De Mastiff is een populair en bekend hondenras dat al duizenden jaren bij mensen bestaat. Deze nobel uitziende hond is om vele redenen door de geschiedenis heen een favoriet bij fans geweest. Ze zijn betrouwbaar, moedig, loyaal en ze staan bekend als goedaardig en lief voor hun familieleden.
Hier is een korte geschiedenis van de Mastiff en de interessante relatie die dit ras heeft onderhouden met mensen.
Oude beschaving
Er wordt aangenomen dat de Mastiff al in 3000 voor Christus onder de mensen heeft geleefd. Hoewel de Mastiff er anders uitziet dan zijn oorspronkelijke voorouders, kun je Mastiffs nog steeds zien afgebeeld in oude Europese en Aziatische kunst.
De oude Romeinen hadden een bijzondere voorliefde voor de Mastiff en trainden ze om waakhonden en oorlogshonden te worden. Ze waren ook vaak favoriete kanshebbers in oude Romeinse arena's en vochten tegen grotere dieren, waaronder beren, leeuwen en tijgers.
Caesar noteerde zelf de indrukwekkende Mastiffs toen hij ze tegenkwam tijdens zijn invasie van Groot-Brittannië in 55 voor Christus.
Late Middeleeuwen
Tegen de jaren 1400 werd de Mastiff een gevestigde hond in de Engelse samenleving, en de wortels van de moderne Mastiff zijn terug te voeren op zijn Engelse voorouders. Dit hondenras werd nog steeds gebruikt als oorlogshond en de fokpraktijken werden verder geperfectioneerd om een lijn van gezonde, nobele honden voort te zetten.
Een specifiek verhaal van een vrouwelijke Mastiff die toebehoorde aan een Engelse ridder, Sir Piers Legh, overleefde haar eigenaar in de strijd en keerde terug naar zijn huis, Lyme Hall. Ze kreeg uiteindelijk een nestje pups, die de afstamming van de Lyme Hall-stam droegen. Deze stam is de oudste kennel van Mastiffs ter wereld.
Tweede Wereldoorlog tijdperk
De Mastiff-populatie leed tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Voedsel was schaars en veel eigenaren en fokkers konden hun honden niet genoeg eten geven, laat staan zichzelf. Om te voorkomen dat de afstamming van Mastiffs met uitsterven wordt bedreigd, werden de Mastiffs gefokt met andere hondenrassen, waaronder de Duitse Dog, de Sint-Bernard en de Tibetaanse Mastiff.
De vooruitzichten voor Mastiffs werden beter toen Noord-Amerikaanse fokkers belangstelling kregen voor dit hondenras en ze vanuit Engeland naar Amerika importeerden. Naarmate de populatie Mastiffs in Noord-Amerika groeide, stuurden deze fokkers enkele honden terug naar Engeland om te helpen bij de wederopbouw van de populatie in hun thuisland.
De Mastiff vandaag
De American Kennel Club (AKC) erkende de Mastiff voor het eerst in 1885 en heeft het standaard uiterlijk van dit hondenras bijgehouden. Mastiffs zijn niet zo woest als hun oude Romeinse en Britse voorouders. Het is echter nog steeds een groot en formidabel ras. Mannelijke Mastiffs kunnen tussen de 160 en 230 pond wegen, en vrouwelijke Mastiffs kunnen tussen de 120 en 170 pond wegen. Ze kunnen groeien tot een schouderhoogte van meer dan 30 inch.
Mastiffs behoren tot de werkgroep van de AKC en de Guardian-groep van de United Kennel Club (UKC). Ze blijven mensen helpen met werk dat gedrevenheid, kracht en vasthoudendheid vereist. Je kunt Mastiffs vaak zien werken als politiehonden, militaire honden en waakhonden. Ze kunnen ook leren betrouwbare zoek- en reddingshonden te worden.
Leven met een Mastiff
Hoewel Mastiffs nobel en loyaal zijn, is er een ervaren hondenbezitter voor nodig om een gezonde en goed opgevoede Mastiff op te voeden. Mastiffs zijn over het algemeen extreem loyaal aan hun familie, maar erg op hun hoede voor vreemden en andere dieren. Daarom is vroege socialisatie de sleutel tot het succes van het opvoeden van een Mastiff die zich niet agressief zal gedragen tegenover vreemden.
Training
Dit hondenras vereist ook een stevige, eerlijke en consistente training. Zodra een Mastiff-eigenaar het respect van zijn hond verdient, worden deze honden vrij gemakkelijk te trainen omdat ze behoorlijk intelligent zijn en een gretigheid hebben ontwikkeld om te behagen.
Mastiffs kunnen ook goede gezinshonden zijn omdat ze relatief rustig zijn. Ze doen het echter het beste bij oudere kinderen, simpelweg omdat ze hun eigen maat misschien niet kennen en per ongeluk peuters en jonge kinderen kunnen omstoten.
Gezondheidsproblemen
Helaas hebben Mastiffs, net als de meeste grote rassen, een kortere levensduur in vergelijking met kleinere hondenrassen. Ze worden ongeveer 8 tot 10 jaar oud. Veel voorkomende gezondheidsproblemen die Mastiffs kunnen ontwikkelen, zijn osteosarcoom, elleboog- en heupdysplasie, cardiomyopathie en maagtorsie.
Uitgaven
Omdat Mastiffs gigantische honden zijn, kunnen ze veel eten en hebben ze een uitgebalanceerd dieet nodig dat uiteindelijk veel geld kan kosten. Het is dus belangrijk om rekening te houden met de kosten en zorgbehoeften van dit hondenras voordat u besluit er een op te voeden.
Conclusie
Mastiffs werden oorspronkelijk gefokt en gehouden als oorlogshonden en waakhonden. Tegenwoordig werken ze nog steeds samen met mensen als politiehonden, militaire honden en waakhonden. Het zijn echter ook populaire gezelschapshonden die erg loyaal en liefdevol kunnen zijn tegenover hun familie.
Mastiffs zijn al duizenden jaren in de buurt van mensen en hebben een gevestigde reputatie onder mensen die welverdiend en welverdiend is. Ze hebben door de geschiedenis heen de harten van mensen veroverd en we zijn ervan overtuigd dat ze nog vele jaren een geliefd hondenras zullen blijven.
