Sledehonden hebben een lange en indrukwekkende geschiedenis. Al meer dan 9.000 jaar helpen ze mensen zich door de Arctische en subarctische gebieden te verplaatsen. Tot de ontwikkeling van sneeuwscooters, vliegtuigen en vrachtwagens in de 20e eeuw waren sledehondenteams een essentieel onderdeel van het leven in deze regio's.
Tegenwoordig is sleeën een populaire sport- en toeristenactiviteit geworden, en hoewel men er minder afhankelijk van is voor het vervoeren van goederen, kunnen sledehonden soms nog steeds de beste manier zijn om noodvoorraden in bepaalde gebieden te krijgen bij extreem poolweer.
Door de jaren heen hebben mensen veel verschillende hondenrassen als sledehonden gebruikt, sommige met meer succes dan andere.
Hier is een alfabetische lijst van de 12 soorten sledehonden, compleet met foto's en feiten.
De 12 sledehondenrassen:
1. Alaskan Husky
De Alaskan Husky is een hond van gemengd ras die speciaal is ontwikkeld voor zijn prestaties als wedstrijdsledehond. Oorspronkelijk een afstamming met de Siberische Husky en de Alaskan Malamute, is het ras de afgelopen 100 jaar gekruist met verschillende andere honden, waaronder Engelse Pointers, Greyhounds en Duitse herders, om hun snelheid en racevermogen te verbeteren.
Alaska Huskies zijn nog steeds een van de meest gebruikte honden in slederaces en worden eerder vereerd om hun bekwaamheid dan om hun uiterlijk of persoonlijkheid.
2. Alaskan Malamute
De Alaskan Malamute is een grote, gespierde en immens sterke hond die letterlijk werd gefokt om een sledehond te zijn en een van de oudste arctische sledehondenrassen. Op het ijs worden Malamutes al lang vereerd vanwege hun kracht, en hoewel ze niet de snelste rassen zijn, hebben ze naam gemaakt met het trekken van zware sleeën.
Toch werden deze honden voor degenen die in de barre Arctische omstandigheden leefden meer dan alleen sledehonden, en moesten ze vaak werken, jagen en leven naast hun menselijke metgezellen.
Tegenwoordig worden Malamutes nog steeds gebruikt voor persoonlijke reizen en recreatief sleeën in Arctische gebieden. Ze zijn echter ook een populair huisdier geworden en zijn te vinden in huizen over de hele wereld.
3. Canadese Eskimohond
De Canadese Eskimohond, ook bekend als de Exquimaux Husky, werd oorspronkelijk gefokt als sledehond door de inheemse proto-Inuit van Arctic Canada. Door de jaren heen is het ras zowel als sledehond als jachthond gebruikt en werd het vaak gebruikt door Inuit-jagers om hen te helpen zeehonden en ijsberen te vangen.
Ondanks een lange en indrukwekkende geschiedenis en een van de weinige echt inheemse Canadese honden, is de Canadese Eskimohond niet populair. Eind jaren negentig dacht men dat er nog minder dan 500 honden in leven waren, en zelfs vandaag de dag worden ze beschouwd als een van de zeldzaamste rassen ter wereld.
4. Chinook
De Chinook is een zeldzaam ras van sledehonden dat in de vroege jaren 1900 in New Hampshire werd ontwikkeld. Ze zijn een hond van gemengd ras die het resultaat is van het mengen van Engelse Mastiffs, Groenlandse honden, Duitse herders en Belgische herders.
Het ras heeft een sterke, atletische uitstraling en heeft in de loop der jaren bewezen een zeer trainbare, intelligente en hardwerkende hond te zijn. Hoewel sommige Chinooks nog steeds worden gebruikt voor recreatief sleeën, is het ras nu veel populairder als gezinshond dan als werkhond.
5. Groenlandse hond
De Groenlandse hond is een ander extreem oud ras dat een oude oorsprong deelt met de Canadese Eskimohond. Deze grote, zware en krachtige honden zijn al eeuwenlang een hoofdbestanddeel van Arctische sleeën en worden meer vereerd vanwege hun kracht en uithoudingsvermogen dan vanwege hun snelheid over sneeuw en ijs.
Groenlandse honden zijn populaire sledehonden in het hele Noordpoolgebied. Ze hebben ook naam gemaakt in Antarctica, waar Roald Amundsen ze beroemd gebruikte tijdens zijn Antarctische expeditie in 1912, waarbij hij de eerste persoon werd die de Zuidpool bereikte.
Tegenwoordig wordt het ras beschouwd als een nationaal belangrijke hond in Groenland, en er zijn verschillende overheidsprojecten gestart om het voortbestaan van het ras te verzekeren en de Groenlandse hondensledecultuur te behouden.
