Het kan alarmerend zijn om te ontdekken dat de meestal dikke, weelderige vacht van je kat een kale plek lijkt te hebben. Het kan zelfs nog verwarrender zijn om te ontdekken dat deze patch schijnbaar alleen op hun staart zit, vooral als je geen veranderingen in hun gedrag hebt opgemerkt. Katten zijn geheimzinnige wezens en verbergen vaak de oorzaken van ziekte of letsel voor hun eigenaars.
Haaruitval kan soms over het hoofd worden gezien totdat er een aanzienlijk deel is verloren, wat resulteert in een nogal lelijke kale plek. Dit artikel gaat in op 10 redenen waarom je kat mogelijk haar op de staart verliest en wat je kunt doen om verdere haaruitval te voorkomen.
De 10 redenen waarom mijn kat haar op de staart verliest
1. Vlooien of andere parasieten
De belangrijkste oorzaak dat katten hun vacht aan de basis van hun staart verliezen, is een parasitaire besmetting. Vlooien kunnen katten irriteren, vooral als ze allergisch reageren op hun speeksel, waardoor ze gaan jeuken en het gebied te veel verzorgen. Dit kan meer schade aan de huid onder de vacht veroorzaken, met lelijke korstjes en uitval tot gevolg. Soms kan het haarverlies minimaal zijn, waarbij een stuk ter grootte van een muntstuk ontbreekt. Andere keren kan een grote hoeveelheid vacht voorkomen die bijna de helft van de rug beslaat, maar dat is een extreem voorbeeld.
Kijken naar het gedrag van je kat is de sleutel om te bepalen of je kat al dan niet vlooien heeft. Er zijn andere opvallende tekenen van vlooien of een andere parasitaire infectie, waaronder vlooienvuil (zeer kleine donkerbruine of rode stukjes in de vacht van uw kat) en het fysiek zien van de parasieten zelf.
Uw kat behandelen voor een parasietenplaag met behulp van een lokale behandeling die is voorgeschreven door uw dierenarts, is de sleutel tot het beheersen van dit haarverlies. Als ze erg van streek zijn en jeuk hebben, kan je dierenarts een korte kuur met steroïden of een injectie voorschrijven om de jeuk te verlichten terwijl de huid geneest. Dit type haaruitval groeit meestal terug.
2. Oververzorging
Helaas zijn katten gewoontedieren en kunnen ze meer last hebben van stress dan andere dieren. Katten zullen zichzelf verzorgen om zichzelf te kalmeren als ze gestrest zijn, maar ze kunnen dit anders normale gedrag escaleren om obsessief te worden. Dit kan leiden tot oververzorging en zelfs zelfverminking. Dus als je merkt dat je kat obsessief bezig is met het verzorgen van hetzelfde gebied, ook al lijkt hij zich ongemakkelijk te voelen en er andere tekenen van angst zijn, dan kan het zijn dat hij zich te veel verzorgt vanwege stress of angst.
Je kunt dit op verschillende manieren behandelen, te beginnen door je kat wat ademruimte te geven om te ontstressen. Veel afleiding, waaronder kattenspeelgoed en krabben, kan ook helpen. Het is essentieel om ervoor te zorgen dat er voldoende middelen beschikbaar zijn in een huishouden met meerdere katten, zoals water, voedsel en kattenbakken, om eventuele territoriale of hulpbronnenbeschermende stress waarmee uw kat te maken kan krijgen, te verminderen. Tot slot kunnen feromonen die de kat kalmeren de stress in huis helpen verminderen. Het is van vitaal belang ervoor te zorgen dat deze overmatige verzorging eerder vroeger dan later wordt behandeld. Uw kat kan gewend raken aan dit niveau van overmatige verzorging, waardoor een terugkerend probleem ontstaat dat bekend staat als psychogene alopecia.
3. Allergieën
Katten kunnen last hebben van allergieën voor dezelfde veel voorkomende allergenen als mensen. Het kan een allergie zijn voor vlooien, voedsel, chemicaliën in huis of zelfs stof. Het kan lastig zijn om vast te stellen wat een allergie precies veroorzaakt, maar ze manifesteren zich vaak in huidproblemen zoals jeuk en haaruitval, evenals gastro-intestinale problemen. Bovendien gaan kale plekken veroorzaakt door allergieën vaak gepaard met andere tekenen zoals jeuk, dus het is de beste manier om met uw kat naar de dierenarts te gaan en hun symptomen uit te leggen.
