Aanvallen zijn een enge maar relatief veel voorkomende gebeurtenis bij honden. Getuige zijn van een aanval kan angstaanjagend zijn. U kunt zich hulpeloos voelen, en hoewel de meeste aanvallen niet langer dan een paar minuten duren, kan het aanvoelen als een leven lang. Als uw hond een aanval heeft, is een van de eerste dingen die u wilt weten waarom.
Soms is een aanval een op zichzelf staande gebeurtenis, een eenmalige gebeurtenis die zich nooit zal herhalen en waarvan de oorzaak misschien nooit bekend zal zijn. Vaker echter, als een hond een aanval heeft, is het waarschijnlijk dat er uren, dagen of zelfs maanden later meer zullen volgen. Het begrijpen van de oorzaak van de aanvallen kan helpen bij het voorspellen, behandelen en zelfs voorkomen dat er meer gebeurt.
In het volgende artikel zullen we een korte blik werpen op de verschillende soorten aanvallen voordat we de 10 meest voorkomende redenen voor het optreden ervan onderzoeken.
Wat is een aanval: de 3 belangrijkste typen
Een aanval of aanval is het resultaat van een abnormale uitbarsting van energie in de hersenen, wat vaak leidt tot ongecontroleerde bewegingen en gedrag. Er zijn drie hoofdtypen aanvallen:
1. Gegeneraliseerde of Grand Mal-aanvallen
Het meest voorkomende type aanval bij honden. Dit type aanval treft het hele lichaam en omvat meestal:
- Beven/trillen van spieren
- Samenvouwen
- Bewustzijnsverlies of reactievermogen
- Verlies van controle over blaas/darm
- Peddelen van de ledematen
Na een aanval kunnen honden gedesoriënteerd, geagiteerd en zelfs agressief zijn, dus je moet altijd voorzichtig zijn, aangezien zelfs de meest kalme hond kan bijten na een aanval.
2. Focale of gelokaliseerde aanval
Convulsieve activiteit (beven of spiertrekkingen) vindt plaats in een enkel ledemaat of deel van het lichaam.
3. Afwezigheid of Petit Mal-aanvallen
Gekenmerkt door "uit elkaar geplaatst" gedrag, starend naar niets.
De laatste twee soorten komen relatief weinig voor bij honden en kunnen soms voorkomen zonder dat de eigenaar het merkt. Hieronder volgt een lijst met de meest voorkomende oorzaken van gegeneraliseerde aanvallen.
De 10 meest voorkomende oorzaken van aanvallen van honden
De volgende lijst bevat de meest voorkomende factoren die toevallen bij honden veroorzaken of kunnen veroorzaken.
1. Epilepsie
Ook bekend als idiopathische epilepsie, dit is verreweg de meest voorkomende oorzaak van aanvallen bij honden. We verwijzen naar epilepsie als een "diagnose van uitsluiting", wat betekent dat er geen specifieke test voor is, dus wordt de diagnose gesteld wanneer de andere redenen voor aanvallen zijn uitgesloten.
Epilepsie begint meestal bij honden van 6 maanden tot 6 jaar oud, en als ze eenmaal epileptische aanvallen krijgen, zullen ze er over het algemeen levenslang last van hebben. Het kan elk ras treffen, maar Border Collies, Labradors en Golden Retrievers behoren tot de rassen die vaker worden getroffen.
De behandeling van epilepsie met anti-epileptica is over het algemeen vrij succesvol, maar wordt pas gestart als de aanvallen frequent zijn (meer dan een of twee per maand) of behoorlijk ernstig zijn.
2. Lage bloedsuiker
Als de bloedglucosewaarden te laag worden (bekend als hypoglykemie), kan dit een aanval veroorzaken. Dit kan gebeuren bij zeer jonge of ondervoede honden, maar de meest voorkomende reden voor hypoglykemie bij honden is te wijten aan een tumor op de alvleesklier, een insulineoom genaamd.
3. Tumoren
Een massa die in de hersenen groeit, kan verschillende neurologische symptomen veroorzaken, waaronder epileptische aanvallen, afhankelijk van waar de massa zich bevindt.
