Er is een onderliggend debat over de relatie tussen mens en dier, vooral als het gaat om DNA en genetica. Mensen en primaten hebben het meeste gemeen, maar het zijn niet de enige dieren waarmee we DNA delen. Omdat alle wezens een deel van hun DNA met ons delen, zijn we allemaal met elkaar verbonden. Maar hoeveel DNA delen we met onze oude hondengenoten?We delen ongeveer 80-85% van het DNA met honden, wat een verrassend hoog percentage is.
Wat is DNA?
DNA is een belangrijk onderdeel van alle levende wezens, waar ons lichaam onze genetische codes bewaart. Afkorting van deoxyribonucleïnezuur, DNA is als een handleiding voor voortplanting en overleving. We kunnen bepaalde genen en aandoeningen erven, die via chromosomenparen van onze ouders worden doorgegeven. DNA bestaat voornamelijk in de kernen van cellen, met een kleine hoeveelheid in de mitochondriën.
Hebben honden hetzelfde aantal chromosomenparen?
Mensen en honden erven beide paren chromosomen, die bestaan uit een kopie van elke ouder. Hoewel we verrassend veel DNA delen, hebben we niet hetzelfde aantal chromosoomparen. We hebben 23 paar chromosomen, met in totaal 46 chromosomen. Honden hebben 38 paar chromosomen, met in totaal 76 chromosomen.
Kunnen honden een DNA-test krijgen?
Ja, honden kunnen hun DNA laten testen, maar de wetenschap en technologie zijn nog vrij nieuw. De meeste tests zijn redelijk nauwkeurig, maar ze zijn zeker niet onfeilbaar. DNA-testlaboratoria analyseren de cellen uit het monster, op zoek naar specifieke genetische markers. Deze genetische markers kunnen helpen bij het bepalen van rassen en mogelijke genetische gezondheidsproblemen. Daarom wordt DNA-testen zo populair.
DNA-testen voor mensen en honden is bijna identiek, waarbij cellen uit speeksel of een ontlastingsmonster worden gebruikt. Het belangrijkste verschil is dat het laboratorium het testproces voor honden-DNA aanpast en ervoor zorgt dat de resultaten geldig en nauwkeurig zijn. DNA-testen kunnen een hondenbezitter helpen zaken als genetische gezondheidsproblemen, rasprofielen te begrijpen en mogelijk een rashond te valideren.
Honden-DNA en dieren uit de Canidae-familie
Grijze Wolven
Grijze Wolven zijn de naaste verwanten van de Canis familiaris, ook wel bekend als huishond. Ze delen 99,9% van het DNA en kunnen zich voortplanten, waardoor nakomelingen vruchtbaar zijn. Hoewel honden en wolven verwant zijn, stammen honden niet rechtstreeks af van wolven. Zowel wolven als honden komen uit verschillende voorouders van de familie Canidae.
Coyotes
Honden zijn ook nauw verwant aan coyotes, maar niet zoveel als met wolven. Toch zijn coyotes in staat om met honden te fokken, waardoor coyote-hond-hybriden ontstaan die "terughoudende honden" worden genoemd. De hybride nakomelingen kunnen zich uiteindelijk voortplanten, wat hetzelfde is als wolf-hond-hybriden.
Afrikaanse wilde honden
Hoewel Afrikaanse wilde honden "hond" in hun naam hebben, zijn ze niet zo nauw verwant aan honden. Ze kunnen zich ook niet samen voortplanten, omdat ze niet van hetzelfde geslacht van de Canidae-familie zijn. Toch delen ze genoeg genetische eigenschappen om dezelfde wetenschappelijke familie te delen, waartoe ook vossen behoren.
Conclusie
DNA is een zeer complex wetenschappelijk studiegebied, maar ook belangrijk voor mens en dier. Genetica speelt een belangrijke rol in de gezondheid, maar het helpt ons ook te begrijpen hoe nauw we verwant zijn aan andere dieren. Honden en mensen hebben veel meer gemeen dan het lijkt, met meer dan 80% van ons DNA gemeen. Naarmate de technologie voor DNA-testen vordert, zullen we nog meer gegevens ontdekken dan ooit tevoren.