Het essentiële om te begrijpen over braken is dat het een algemeen en veel voorkomend teken van ziekte is en niet op zichzelf diagnostisch. Zoveel dingen kunnen het veroorzaken. Hetzelfde punt geldt ook voor katten. Als het een eenmalige gebeurtenis is die vanzelf overgaat en je hond verder in orde is, is de kans groot dat het niet serieus is. Maar alleen een dierenarts kan dit bevestigen na controle van uw dier.
Als braken meer dan eens voorkomt, aanhoudt gedurende een periode van 24 uur of opnieuw optreedt na een paar dagen, continu of chronisch van aard is, of ervoor zorgt dat uw hond weigert te eten en drinken, lusteloos, zwak of gedesoriënteerd wordt, diarree krijgen, bloed in het braaksel of de ontlasting hebben, gewicht verliezen of veranderingen of afwijkingen in hun gedrag vertonen, breng uw hond dan onmiddellijk naar de dierenarts voor behandeling en onderzoek. Als je zelfs maar het gevoel hebt dat er iets niet klopt, vertrouw dan op je gevoel en breng ze naar de dierenarts. Voorkomen is beter dan genezen.
Soms kan braken een indicatie zijn van ernstige en zelfs levensbedreigende ziekten, en braken mag nooit over het hoofd worden gezien of genegeerd. Neem contact op met uw dierenarts als uw hond heeft overgegeven, deze kan u aanraden om hem meteen te laten controleren.
Klik om verder te springen:
- Belangrijke overwegingen
- Huismiddeltjes tegen braken bij honden
Laten we eerst enkele belangrijke overwegingen bespreken
Elke hond is anders, en weten wat normaal is voor uw hond is cruciaal om vroege tekenen van ziekte te kunnen herkennen. We raden aan om het gedrag van uw hond te controleren op andere tekenen ze kunnen ervaren. Dat kan waardevolle aanwijzingen geven voor zowel u als uw dierenarts over wat er achter hun braken zit. Er is immers altijd een oorzaak. Het kan iets kleins zijn, zoals dat ze te veel hebben gegeten of dat ze het niet eens waren.
Overgeven is echter ook een teken van veel aandoeningen die de aandacht van een dierenarts en een passende behandeling vereisen, in plaats van een huismiddeltje. Ze omvatten zaken als gastro-enteritis, pancreatitis, maagzwelling of een gedraaide maag, vergiftiging, lever- of nierziekte, reproductieve ziekte, kanker, infecties en nog veel meer. Daarom is het essentieel om een volledig beeld te krijgen van het gedrag van uw pup. Andere dingen om op te letten zijn of er een patroon is.
- Gebeurt het nadat ze bepaald voedsel hebben gegeten?
- Hoe snel na het eten gebeurt het?
- Hoe laat braken ze?
- Zijn er andere tekenen van gastro-intestinale klachten, zoals diarree of een opgeblazen gevoel? (Bloat heeft onmiddellijke aandacht nodig)
- Gedraagt hij zich depressief of heeft hij pijn?
- Is het braken plotseling opgetreden?
- Hebben ze menselijk voedsel gegeten, en zo ja, wat voor soort?
- Zijn ze in contact gekomen met gif?
- Zijn er veranderingen in hun drinken of plassen?
- Gebruiken ze medicijnen?
- Heb je de afgelopen dagen van eten veranderd?
- Is hun buik pijnlijk of gespannen?
- Is uw hond aan het kokhalzen en probeert hij over te geven, maar brengt hij niets naar boven? Dit is een noodgeval en uw hond moet onmiddellijk worden gezien, omdat hij mogelijk een maagzwelling met een volvulus ontwikkelt. Dit kan heel snel fataal zijn.
- Smakt uw hond met zijn lippen, kwijlt hij en voelt hij zich misselijk?
Zoals we al zeiden, als uw hond probeert ziek te zijn maar niet kan, of kokhalst of een ronder uiterlijk aan zijn buik ontwikkelt, kan hij een levensbedreigende maagzwelling met een volvulus ontwikkelen en de tijd is van het grootste belang. Bel onmiddellijk uw dierenarts.
