Het kan alarmerend zijn als je hond kale plekken krijgt, vooral als zijn huid ook schurftig is. Wanneer deze symptomen samen voorkomen, geeft dit aan dat de huid ontstoken is en dat er ook een huidinfectie aanwezig kan zijn. Je merkt misschien ook dat je hond zichzelf krabt, likt of kauwt.
Helaas zijn er veel mogelijke oorzaken van haaruitval en korstvorming bij honden. In de meeste gevallen kunt u de oorzaak niet achterhalen door uw hond eenvoudig thuis te onderzoeken. Een bezoek aan uw dierenarts is gerechtvaardigd, aangezien de behandeling afhangt van de reden voor de symptomen van uw pup.
Hoewel deze lijst niet uitputtend is, zijn de volgende enkele veelvoorkomende oorzaken van haaruitval met korstjes bij honden:
De 6 belangrijkste redenen waarom uw hond haar verliest in plekken en korstjes
1. Vlooienallergie dermatitis (FAD)
Vlooien zijn vervelende kleine insecten die ernstig ongemak kunnen veroorzaken! Sommige honden hebben zelfs een overgevoeligheidsreactie op vlooienbeten en kunnen vlooienallergiedermatitis (FAD) ontwikkelen. Getroffen honden verliezen aanvankelijk vaak haar rond de basis van hun staart. Voortdurend krabben, likken en kauwen leidt tot zweren en korstjes, die geïnfecteerd kunnen raken.
Grote aantallen vlooien op een hond zijn meestal vrij gemakkelijk te vinden, maar honden met FAD hebben misschien maar een paar vlooien. Bekijk deze video om te leren hoe u uw huisdier thuis kunt controleren.
Als je vlooien of vlooienpoep aantreft, is het toch een goed idee om je hond door een dierenarts te laten onderzoeken, want:
- Vlooienmedicijnen op recept zijn veilig en effectief en beginnen zeer snel vlooien te doden (in slechts 30 minuten)
- De aanwezigheid van korstjes kan wijzen op een huidinfectie waarvoor mogelijk antibiotica nodig zijn
- Honden met FAD kunnen baat hebben bij medicatie om hun intense jeuk te verlichten
Gelukkig is het behandelen van vlooien meestal eenvoudig. Vergeet niet om alle huisdieren in uw huis te behandelen, maar gebruik nooit hondenproducten voor katten, aangezien deze zeer giftig voor hen kunnen zijn.
2. Schurft
Schurft wordt veroorzaakt door microscopisch kleine mijten die ernstige huidirritatie kunnen veroorzaken. Er zijn twee verschillende soorten schurft bij honden:
Demodectische Schurft
Demodex-mijten leven in de haarzakjes van bijna alle honden, maar hun immuunsysteem controleert normaal gesproken de populatie zodat ze geen probleem veroorzaken. Zowel bij jonge puppy's met een onvolgroeid immuunsysteem als bij volwassen honden met een verzwakt immuunsysteem kunnen de mijten zich echter snel vermenigvuldigen. Dit leidt tot haaruitval, wat meestal het eerst zichtbaar is op het gezicht en rond de ogen. Demodectische schurft is niet besmettelijk en veroorzaakt bij honden doorgaans geen jeuk, tenzij de huid secundair wordt geïnfecteerd met bacteriën of gisten.
Sarcoptesschurft (schurft)
Sarcoptes scabiei-mijten horen niet op de huid van normale honden. Ze zijn uiterst besmettelijk en kunnen zich zelfs naar mensen verspreiden. Honden met sarcoptesschurft ontwikkelen rode, schurftige haaruitval, meestal op delen van het lichaam die in het begin weinig haar hebben. Deze omvatten de oren, ellebogen en spronggewrichten. In ernstige gevallen kan ook de onderkant van de borstkas en de buik aangetast zijn.
Een diagnose van schurft kan soms worden gesteld door de aanstootgevende mijten op huidafkrabsels te vinden, die onder een microscoop worden onderzocht. De afwezigheid van mijten sluit schurft echter niet uit. Uw dierenarts kan aanbevelen uw hond empirisch te behandelen en te kijken of hun symptomen verbeteren of verdwijnen. Veel voorkomende voorgeschreven vlooien- en tekenmedicijnen behandelen schurft ook effectief, en ze zijn over het algemeen erg veilig. Eventuele secundaire infecties moeten ook worden aangepakt.