4. Gifstoffen
De inname van een stof die de chemie in de hersenen direct verstoort, of door andere organen te beschadigen, kan epileptische aanvallen bij honden veroorzaken. Enkele voorbeelden zijn:
- Giftige stoffen, zoals antivries of rattenaas
- Natuurlijke stoffen, zoals gif/gif van planten of dieren
- Voedingsmiddelen, zoals xylitol, chocolade of zout
- Zware metalen, zoals lood en zink
- Illegale drugs, zoals cocaïne, methamfetamine of cannabis
- Medicijnen
- Pesticiden
5. Stofwisselingsstoornissen
Ziekten van de lever of nieren kunnen leiden tot ophoping van gifstoffen in de bloedbaan die, op bepaalde niveaus, de hersenen kunnen binnendringen en epileptische aanvallen kunnen veroorzaken.
6. Hartziekte
Hartinsufficiëntie kan een aanval veroorzaken door de hersenen tijdelijk van zuurstof te verhongeren als gevolg van een verminderde doorbloeding of bloedstolsels te veroorzaken die naar de hersenen kunnen reizen.
7. Ontstekingsaandoeningen
Ontstekingsaandoeningen kunnen ook epileptische aanvallen veroorzaken. Veelvoorkomende aandoeningen zijn:
- Granulomateuze Meningo-encefalitis (GME):Een ziekte die bepaalde hersencellen aantast, die het meest voorkomt bij kleinere rassen zoals chihuahua's, miniatuurpoedels of kleine terriërs.
- Meningitis: Ontsteking of infectie van de cerebrospinale vloeistof (CSF). Bacteriële en virale meningitis zijn zeldzaam bij honden, maar idiopathische of op steroïden reagerende meningitis komen relatief vaak voor.
8. Infectie
Bepaalde infecties kunnen ook toevallen veroorzaken, zoals:
- Protozoa: Neospora en Toxoplasma zijn protozoaire organismen die verschillende weefsels kunnen binnendringen en neurologische symptomen kunnen veroorzaken, waaronder epileptische aanvallen. Gelukkig zijn de meeste infecties mild en worden ze snel bestreden door een gezond immuunsysteem.
- Bacterieel of Viraal: Dit soort infecties kan direct neurologische symptomen veroorzaken, zoals epileptische aanvallen (bijv. hondenziekte) of indirect door hoge koorts te veroorzaken.
- Schimmel: Cryptococcus is een schimmelinfectie die zich verspreidt in de uitwerpselen van vogels die epileptische aanvallen kan veroorzaken bij immuungecompromitteerde honden.
9. Koorts
Honden die tegen een infectie vechten, ontwikkelen vaak koorts, maar als die temperatuur hoger is dan 106oF (41.1oC) kan dit leiden tot hersenbeschadiging en epileptische aanvallen. De warmte die tijdens een aanval door de spieren wordt geproduceerd, kan ervoor zorgen dat de lichaamstemperatuur nog verder stijgt, wat het probleem verergert.
10. Hitteberoerte
Honden zweten niet, wat betekent dat hun primaire methode om af te koelen is door te hijgen. In warme, vochtige omstandigheden werkt dit koelmechanisme niet erg efficiënt. Het gevaar op een warme dag gaat niet zozeer over hoe warm de hond wordt, maar meer over hoe snel hij kan afkoelen. Dit is de reden waarom meer honden een hitteberoerte zullen krijgen bij warme temperaturen met een hoge luchtvochtigheid dan honden in hete maar droge omstandigheden.
Conclusie
Aanvallen zijn angstaanjagende episodes voor honden en hun mensen, en ze komen relatief vaak voor. Dit is waarschijnlijk te wijten aan het brede scala aan dingen die de normale hersenfunctie kunnen verstoren door direct neurologisch weefsel te beschadigen, door andere orgaansystemen te beschadigen die een domino-effect hebben op de hersenen, of door een ontstekingsreactie te creëren die leidt tot een gevaarlijk hoog lichaamstemperatuur.
Epilepsie is de meest voorkomende oorzaak van aanvallen bij honden, maar gelukkig is dit een aandoening die meestal goed onder controle kan worden gehouden met medicijnen. Honden kunnen eenmalige, geïsoleerde aanvallen hebben zonder verdere episodes, dus behandeling is niet altijd nodig, maar u moet altijd onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts als uw hond een aanval heeft gehad of heeft.
Onthoud dat honden een veranderde mentale toestand of gedrag kunnen hebben na een aanval, dus houd jezelf veilig wanneer je je patiënt na de aanval verzorgt.