Puppy's die braken lopen een groter risico op uitdroging dan volwassen honden en moeten meteen door een dierenarts worden gecontroleerd. Dit kan ook gelden voor oude honden, omdat ze snel bergafwaarts kunnen gaan en braken vaak een teken is van een onderliggende ziekte.
Top 5 natuurlijke huismiddeltjes tegen braken bij honden:
1. Houd voedsel achter
Het eerste wat je moet doen als je pup moet overgeven, is je dierenarts bellen voor advies. Ze zullen vaak zeggen om de voerbak op te pakken en hun maag rust te gunnen. Geef ze de komende 1-2 uur geen voeding. Zorg ervoor dat ze te allen tijde toegang hebben tot vers water. Als ze ook braken na het drinken, of als ze een van de eerder genoemde symptomen hebben ontwikkeld, neem dan onmiddellijk opnieuw contact op met uw dierenarts in plaats van tips uit te proberen die kunnen vertragen om uw hond de hulp te geven die hij nodig heeft. Sommige dierenartsen raden aan om ze langer, 12 uur of langer uit te hongeren, maar dit is niet in alle gevallen geschikt, vooral niet voor puppy's of oudere honden.
Langdurige uithongering kan ook schadelijk zijn voor het herstel, aangezien de eerste laag van de darmcellen, enterocyten genaamd, zich rechtstreeks voedt met de voedingsstoffen die aanwezig zijn in het lumen en afkomstig zijn van het verteerd voedsel, en deze cellen zullen atrofiëren als ze krijg geen voeding binnen 48 uur. Dit zal de genezing van je hond vertragen.
2. Bied geleidelijk een flauw dieet aan
Als uw huisdier enkele uren niet heeft overgegeven, kunt u langzaam voer introduceren met iets neutraals zoals gekookte rijst met gewoon gekookte kip. Dat kan helpen bij andere spijsverteringssymptomen zoals diarree. Het zal hun gevoelige buik niet verergeren, aangezien dit eenvoudige keuzes zijn van eiwitten en koolhydraten.
Bied in eerste instantie zeer kleine ma altijden aan, 1-3 eetlepels van dit neutrale, magere gekookte voedsel om de 1-2 uur. Als uw hond zo goed eet en er geen tekenen meer zijn van braken of misselijkheid, ga dan door met hetzelfde dieet maar verhoog de hoeveelheden langzaam. Vraag uw dierenarts hoeveel ze per dag zouden moeten krijgen, of bekijk de zakaanbevelingen en verdeel deze hoeveelheid over 4-6 kleine ma altijden. Idealiter voer je deze voeding een paar dagen, en als het goed gaat met je hond, voer je geleidelijk zijn oude voer in door het te mengen met het neutrale dieet, waarbij je het aandeel van het gebruikelijke voer bij elke volgende ma altijd verhoogt en de hoeveelheid van het neutrale voer verkleint. eten.
Sommige honden kunnen echter allergisch zijn voor kip en gewoon gekookte witte vis is misschien een betere keuze voor hen. Praat met uw dierenarts over het beste neutrale dieet, want er zijn ook enkele veterinaire diëten op recept, zowel brokjes als blikjes, die veilig en geschikt zijn om te gebruiken tijdens een maagklachten. Vermijd vet, additieven, zuivel of rauw voedsel waardoor uw hond zich nog slechter gaat voelen.
Overgeven is moeilijk voor een hond. Alles wat u kunt doen om herhaling te voorkomen, zal hen door het ergste heen helpen.