6. Greyster
De Greyster is een hybride ras dat halverwege de jaren tachtig in Noorwegen is ontwikkeld en het resultaat is van verschillende kruisingen tussen de Duitse kortharige wijzer en de windhond.
Het ras is bedacht als een sledehond voor alle doeleinden en ontwikkeld voor hun snelheid over ijs en sneeuw. Ze zijn extreem populaire honden geworden in de wereld van wedstrijdsleeën.
7. Kugsha-hond
De Kugsha is een hond van gemengd ras die sterk lijkt op een wolf. Voor het eerst ontwikkeld in de Wolfen Kennels in Pennsylvania, wordt aangenomen dat de Kugsha het resultaat is van het kruisen van een wolfshond en een Siberische Husky.
De Kugsha heeft de reputatie moeilijk te trainen te zijn en staat bekend om zijn lichtgeraakte en soms agressieve temperament, twee factoren waarvan wordt aangenomen dat ze ervoor zorgen dat het ras niet populair wordt als huisdier.
Ondanks hun minder dan vriendelijke karakter, staan Kugsha's bekend als een uitzonderlijk winterhard en hardwerkend ras en hebben ze een solide reputatie als een sterke en energieke slede- en waakhond.
8. Labrador Husky
Ondanks hun naam is de Labrador Husky geen hybride kruising tussen een Labrador Retriever en een Siberische Husky, maar eerder een volledig apart ras.
Hoewel grotendeels onbekend, is de Labrador Husky afkomstig uit de Labrador-regio in het noorden van Canada, en men denkt dat ze afstammen van andere noordelijke rassen die ergens in de jaren 1300 naar het gebied zijn verhuisd. De Labrador Husky was een populaire sledehond bij de lokale inheemse Inuit-mensen, die deze honden waarschijnlijk hebben gekruist met Siberische Huskies of Alaskan Malamutes om hun sledevermogen te verbeteren.
9. Mackenzie River Husky
De Mackenzie River Husky is op zichzelf geen uniek of erkend ras, maar eerder een groep overlappende Arctische sledehonden van gemengde rassen uit het binnenland van Alaska. Deze honden zijn meestal langharige, grote honden met lange benen. Door de jaren heen hebben ze naam gemaakt vanwege hun vermogen om zware vracht in één rij door diepe sneeuw te vervoeren.
10. Sachalin Husky
De Sakhalin Husky is een Russische sledehond die nu praktisch uitgestorven is. In 2015 waren er nog maar zeven Sakhalin Huskies bekend, en er is aangenomen dat er nu onvoldoende aantallen zijn om rekening te houden met de genetische diversiteit die nodig is om verder te fokken.
Sakhalin Huskies werden tijdens de Tweede Wereldoorlog korte tijd door het Rode Leger gebruikt als slede- en lasthond. Vanwege de hoeveelheid zalm die ze aten, was dit echter een kortstondig experiment. Het ras werd ook gebruikt in een noodlottige Japanse onderzoeksmissie naar Antarctica in 1958, waarbij 15 honden werden achtergelaten, vastgeketend aan een buitenpost met een kleine hoeveelheid voedsel toen de onderzoekers werden geëvacueerd. Tot verbazing van bijna iedereen ontdekten onderzoekers, toen ze bijna een jaar later terugkeerden, dat twee van de honden het hadden overleefd.
11. Scandinavische hond
De Scandinavische hond is een moderne hybride die het resultaat is van het mengen van een Duitse Kortharige Wijzer met een Alaskan Husky. Het resulterende ras wordt in Scandinavië veel gebruikt bij sleeraces en privé-sledetochten.
Hoewel de Scandinavische windhond meer tijd nodig heeft om te trainen en zich te ontwikkelen, heeft het ras aanzienlijk succes gehad en worden ze steeds populairder in de Europese sledegemeenschap.
12. Siberische husky
Misschien wel de meest bekende van alle sledehondenrassen, de Siberische Husky is een dikharige, middelgrote sledehond met een reputatie van uithoudingsvermogen. Qua uiterlijk lijken ze op een kortere Alaskan Malamute, wat niet verwonderlijk is aangezien de twee honden dezelfde afkomst hebben.
Siberische husky's zijn snel en behendig en zijn geboren roedelhonden. In tegenstelling tot de Malamute, die graag tijd doorbrengt met hun menselijke familie, houden Siberische Huskies ervan om met andere honden om te gaan. Als ze de keuze hebben, blijven ze 's nachts graag opgerold in de sneeuw met hun hondengenoten in plaats van naar binnen te gaan en in de warmte te slapen.
De Siberische Husky werd in 1908 voor het eerst naar Nome, Alaska gebracht voor slederaces, en sindsdien zijn ze een vast onderdeel van het sleeën in zowel Alaska als Canada.
