Liefkozend bekend als Berners, deze vriendelijke reuzen zijn liefdevol, zachtaardig en geweldig met kinderen en andere huisdieren. Berner Sennenhonden zijn sterke werkhonden die ongeveer 27 centimeter lang zijn.
De gemiddelde levensverwachting van een Berner is ongeveer 8,4 jaar¹, waarbij teefjes iets langer overleven dan reuen. Hoewel de meeste Berner Sennenhonden kerngezond zijn, is dit grote ras vatbaar voor verschillende gezondheidsproblemen.
In dit artikel zetten we de zeven meest voorkomende gezondheidsproblemen van de Berner Sennenhond op een rijtje, en op welke tekenen en symptomen je als eigenaar moet letten.
De 7 algemene gezondheidsproblemen van de Berner Sennenhond die u moet kennen
1. Neoplasie
Onderzoek heeft aangetoond dat kanker de grootste doodsoorzaak bij Berner Sennenhonden is¹. Sommige vormen van kanker komen vaker voor bij dit ras dan andere, waarbij histiocytisch sarcoom of kwaadaardige histiocytose de overheersende vorm is¹.
Kankers waar sommige Berner Sennenhonden aan lijden zijn:
- Hemangiosarcoom – een kanker van de bloedvaten
- Lymfoom – een vorm van kanker die de lymfeklieren, het beenmerg en de milt aantast
- Mastceltumoren – tumoren die verschijnen als nodulaire massa's op de huid van de hond
Andere vormen van kanker kunnen ook Berner Sennenhonden treffen, maar de bovenstaande komen het meest voor.
Er zijn aanwijzingen¹ dat het mogelijk is om te fokken zonder histiocytose, en zeker, als je een Berner wilt adopteren, zorg er dan voor dat je nagaat of er een voorgeschiedenis is van histiocytische ziekte bij een van beide ouders.
Regelmatige bloedtesten en controles worden aanbevolen voor Berner Sennenhonden. Als uw Berner de volgende symptomen vertoont, moet u zo snel mogelijk een afspraak maken met de dierenarts:
- Geen eetlust
- Gewichtsverlies
- Lethargisch of traag gedrag
- Laesies of bultjes op de huid
2. Heupdysplasie bij honden (CHD)
Heupdysplasie komt vaker voor bij grotere rassen, waaronder Berner Sennenhonden. Heupdysplasie verwijst naar een aandoening waarbij de kop van het dijbeenbot niet goed aansluit op de heupkom. De pijnlijke aandoening is erfelijk en verantwoordelijke fokkers moeten hun fokdieren screenen op hondenheupdisplaysie (CHD), evenals op andere aandoeningen.
Een goed, gezond dieet kan de progressie van CHZ vertragen, maar het kan niet worden genezen of teruggedraaid. Uw dierenarts kan u een behandeling aanbevelen en u helpen de CHD onder controle te krijgen en uw huisdier te ondersteunen.
Pas op voor de volgende symptomen:
- Verminderde activiteit
- Een slingerende of veranderde manier van lopen
- Hinken
- Gezamenlijk rooster
- Stijfheid of mank lopen
- Kreupelheid in de achterbenen
- Dunner wordende bovenbeenspieren
- Zwakke of inzakkende achterpoten
- Trillende benen, vooral bij langdurig staan
- Vertoont tekenen van pijn bij aanraking in de buurt van de heupen
3. Elleboogdysplasie
Net als bij heupdysplasie ontwikkelt het ellebooggewricht zich bij elleboogdysplasie abnormaal, wat leidt tot pijn, mank lopen en kreupelheid. Het kan ook overgaan in artritis. De meeste Berners met elleboogdysplasie zullen waarschijnlijk geopereerd moeten worden, maar de behandeling van elke hond zal variëren afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de ernst van de aandoening en de algehele gezondheid van de hond.
Net als heupdysplasie is elleboogdysplasie erfelijk, maar factoren als voeding, trauma en lichaamsbeweging kunnen de uitkomst beïnvloeden.
4. Maagtorsie (Bloat)
Maagtorsie is een zeer ernstige en levensbedreigende aandoening die elk ras kan treffen, maar grotere honden, waaronder Berner Sennenhonden, zijn vatbaarder voor de ziekte.
Het kan worden veroorzaakt wanneer een hond snel een grote hoeveelheid eten of drinken binnenkrijgt, vaak na het sporten. Dit veroorzaakt een opgeblazen gevoel en ingesloten lucht die niet op natuurlijke wijze kan ontsnappen. Andere factoren die kunnen leiden tot maagtorsie zijn stress, zoals veranderingen in routine, en erfelijkheid.
Als je denkt dat je hond last heeft van een uitgezette maag of maagtorsie, moet je hem onmiddellijk naar de dierenarts brengen.
De meest voorkomende symptomen van maagtorsie zijn:
- Overmatig kwijlen
- Een opgeblazen of uitgezette buik
- Moeite met ademhalen
- Zwakte en gebrek aan eetlust
- Rusteloosheid
- kokhalzen (maar alleen schuimend speeksel uitdrijven)
5. Nierfalen en nierziekte
Nierziekten dragen bij aan een kortere levensverwachting voor Berner Sennenhonden. Onderzoek toont aan dat Berners gevoeliger zijn voor nieraandoeningen dan andere rassen.
Het is belangrijk om nierziekte bij honden in een vroeg stadium op te sporen, zodat je dierenarts je kan helpen om de juiste behandeling voor je Berner te krijgen.
Dit zijn de symptomen waar je op moet letten:
- Overmatige dorst
- Overmatig urineren
- Bloed in urine
- Lethargie en verlies van interesse in spelen
- Gewichtsverlies
- Braken
- Slechte adem
- Aften in de mond (deze komen meestal voor in een verder gevorderd stadium van een nieraandoening)
6. Progressieve retinale atrofie (PRA)
Dit is een andere genetische ziekte die sommige Berners kunnen erven. Het is een progressieve oogziekte die uiteindelijk tot blindheid leidt. De ziekte is niet noodzakelijk leeftijdsgebonden.
Bij PRA met vroege aanvang kunnen dierenartsen abnormale celontwikkeling bij Berners detecteren vanaf een leeftijd van slechts drie maanden. Bij PRA met late aanvang genereren de cellen zich normaal, maar degenereren een paar jaar later, wat problemen met het gezichtsvermogen veroorzaakt.
Als de pupillen van je hond verwijd lijken, of als ze gedesoriënteerd lijken of aarzelen om nieuwe plaatsen te verkennen, moeten hun ogen misschien worden gecontroleerd.
7. Ziekte van Von Willebrand
De ziekte van Von Willebrands is een genetische bloedaandoening die een goede bloedstolling verhindert, wat leidt tot gemakkelijk blauwe plekken en abnormaal bloedverlies bij sommige honden. Berner Sennenhonden zijn vatbaar voor vWD, maar met de juiste zorg zullen de meeste aangetaste honden toch hun normale levensverwachting bereiken.
Symptomen zijn onder meer frequente neusbloedingen, bloedend tandvlees en langdurig bloeden na verwondingen of operaties.
Conclusie
De meeste Berner Sennenhonden zullen een gelukkig en gezond leven leiden, maar deze vriendelijke reuzen zijn vatbaar voor verschillende genetische aandoeningen. De meest voorkomende gezondheidsproblemen waarmee Berners te maken hebben, zijn ooggerelateerde problemen, zoals progressieve retinale atrofie, gewrichts- en botproblemen, zoals elleboog- en heupdysplasie, kanker en een opgeblazen gevoel.
