. Naarmate de ziekte vordert, wordt het hart groter en zwakker. Tekenen van gedilateerde cardiomyopathie zijn:
- Hartgeruis
- Samenvouwen
- Oefenintolerantie
4. Subaortale stenose
Een ander type hartaandoening dat vooral veel voorkomt bij honden uit Newfoundland, wordt subaorta-stenose genoemd. Bij dit type hartziekte veroorzaakt een aangeboren afwijking van het hart interferentie bij het doorpompen van het bloed. Het gevolg is dat het hart extra moet werken om te compenseren en het uiteindelijk niet bij kan houden.
Bij dit type hartaandoening is de klep die het bloed uit het hart en de slagaders laat stromen, vervormd, waardoor de uitgangsstroom kleiner is dan zou moeten. Dit maakt het moeilijk om al het bloed uit het hart en in het lichaam te pompen, en uiteindelijk kan het hart de extra belasting niet bijhouden.
Alle hartaandoeningen worden gediagnosticeerd bij de dierenarts en de behandeling hangt af van het individu en de ziekte. Tekenen van subaortaklepstenose zijn vergelijkbaar met gedilateerde cardiomyopathie:
- Hartgeruis
- Samenvouwen
- Oefenintolerantie
5. Blaasstenen
Blaassteenziekte kan genetisch worden doorgegeven bij honden uit Newfoundland. Deze genetische ziekte wordt cystinurie genoemd en zorgt ervoor dat cystine zich ophoopt in de urine. Cystine is een aminozuur dat in het lichaam thuishoort, maar bij honden met deze ziekte wordt er te veel van in de urine verzameld. Terwijl het aminozuur zich in de blaas verzamelt, verandert het in kleine kristallen die vast komen te zitten in de blaas en urethra. Ze zijn pijnlijk om uit te plassen en kunnen er zelfs voor zorgen dat de blaas verstopt raakt.
Honden met deze genetische ziekte hebben herhaaldelijk terugkerende blaasstenen en hebben zorgvuldige veterinaire behandeling nodig. Het is een levenslange aandoening. Let op de volgende tekens in uw Newfoundlander:
- Pijnlijk plassen
- Bloedige urine
- Terugkerende blaassteenproblemen
6. Osteosarcoom
Osteosarcoom is een kanker van de botten. Het komt vaak voor op de benen en het eerste teken ervan is mank lopen. Vaak is de kanker zeer agressief en verspreidt (metastaseert) zich snel naar andere lichaamsdelen. Het is meestal dodelijk. Amputatie van het aangedane been en chemotherapie zijn de gebruikelijke behandelingen. Osteosarcomen komen veel voor bij grote hondenrassen, waarvan de hond uit Newfoundland er een is. Let op de volgende tekens:
- Hinken
- Zwelling op een been
7. Maagverwijding - Volvulus
Maagdilatatie-volvulus is een noodgeval. Het is wanneer de maag om zichzelf draait en de in- en uitgang naar de maag wordt dichtgedraaid. In de nieuw gecreëerde afgesloten maag bouwt zich snel gas op en dit wordt zeer pijnlijk.
Om dit anatomische ongeval te corrigeren, moet zo snel mogelijk een operatie worden uitgevoerd. Newfoundland-honden zijn vatbaar voor dit soort noodsituaties omdat het grote honden zijn. Hier zijn de meest voorkomende symptomen van maagdilatatie-volvulus:
- Braken of kokhalzen zonder braaksel te produceren
- Pijn/angst
- Opgeblazen buik
8. Heup- of elleboogdysplasie
Newfoundlanders zijn vatbaar voor zowel heup- als elleboogdysplasie, omdat het grote honden zijn, en beide ziekten komen veel voor bij grote hondenrassen, sommige meer dan andere.
In beide gevallen worden deze gewrichtsaandoeningen (de ene aan de heupen, de andere aan de ellebogen) veroorzaakt door een combinatie van genetica en omgeving. Te snel groeien, niet de juiste voeding hebben en genen spelen allemaal een ingewikkelde rol bij de ontwikkeling van heup-/elleboogdysplasie.
Bij deze complexe ontwikkelings- en degeneratieve ziekten ontwikkelen ofwel de heupgewrichten of de ellebogen zich abnormaal en gaan dan langzaam achteruit in de loop van de tijd, waardoor ze pijnlijker en meer disfunctioneel worden.
- Kreupelheid
- Zwakte achterpoten
- Bunny-hoppen
Laatste gedachten
Newfoundlanders zijn lieve metgezellen. Door hun grote formaat en schattige gezichtjes zijn ze direct knuffelbaar. Elk ras heeft voor- en nadelen, en elk ras brengt andere gezondheidsproblemen met zich mee. De kunst is om de juiste combinatie te vinden, zodat het mooie opweegt tegen het ongemak.
Hopelijk heeft dit artikel je geholpen meer te leren over de hond uit Newfoundland en hun unieke gezondheidsproblemen.