3. Houd ma altijden en speeltijd gescheiden
Soms braken honden hun eten uit als ze te snel of te veel tegelijk eten. Je hond kan nog steeds opgewonden zijn na het spelen van een spelletje frisbee. Deze situatie verschilt van braken doordat er geen sprake is van betrokkenheid van de buikspieren; het gebeurt uit het niets en bevat alleen de inhoud van de slokdarm. Praat met uw dierenarts over mogelijke medische oorzaken hiervan en laat uw hond nakijken, aangezien regurgitatie kan wijzen op een aandoening van de slokdarm, vreemde lichamen, verwijde disfunctionele slokdarm (megaesophagus) of andere neuromusculaire zwakte, aanwezigheid van de maag hiatale hernia, vasculaire congenitale anomalieën en vele andere.
Zorg er echterer altijd voor dat er enkele uren voor en na de voedertijd wordt geoefend en gespeeld, vooral bij grote en reuzenrassen en rassen met een diepe borst. Oefen na een ma altijd of te snel eten na inspanning kan bij deze honden leiden tot een opgeblazen gevoel en een draaiing in de maag, waarvoor een spoedoperatie nodig is en die fataal kan zijn. Deze aandoening kan ook bij andere rassen voorkomen.
4. Scheid uw hond van de andere huisdieren in huis
Gerelateerd aan de vorige remedie is om uw pup te isoleren van de andere huisdieren. Door met ze te eten, kunnen ze worden aangemoedigd om hun eten te snel op te slokken en ervoor te zorgen dat ze het uitbraken. Of ze kunnen ook het voer van het andere huisdier stelen. Sommige oorzaken van braken zijn van besmettelijke aard, en totdat uw dierenarts dit kan uitsluiten, kunt u ze het beste uit elkaar houden, om te voorkomen dat u ook een risico vormt voor het andere dier. Probeer ze in plaats daarvan in aparte kamers of op een ander tijdstip te voeren om de druk van het snel opeten van hun ma altijden weg te nemen en overdracht van besmettelijke ziekten te voorkomen. Soms kan een simpele verandering als deze een grote impact hebben.
5. Houd de tijd van uw hond in de tuin in de gaten
Zowel katten als honden eten soms gras. Uw hond heeft deze gewoonte misschien opgepikt en kan het dagelijks en overmatig doen. Andere keren zullen pups het doen uit verveling of om te voldoen aan hun verlangen naar vezels of voeding door iets dat ontbreekt in hun dieet. Daarom is het essentieel om uw hond een compleet en uitgebalanceerd voer te geven dat alle noodzakelijke voedingsstoffen bevat. Als je merkt dat je hond regelmatig braakt na het eten van gras, maak dan een afspraak met je dierenarts.
Door te volgen wat je hond in de tuin uitspookt, krijg je ook waardevolle informatie over zijn urineren en ontlasting, wat belangrijk is om te delen met je dierenarts en hem zal helpen bij het diagnostisch proces.
Laatste gedachten
Braken of braken bij honden is niet normaal, en zelfs als het maar af en toe gebeurt, kan het zeker een reden tot bezorgdheid zijn. Praat met uw dierenarts om te zien of uw hond meteen moet worden gecontroleerd of dat zij een neutraal dieet en zorgvuldige controle thuis adviseren, zolang uw hond verder in orde is en het braken is gestopt.
Maar als uw hond blijft braken of zich niet lekker voelt, kokhalzen, braken, een pijnlijke of opgeblazen buik heeft (zeer urgent), tekenen ervaart zoals lethargie, verminderde eetlust, zwakte, desoriëntatie, gewichtsverlies, diarree, bloed in het braaksel of de ontlasting heeft, gedragsveranderingen heeft of gewoon niet helemaal goed lijkt, bel dan onmiddellijk uw dierenarts en laat ze nakijken.
Veel van de oorzaken van braken zijn ernstig en kunnen duiden op een ernstige ziekte. Braken vormt een extra risico op uitdroging, en als het aanhoudt, zal het de diagnose en behandeling van de aandoening alleen maar bemoeilijken. Huismiddeltjes zijn alleen geschikt voor eenmalige situaties in het geval van verder gezonde honden, op voorwaarde dat uw dierenarts daarmee instemt. Anders kunt u het beste advies inwinnen bij een professional.
