Hondenaanvallen duren gewoonlijk 1-2 minuten. Er kunnen echter meer langdurige aanvallen optreden die behandeling noodzakelijk maken. Na de aanval kan de hond een langdurige postictale herstelfase doormaken die tot 24 uur kan duren, afhankelijk van de specifieke hond.
Honden zijn vaak verward en verbijsterd tijdens de post-ictale fase. Ze kunnen doelloos rondlopen en sommige honden kunnen andere symptomen vertonen, zoals tijdelijke blindheid en overmatige dorst. Het is essentieel om de duur en frequentie van de aanval aan uw dierenarts te melden om de aanvallen van uw hond te behandelen.
Soms zullen honden symptomen van een naderende aanval vertonen voordat de daadwerkelijke aanval plaatsvindt. De honden kunnen bijvoorbeeld janken, zich verstoppen, kwijlen en beven. Deze fase wordt de pre-ictale fase genoemd, maar wordt meestal niet meegeteld als onderdeel van de aanval zelf.
Houden aanvallen van honden vanzelf op?
Aanvallen duren vaak 1 à 2 minuten en stoppen dan vanzelf. Als de aanval van uw hond langer dan 2 minuten duurt of als u meer dan één aanval opmerkt, moet u dit als een medisch noodgeval beschouwen en onmiddellijk contact opnemen met een dierenarts.
Inbeslagneming versus syncope
Convulsies en syncope zijn verschillend, maar worden vaak door elkaar gehaald. Aanvallen zijn ernstig, maar een syncope is niet noodzakelijkerwijs. Laten we ze allebei bekijken, zodat je het verschil kunt zien:
Syncope
Syncope is een kortstondig verlies van bewustzijn en houding, ook wel bekend als 'flauwvallen' of 'flauwvallen'. Een voorbijgaande verstoring van de bloedstroom of zuurstoftoevoer naar de hersenen veroorzaakt syncope. Periodes van lage bloeddruk veroorzaken vaak syncope, hoewel andere fysiologische veranderingen dit ook kunnen veroorzaken.
Hartaandoeningen, harttumoren, mentale stress of zorgen, hypoglykemie (lage bloedsuikerspiegel) en veranderingen in bloedelektrolytniveaus zijn allemaal veelvoorkomende onderliggende oorzaken van syncope bij mensen. Bovendien worden bepaalde syncopale episodes veroorzaakt door specifiek gedrag of bepaalde activiteiten, zoals hoesten, plassen of poepen.
Een typische syncope-episode begint abrupt. Als de hond instort, worden ze ineens slap. De benen van een syncopale hond kunnen bewegen, hoewel deze bewegingen meestal verband houden met de poging van de hond om weer op te staan. Deze bewegingen zijn niet hetzelfde als de peddelende beenbewegingen die vaak gepaard gaan met toevallen. Syncopale honden vertonen niet vaak kauwbewegingen of verhoogde speekselafscheiding. Het incident duurt slechts enkele seconden tot minuten en de hond herstelt snel zonder post-ictale fase.
Aanvallen
Een aanval is een plotselinge, oncontroleerbare beweging die wordt veroorzaakt door abnormale hersenactiviteit. In sommige gevallen kunnen honden partiële aanvallen hebben, waarbij alleen bepaalde lichaamsdelen worden aangetast. Andere keren kunnen honden gegeneraliseerde aanvallen hebben, die optreden wanneer het hele lichaam wordt aangetast. Tijdens gegeneraliseerde aanvallen verliezen honden meestal het bewustzijn.
Veel onderliggende problemen kunnen leiden tot epileptische aanvallen. Epileptische aanvallen kunnen bijvoorbeeld worden geërfd. Andere keren kan dit te wijten zijn aan een onderliggende neurologische aandoening. Honden kunnen ook epileptische aanvallen krijgen vanwege verschillende problemen. Ze kunnen bijvoorbeeld een nieraandoening, hoofdtrauma of hersentumoren hebben.
Honden met gegeneraliseerde aanvallen zullen tekenen van de aanval beginnen te vertonen voordat deze begint, hoewel deze eerste fase slechts enkele seconden kan duren. De hond kan zich angstig gedragen, zich verstoppen, zich abnormaal gedragen of beven. Soms kan deze beginfase langer duren.
Andere keren kan de hond plotseling vallen zonder enige waarschuwing. Hun benen zullen verstijven, gevolgd door schokkerige bewegingen. Honden kunnen vocaliseren, of niet. Andere honden kunnen herhaaldelijk kauwen of kauwen. Blijf uit de buurt van hun mond, zodat je niet per ongeluk gebeten wordt.
Hoe lang is te lang voor een hond om een aanval te krijgen?
Alles zou in orde moeten zijn als het minder dan 2 minuten duurt, maar langer is potentieel gevaarlijk en je moet zo snel mogelijk contact opnemen met je dierenarts.
Dat gezegd hebbende, sommige kortere aanvallen kunnen ook gevaarlijk zijn. Als uw hond nog nooit een aanval heeft gehad, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts. De kans bestaat dat de aanval wordt veroorzaakt door een onderliggend probleem dat moet worden aangepakt. Er kunnen bijvoorbeeld epileptische aanvallen optreden als uw hond giftige chemicaliën heeft ingenomen. De hond moet worden gezien om de toxiciteit te behandelen, zelfs als de aanval zelf erg kort was.
Hoe lang kunnen honden leven met aanvallen?
Het hangt voornamelijk af van de kwaliteit van leven van de hond wanneer hij met de aandoening leeft. Risicofactoren voor euthanasie zijn onder meer het op jongere leeftijd beginnen met aanvallen, in het begin veel aanvallen hebben, ze niet goed onder controle kunnen houden en aanvallen hebben die langer dan 5 minuten duren. Ongeveer 40-60% van de honden met epilepsie heeft een of meer episodes van clusteraanvallen of statusepilepsie. Dit type aanval kan leiden tot een lagere levenskwaliteit, wat er vaak toe leidt dat deze hoektanden een kortere levensduur hebben.
Hoewel de levensverwachting van het huisdier niet verandert, is er een kleine kans (6-8% bij honden) dat een hond met toevallen of epilepsie volledig in remissie raakt en geen behandeling meer nodig heeft. De meeste honden met epilepsie hebben dus de rest van hun leven behandeling en zorg nodig. Om toegewijd te zijn aan de therapie van hun huisdier, moeten eigenaren vaak een balans vinden tussen de kwaliteit van leven van het huisdier en hoe goed de therapie werkt.
Conclusie
De meeste aanvallen bij honden duren minder dan 2 minuten. Als de aanval van uw hond langer duurt, of de eerste aanval is, moet dit worden beschouwd als een veterinair noodgeval. Neem zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts voor behandelaanbevelingen.
Honden met herhaalde aanvallen kunnen worden behandeld met medicijnen die zijn voorgeschreven door een dierenarts. Het reguleren van hun aanvallen is essentieel voor hun algehele gezondheid.