Er zijn verschillende behandelingen voor allergieën bij katten, waaronder behandeling met medicijnen zoals een lage dosis steroïden, evenals dieetbehandeling als het een vermoedelijke voedselallergie is. Gehydrolyseerde eiwitten of nieuwe eiwitdiëten zijn de beste methoden voor dieetbeheer; uw dierenarts kan een dieetplan maken. Er zijn tests beschikbaar om u te helpen bepalen wat precies de allergische reactie bij uw kat zou kunnen veroorzaken, maar deze zijn meestal kostbaar. Neem contact op met uw dierenarts en verzekeringsmaatschappij om te zien of ze allergietesten dekken.
4. Schimmelinfectie
Schimmelinfecties zoals ringworm kunnen vlekken op de vacht van uw kat veroorzaken. Ringworm veroorzaakt ronde plekken met pelsverlies met een herkenbare ring van rode huid. Ringworm is zeer besmettelijk en zoönotisch, wat betekent dat het van uw kat op uzelf kan worden overgedragen, dus goede hygiënepraktijken zijn van cruciaal belang bij het omgaan met een kat met ringworm.
Het type haarverlies geassocieerd met ringworm kan volledig zijn, wat betekent dat het hele gebied in een cirkelvorm eerst kalend of dunner wordt. De behandeling kan worden gegeven op het kantoor van de dierenarts en er zullen tests worden gebruikt om te bepalen of ringworm de boosdoener is voor het verlies van de staartvacht van uw kat.
5. Abces bij kattenbeet
Katten zijn territoriaal, vooral mannelijke ongecastreerde katten. Ze hebben ook vuile monden en helaas hebben ze scherpe tanden om mee te vechten. Abcessen bij kattenbeten worden zeer vaak aangetroffen aan de basis van de staart vanwege de manier waarop katten vechten. Als een kat het gevecht opgeeft en zich omdraait om weg te rennen, is het niet ongebruikelijk dat de achtervolgende kat hem bijt rond de rug en de staart.
Abcessen bij kattenbeten worden gevormd doordat de scherpe tanden van de kat de huid doorboren en bacteriën uit hun mond afgeven. Vanwege de kleine gaatjes die een kattenbeet in de huid kan achterlaten, geneest het oppervlak, waardoor bacteriën erin vast komen te zitten, wat een infectie kan veroorzaken. De natuurlijke afweer van het lichaam tegen de infectie produceert pus. Deze opeenhoping van pus onder de huid vormt een luchtbel of een abces dat uiteindelijk kan barsten en een lelijk gaatje kan achterlaten.
Haaruitval wordt verwacht bij abcessen bij kattenbeten; als u vermoedt dat uw kat een abces bij een kattenbeet heeft, of als ze het gebied intensiever lijken te verzorgen of hun staart in een vreemde hoek houden, kan het zijn dat ze pijn heeft en behandeling nodig heeft. Het is van essentieel belang om ze zo snel mogelijk naar de dierenarts te brengen, aangezien abcessen die soms onbehandeld of uitgelekt blijven, kunnen uitgroeien tot een ernstigere systemische infectie waarvoor antibiotica of zelfs ziekenhuisopname nodig is.
6. Pijn
Omdat katten stoïcijns zijn, kunnen ze gemakkelijk tekenen van pijn verbergen, soms voor een lange tijd. Oudere katten zijn bijzonder gevoelig voor artritis en vatbaar voor gewrichtsaandoeningen zoals Munchkin-katten of Scottish Folds. Als een bepaald gebied pijn heeft, zoals de basis van de staart, kan dit ertoe leiden dat uw kat het te veel verzorgt. Andere tekenen dat katten pijn hebben, kunnen zijn:
- Niet willen deelnemen aan lichamelijke activiteit
- Ik wil niet verhuizen
- Huilen
- Gedragsveranderingen
- Verstoorde slaap
- Veranderingen in eetlust
Als je denkt dat je kat pijn heeft aan de basis van zijn staart, kan hij gewond zijn, of als hij ouder is, kan hij last hebben van artritis. Breng ze zo snel mogelijk naar de dierenarts, want er zijn veel opties voor pijnverlichting die de overmatige verzorging kunnen stoppen.
