Het feit dat honden kleurenblind zijn, is een van die trivia die iedereen kent, maar heb je je ooit afgevraagd of het echt waar was? Het blijkt dat het een van die "feiten" is die nogal misleidend is.
Het is redelijk om te zeggen dat honden inderdaad kleurenblind zijn, maar alleen in de menselijke betekenis van de wereld. Het betekent niet dat ze de wereld in zwart-wit zien. Zoals gewoonlijk is de waarheid een beetje ingewikkelder dan dat, dus laten we eens dieper kijken naar hoe uw pup de wereld daadwerkelijk ziet.
Wat betekent het om kleurenblind te zijn?
Het is belangrijk om te begrijpen dat elke discussie over het kleurgevoel van een dier voortkomt uit een plaats van vooringenomenheid, omdat we ze instinctief beoordelen op basis van hoe we de wereld zien.
Mensen hebben doorgaans drie kleurreceptoren of kegeltjes in hun ogen. Wanneer een mens wordt beschouwd als kleurenblind, betekent dit meestal dat er een defect is in een van zijn drie kegeltjes, dus zien ze de wereld met slechts twee functionerende kegeltjes.
Honden daarentegen hebben maar twee kleurreceptoren in hun ogen. Dat betekent dat het gezichtsvermogen van een normale hond analoog zou zijn aan het gezichtsvermogen van een kleurenblinde mens. In die zin zijn honden dus beslist kleurenblind.
Dat betekent echter niet dat het gezichtsvermogen van een hond inferieur is aan dat van ons - dat zou een bevooroordeelde manier zijn om naar de situatie te kijken. In plaats van een kegel met een derde kleur, hebben honden door staafjes gedomineerde netvliezen waardoor ze beter kunnen zien in het donker, terwijl ze ook superieur zijn in het volgen van bewegingen.
Bovendien vertrouwen honden niet strikt op kleur op dezelfde manier als mensen. In plaats daarvan gebruiken ze andere signalen, zoals helderheid en positie, om hen informatie te geven over een bepaalde situatie. Het is vermeldenswaard dat een hond visuele signalen zal gebruiken om zijn reukvermogen aan te vullen in plaats van als primair middel om met de wereld om te gaan, terwijl mensen veel meer visuele wezens zijn.
Hoe zien honden kleur?
Er zijn drie soorten kleurenblindheid bij mensen, waarbij rood-groen de meest voorkomende is (er is ook blauw-gele en volledige kleurenblindheid). Dit betekent dat getroffen personen moeite hebben om het verschil tussen rood en groen te zien.
Er zijn ook verschillende gradaties van elk type kleurenblindheid; sommige mensen hebben milde kleurenblindheid waardoor de twee kleuren enigszins op elkaar lijken, terwijl mensen met ernstigere problemen het verschil tussen de tinten helemaal niet kunnen zien.
Honden daarentegen kunnen alleen geel en blauw zien, wat vreemd genoeg ervoor zorgt dat ze de wereld op dezelfde manier zien als een rood-groen kleurenblind persoon. Terwijl honden het verschil tussen geel en blauw vrij goed kunnen zien, hebben ze moeite met rood en groen.
Rood en groen hebben de neiging om over te gaan in bruin of grijs, waardoor de wereld een veel gedempter gevoel krijgt dan wat niet-kleurenblinde mensen ervaren. Ze zullen niet hetzelfde levendige contrast zien als zulke mensen, maar ze zullen nog steeds veel van dezelfde kleuren zien.
Leuke weetjes over het zien van honden
Het gezichtsvermogen van honden verschilt van dat van mensen in meer dan alleen kleurperceptie. Ze zijn ook meer geneigd om in te spelen op beweging, en ze kunnen moeite hebben met dieptewaarneming en zien op een afstand.
In tegenstelling tot mensen, die hun ogen recht naar voren op hun hoofd hebben gericht, hebben honden hun ogen een beetje schuin staan. Dit geeft hen een beter perifeer zicht, maar het compromitteert ook hun dieptewaarneming. Het is vermeldenswaard dat de grote neus van een hond ook kan interfereren met hun vermogen om dingen recht voor hun gezicht te zien.
De meeste hondenrassen zien op afstand ook niet zo duidelijk als mensen. Hoewel een mens idealiter 20/20 visie heeft, zijn de meeste honden meer 20/75 of erger (er zijn een paar uitzonderingen, zoals Labradors). Dit betekent dat een hond alleen iets op 20 voet kan zien dat een doorsnee mens op 75 kan zien.
Dat betekent echter gewoon dat ze geen details op afstand kunnen zien - ze zijn nog steeds fantastisch in het waarnemen van beweging. Hoewel ze op 22 meter afstand geen oogkaart konden lezen (of helemaal niet - het zijn tenslotte honden), zouden ze waarschijnlijk een ander dier op die afstand voorbij zien rennen.
Wat betekent kleurenblindheid voor jou en je hond?
Weten hoe je hond de wereld ziet, is meer dan alleen een leuk stukje trivia. Het kan ook informatie geven over hoe je met ze kunt spelen en ze het meest effectief kunt trainen.
Als je beseft dat ze bijvoorbeeld geel en blauw beter zien dan rood en groen, kun je speelgoed kopen dat in dat kleurenpatroon zit. Uw hond zal het gemakkelijker vinden om een blauwe en gele bal terug te vinden dan een rode en groene bal. Als je ze probeert te leren iets terug te halen, is het logisch om dingen gemakkelijker voor ze te maken in plaats van moeilijker.
Dit is vooral handig als je merkt dat je gefrustreerd raakt door je hond. Als ze de bal die je hebt gegooid niet terughalen, is dat misschien niet te wijten aan domheid of ongehoorzaamheid - ze hebben er misschien gewoon moeite mee om het te zien. Het kan helpen om over te stappen op iets in hondvriendelijkere kleuren.
Houd er ook rekening mee dat uw hond het beter doet met beweging dan met stilstaande objecten, dus hoewel hij de bal misschien niet in het gras ziet liggen, heeft hij een veel grotere kans hem te zien als u hem erdoorheen trapt de tuin.
Conclusie
Weten hoe je hond de wereld ziet, zal je een betere waardering geven voor zijn gedrag, en dat betekent ook dat hij zijn vermogen om kleur te verwerken begrijpt. Hierdoor kun je niet alleen beter met ze spelen, maar kun je ze ook beter trainen.
Deze informatie is misschien geen complete game-wisselaar, maar het kan je helpen bij het verwerken van een aantal dingen die ze doen.