3. Hotspots
Veel hondenbezitters zijn helaas bekend met de term 'hot spot', die wordt gebruikt om een huidaandoening te beschrijven die acute vochtige dermatitis of pyotraumatische dermatitis wordt genoemd. Hotspots treden op wanneer een hond aanhoudend krabt, likt of kauwt op de huid van een bepaald deel van zijn lichaam. Dit zelftrauma veroorzaakt een wond, die vaak geïnfecteerd raakt. Haaruitval ter plaatse kan minimaal of aanzienlijk zijn.
Hotspots kunnen veel verschillende oorzaken hebben.
Aangetaste honden voelen zich erg ongemakkelijk! Hotspots worden meestal behandeld door eventuele resterende vacht rond de laesie te knippen en vervolgens het gebied grondig te reinigen. Dit moet mogelijk onder verdoving worden uitgevoerd voor het comfort en de veiligheid van de hond.
Antibiotica zijn vaak nodig, evenals medicijnen om de broodnodige verlichting van de jeuk te bieden. Het is ook belangrijk om verdere schade aan de huid te voorkomen. Uw hond moet mogelijk een kegel dragen om likken te ontmoedigen, totdat de hotspot volledig is genezen.
4. Huidinfecties
Huidinfecties bij honden kunnen worden veroorzaakt door bacteriën, gisten of beide tegelijk. Infecties worden vaak geclassificeerd als gelokaliseerd (bevat een klein deel van de huid) of gegeneraliseerd (betreft een groot deel of het grootste deel van het lichaam). Ze zijn vaak secundair aan andere huidaandoeningen. Dierenartsen verzamelen vaak monsters van het huidoppervlak om ze onder de microscoop te onderzoeken en om de oorzaak(en) van de infectie te helpen bepalen.
De behandeling kan betrekking hebben op orale medicatie, plaatselijke preparaten (bijv. medicatieshampoo, spray of crème), of een combinatie van beide. Het is erg belangrijk dat u de aanwijzingen van uw dierenarts nauwgezet opvolgt en uw hond terugbrengt voor eventuele aanbevolen hercontrolebezoeken om hun voortgang te volgen. Laat het uw dierenarts meteen weten als uw hond niet beter lijkt te worden, want bacteriën en gisten zijn soms resistent tegen bepaalde medicijnen.
Veel huidinfecties bij honden zijn niet besmettelijk voor andere honden of overdraagbaar op mensen, maar uw dierenarts zal u laten weten of u speciale voorzorgsmaatregelen moet nemen.
5. Allergieën
Net als mensen kunnen honden ongunstig reageren op voedsel en allergenen in de omgeving. Symptomen van allergieën bij honden zijn vaak een jeukende huid, wat leidt tot krabben, wat kan leiden tot haaruitval en schurftige laesies.
Voedselallergieën kunnen een uitdaging zijn om te diagnosticeren bij honden, omdat er momenteel geen effectieve testmethode voor hen is. Een eliminatiedieetproef is vaak de eerste stap. Het is belangrijk om de aanwijzingen van uw dierenarts nauwkeurig op te volgen! Houd er rekening mee dat het enige tijd kan duren voordat de symptomen van uw hond verbeteren en u weet waarop hij reageert.
Voor honden met vermoedelijke omgevingsallergieën wordt intradermale testen (IDT) beschouwd als de gouden standaard voor diagnose. Het kan echter duur zijn. Deze test vereist meestal een verwijzing naar een veterinaire dermatoloog en uw hond krijgt wat verdoving om hem te helpen stil te blijven tijdens de procedure.
Helaas is er geen remedie voor allergieën en is de behandeling levenslang. De symptomen kunnen echter vaak onder controle worden gehouden en de meeste honden kunnen nog steeds een goede kwaliteit van leven hebben.
6. Ringworm (dermatofytose)
Ringworm wordt eigenlijk niet veroorzaakt door een worm, maar door een soort schimmel die dermatofyten wordt genoemd. Honden ontwikkelen niet altijd de klassieke ringvormige laesies die bij mensen worden gezien, maar ze verliezen vaak haar. Rode bultjes kunnen zich ook op de huid vormen en tot korstjes leiden. Honden jeuken meestal niet tenzij er een secundaire infectie aanwezig is.
Conclusie
Als je merkt dat je hond haar verliest en korstjes krijgt, is het een goed idee om een afspraak te maken met je dierenarts. Deze combinatie van symptomen wijst op huidontsteking en vaak op infectie.
Het identificeren van de oorzaak en het eerder dan later toepassen van de behandeling zal het comfort van uw hond verbeteren, en vroegtijdig ingrijpen zou moeten helpen voorkomen dat de huidaandoening erger wordt. Je pup zal je er dankbaar voor zijn!