7. Schildklierproblemen
Katten zijn vatbaar voor een aandoening die bekend staat als hyperthyreoïdie. Het is een ziekte waarbij de schildklier (een vlindervormige klier aan de voorkant van de nek) niet goed functioneert en schildklierhormonen zoals liothyronine en thyroxine te veel begint te produceren. Overproductie van deze hormonen beïnvloedt veel van de lichaamsprocessen, waaronder het veroorzaken van dunner wordend haar en kale plekken. Andere tekenen van hyperthyreoïdie bij katten zijn:
- Problemen met hun nieren
- Verhongerende eetlust en gewichtsverlies
- Overmatige vocalisatie
Het komt veel voor bij oudere katten, dus als je je zorgen maakt dat je kat een schildklieraandoening heeft, breng hem dan naar de dierenarts. Het kan op verschillende manieren worden behandeld, waaronder medicatie en chirurgie. Zodra het onderliggende schildklierprobleem is behandeld, zouden de symptomen moeten verdwijnen en zou de vacht van uw kat terug moeten groeien over de kale plek.
8. Verwondingen of littekens
Als uw kat bekend staat om haar vacht te slopen of een operatie heeft ondergaan die tot littekens heeft geleid, kan er littekenweefsel over het gebied aanwezig zijn, wat permanent vachtverlies heeft veroorzaakt. Dit komt omdat littekenweefsel fundamenteel verschilt van normale huidcellen en -weefsels. Als haarzakjes worden vernietigd, kunnen ze niet meer teruggroeien, wat betekent dat ze een permanente plaats van kaalheid zullen zijn. Dit zal de kat waarschijnlijk niet van streek maken en zou hem niet moeten irriteren. Als je je echter zorgen maakt, is het de moeite waard om ermee naar de dierenarts te gaan om te controleren of alles goed is genezen.
9. Genetische aandoeningen
Sommige katten worden geboren met aangeboren aandoeningen waardoor ze vatbaar zijn voor haaruitval. Deze aandoeningen komen vaker voor bij sommige rassen, zoals Burmees, Siamees en Devon Rex, en worden veroorzaakt door overgeërfde genen of genen die spontaan zijn gemuteerd.
Een kitten kan bijvoorbeeld worden geboren met dunner wordende vacht die dunner wordt naarmate ze ouder wordt, maar dit veroorzaakt meestal een groter gebied van haaruitval in plaats van zich te concentreren op het staartgebied. Ze naar de dierenarts brengen en ze laten nakijken is de beste manier om te bepalen of een genetische aandoening de oorzaak is van het verlies van de vacht van een kat of dat het iets meer sinister is dat mogelijk kan worden behandeld.
10. Kanker
Ten slotte is er een vorm van kanker die katachtige paraneoplastische alopecia wordt genoemd, waarbij haarplekken volledig uitvallen en kale plekken ontstaan. De huid kan ook laesies en vervellen vertonen, en andere symptomen worden in verband gebracht met de aandoening, waaronder droogheid, verminderde eetlust en pijnlijke scheurtjes in de voetzolen.
Meestal is het grootste deel van het lichaam van de kat aangetast, maar mogelijk is alleen de basis van de staart aangetast. De verbanden tussen kanker en paraneoplastische alopecia bij katten worden niet goed begrepen, maar er zijn enkele trends die dierenartsen hebben ontdekt. Alvleesklierkanker heeft bijvoorbeeld meer kans op dit type alopecia als teken.
Conclusie
Een kat kan om verschillende redenen de vacht op zijn staart verliezen, maar de meeste zijn gemakkelijk te behandelen. Soms heeft een kat met alopecia van de staart last van parasieten zoals vlooien en mijten, of andere huidirritaties, waardoor ze zich te veel gaan verzorgen.
Gelukkig groeit het haar in deze situaties vaak terug. Als je je echter zorgen maakt over het haarverlies van je kat, is het belangrijk om hem zo snel mogelijk naar de dierenarts te brengen om langdurige schade aan de vacht en huid te voorkomen.
