Heb je ooit een hond of kat gezien met twee verschillend gekleurde ogen? Deze aandoening, die soms ook bij mensen wordt gezien, staat bekend als heterochromie en treedt op vanwege de verschillende hoeveelheden melaninepigment in de iris (het gekleurde gebied in het oog van uw hond). Het is een vrij zeldzame maar opvallend mooie aandoening die je misschien verbijstert. Wat veroorzaakt deze afwijking?
Heterochromie bij honden wordt meestal veroorzaakt door een genetische mutatie als gevolg van een gebrek aan melanine. Het is geërfd en detecteerbaar vanaf de puppytijd. Lees verder voor meer informatie over deze aandoening, inclusief wat het betekent als uw hond als volwassene plotseling heterochromie ontwikkelt.
Wat is heterochromie bij honden?
Heterochromie is meestal het resultaat van de genetica van een hond en er is geen sprake van een visuele beperking. Dit staat bekend als erfelijke heterochromie.
Een andere vorm van deze aandoening (verworven heterochromie) kan zich ontwikkelen bij volwassen honden. Dit is echter niet normaal en is meestal het gevolg van een ziekte of verwonding.
Heterochromie presenteert zich op drie manieren bij honden:
- Heterochromia iridum: Dit gebeurt wanneer het ene oog een andere kleur heeft dan het andere. Honden met dit type heterochromie worden ook wel eens "bi-eyed" genoemd.
- Heterochromia iridis of sectorale heterochromie: Dit gebeurt wanneer slechts een deel van de iris van de hond blauw is terwijl de rest een andere kleur heeft. Dit wordt ook wel gedeeltelijke heterochromie genoemd.
- Centrale heterochromie: Dit gebeurt wanneer de blauwe kleur uit de pupil stra alt en zich vermengt met de andere oogkleur in een stekelig patroon.
Wat zijn de tekenen van heterochromie bij honden?
Alle honden worden geboren met blauwe of blauwgrijze ogen, maar de kleur verandert naarmate ze ouder worden en heterochromie zal duidelijk zichtbaar zijn.
In gevallen van verworven heterochromie zal de oorzaak van de aandoening de symptomen bepalen. Als oogontsteking (uveïtis) bijvoorbeeld de oorzaak is van de kleurverandering van de ogen van uw pup, kunt u andere tekenen opmerken, zoals rode of gezwollen ogen, wrijven, krabben, schilferende huid, oogafscheiding en verminderd gezichtsvermogen.
Wat zijn de oorzaken van heterochromie bij honden?
Heterochromie wordt veroorzaakt door een gebrek aan pigment (melanine) in het ene oog boven het andere. Deze aandoening is vaak erfelijk en wordt vaak gezien bij specifieke rassen. Het gebrek aan melanine zorgt ervoor dat één oog er blauw of blauwachtig wit uitziet.
De kleur en het patroon van de vacht van een hond lijken van invloed te zijn op hoe heterochromie bij honden voorkomt. Het wordt meestal gezien bij honden met merle- of bonte patronen. Bij Dalmatiërs lijkt het vaker voor te komen bij vrouwen dan bij mannen.
Hoewel deze aandoening erfelijk is, kan deze soms spontaan optreden als gevolg van oogproblemen, verwondingen, ontstekingsziekten of zelfs medicatie. Dit staat bekend als verworven heterochromie en zou altijd aanleiding moeten zijn voor een bezoek aan uw dierenarts. Als uw hond normale ogen heeft en plotseling deze aandoening krijgt, moet u uw dierenarts raadplegen om mogelijk ernstige gezondheidsproblemen uit te sluiten.
Hoe zorg ik voor een hond met heterochromie?
Honden met erfelijke heterochromie hebben geen speciale zorg nodig. Honden met deze eigenschap hebben geen hogere prevalentie van oogproblemen dan honden met ogen van slechts één kleur.
Zoals eerder vermeld, moeten honden met verworven heterochromie echter worden beoordeeld door hun dierenarts. Uw pup heeft mogelijk een onderliggende gezondheidstoestand die moet worden aangepakt. Verworven heterochromie kan het gevolg zijn van een oogaandoening zoals uveïtis of een stollingsstoornis. Het kan ook optreden als gevolg van neoplasie, een abnormale groei van lichaamsweefsels of cellen. Als u veranderingen opmerkt in de kleur van de ogen van uw hond of als zijn ogen pijn lijken te veroorzaken, moet u hem voor een oogonderzoek meenemen.
In tegenstelling tot de mythe hebben honden met blauwe ogen geen hogere prevalentie van slechtziendheid en de meeste hebben een gezond gehoor. De uitzondering op deze regel zijn honden met merle-patroon. Het merle-gen is in verband gebracht met doofheid en bepaalde ernstige oogziekten, dus aangetaste honden moeten genetisch worden getest als fokken gewenst is.
Veelgestelde vragen (FAQ's)
Welke rassen worden het meest gezien met heterochromie?
Heterochromie komt het meest voor bij de volgende rassen:
- Australische herders
- Bordercollies
- Teckels
- Dalmatiërs
- Shetland-herdershonden
- Siberische husky's
- Shih Tzus
Kosten honden met heterochromie meer?
Soms. Fokkers weten dat honden met heterochromie zeer gewild zijn en dat ze een hogere prijs kunnen krijgen. Sommige rekenen extra vanwege vraag en aanbod.
Conclusie
Heterochromie wordt meestal gezien als een genetische mutatie die honden produceert met twee verschillend gekleurde ogen. Het eindresultaat is een mooie, opvallende pup die overal de aandacht trekt. Honden met de erfelijke vorm van deze aandoening zijn meestal gezond en hebben geen speciale behandeling nodig.
Volwassen honden die spontaan heterochromie ontwikkelen, kunnen echter lijden aan een niet-gediagnosticeerde gezondheidstoestand.
Daarom, als je pup plotseling twee verschillend gekleurde ogen heeft, kun je het beste een afspraak maken met je dierenarts om hem te laten beoordelen.
