Katten hebben meestal geen slechte adem, maar het is vaak mogelijk om iets scherps te ruiken als je kat slechts een paar happen tonijn of iets dergelijks heeft gegeten. Hoewel halitose (gewoonlijk slechte adem genoemd) verschillende oorzaken kan hebben,wordt de slechte adem van katten meestal in verband gebracht met een gebitsaandoening. Andere aandoeningen die een negatieve invloed kunnen hebben op de adem van uw kat, zijn nier- en leveraandoeningen ziekte, maar ook aandoeningen zoals diabetes. Blijf lezen voor meer informatie over de meest voorkomende redenen voor halitose bij katten.
De 7 waarschijnlijke redenen waarom de adem van uw kat stinkt
1. Tandziekte
Tandaandoening is veruit de meest voorkomende oorzaak van een slechte adem. Het begint vaak met een gebrek aan basishygiëne, wat leidt tot opbouw van tandplak en gingivitis (geïrriteerd en ontstoken tandvlees). Onbehandeld kan gingivitis zich ontwikkelen tot parodontitis, wat kan leiden tot tandverlies en zelfs systemische infecties. Tekenen van gebitsproblemen bij katten zijn kwijlen, klauwen in de mond, pijn tijdens het eten, gebrek aan interesse in voedsel en gewichtsverlies.
De meeste dierenartsen raden aan om de tanden van katten dagelijks te poetsen om ophoping van tandplak en tandsteen te voorkomen. Blijf bij tandpasta voor katten, omdat menselijke producten vaak fluoride bevatten, wat giftig kan zijn voor katten. Katten reageren over het algemeen goed op gearomatiseerde katvriendelijke tandpasta! Zelfs katten die thuis goede gebitsverzorging krijgen, kunnen af en toe een professionele reiniging nodig hebben. Uw dierenarts zal u laten weten of uw kat dit soort grondige reiniging nodig heeft, dus zorg ervoor dat u regelmatig het gebit van uw kat laat controleren (minstens één of twee keer per jaar).
2. Chronische nierziekte (CKD)
De nieren van uw kat spelen een essentiële rol in hun algehele gezondheid door afvalstoffen uit het bloed van uw huisdier te filteren. Wanneer de nieren van een kat afnemen, kunnen afvalproducten niet langer efficiënt uit het lichaam worden verwijderd. Sommige katten met falende nieren hebben een adem die naar ammoniak ruikt vanwege de ophoping van ureum. CKD is een progressieve aandoening die het meest voorkomt bij oudere katten. Katten die aan de aandoening lijden, verliezen vaak gewicht en lijken soms depressief. Meer drinken en plassen worden meestal ook gezien.
CKD wordt ingedeeld in vier stadia en de behandeling hangt af van het stadium waarin uw kat zich bevindt. Uw dierenarts zal u helpen de ziekte te begrijpen en uw kat helpen een langzamere progressie en een betere kwaliteit van leven te bereiken. Uitdroging is een ernstige complicatie bij katten die lijden aan CKD. Een leuke kattenfontein kan je buddy aanmoedigen om nog een paar slokjes te nemen, aangezien de meeste katten liever water uit stromende bronnen drinken.
3. Leverziekte
Een goede levergezondheid is essentieel voor de metabolische functie. De lever speelt een rol bij het afbreken en verwijderen van gifstoffen uit de bloedbaan van uw kat. Het helpt ook bij de opname van vetten, eiwitten en andere voedingsstoffen. Vroege tekenen van leverziekte omvatten vaak meer drinken en plassen, lethargie en gewichtsverlies. Geelzucht wordt vaak gezien naarmate de aandoening vordert.
Verschillende aandoeningen, waaronder hepatische lipidose, kunnen ervoor zorgen dat de lever van uw kat minder goed functioneert. Hepatische lipidose treedt op wanneer overtollig vet in de lever leidt tot orgaanfalen. Het wordt vaak gezien bij katten met overgewicht en wordt meestal onmiddellijk voorafgegaan door een periode waarin katten hun interesse in eten verliezen. Katten die aan deze aandoening lijden, verliezen vaak gewicht en hebben gelig tandvlees. Velen vertonen ook problemen met de spijsvertering, zoals braken en diarree. De aandoening kan dodelijk zijn als deze niet snel wordt behandeld, dus zorg ervoor dat u uw kat naar uw dierenarts brengt zodra u merkt dat de eetlust afneemt.
4. suikerziekte
Katten met diabetes hebben moeite met het aanmaken van of reageren op insuline, waardoor de bloedsuikerspiegel te hoog wordt. De twee meest voorkomende soorten diabetes zijn type 1 en type 2. Katten lijden meestal aan diabetes type 2, waarbij hun lichaam niet goed reageert op de insuline (insulineresistentie genoemd). Veel voorkomende symptomen van de aandoening zijn gewichtsverlies en verhoogde dorst en plassen. Katten met ernstige of ongecontroleerde diabetes kunnen een levensbedreigende complicatie ontwikkelen die ketoacidose wordt genoemd en die kan leiden tot een stinkende, fruitige adem.
Er zijn veel risicofactoren voor de ontwikkeling van diabetes. Katten met overgewicht lopen een verhoogd risico om de aandoening te ontwikkelen, net als katten die lijden aan pancreatitis en sommige hormoonziekten. Het gewicht van uw kat onder controle houden is een van de beste manieren om de kans op het ontwikkelen van een chronische ziekte zoals diabetes te verkleinen. De behandeling omvat vaak medicatie en dieetaanpassingen.
5. Huidinfecties
Katten die lijden aan huidinfecties van de lippen of gebieden rond de mond hebben soms een slechte adem, vaak door de aanwezigheid van bacteriën. Traumatische verwondingen aan de mond kunnen soms overgaan in bacteriële infecties, die de adem van uw huisdier een beetje kunnen stoten. Katten met huidinfecties hebben vaak kleine, verhoogde bultjes en met vocht gevulde puistjes. Ze hebben ook plekken met een verkleurde of droge, schilferige huid. Stinkende gele en groene pus zijn soms aanwezig.
Maak een afspraak om je kat te laten bekijken als ze tekenen van een huidinfectie vertoont. Deze aandoeningen zijn niet alleen behoorlijk ongemakkelijk voor katten, maar ze kunnen zich ook ontwikkelen tot systemische ziekten zoals sepsis die dodelijk kunnen zijn als ze niet snel worden behandeld. De meeste infecties kunnen effectief worden behandeld met antibiotica. Dierenartsen schrijven ook vaak medicijnen voor om pijn te verminderen en ontstekingen te verminderen om katten te helpen genezen.
6. Vreemde voorwerpen
Katten krijgen soms een slechte adem als er iets in hun mond zit. Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts als u vermoedt dat uw kat garen, touw of iets dergelijks heeft gegeten.
Andere tekenen van inslikken van vreemde voorwerpen zijn lethargie, kwijlen, kokhalzen en slikproblemen. Dierenartsen vertrouwen vaak op de informatie die u verstrekt over de gezondheid van uw kat, röntgenfoto's en endoscopieën voor diagnose. Voor de behandeling moeten katten meestal worden verdoofd om hun mond te laten onderzoeken en het vreemde voorwerp te laten verwijderen.
7. Ademhalingsaandoeningen
Hoewel het niet erg gebruikelijk is, kan een slechte adem soms worden veroorzaakt door problemen met de luchtwegen. Virussen veroorzaken veel luchtweginfecties bij katten, hoewel secundaire bacteriële infecties relatief vaak voorkomen. Feline virale rhinotracheïtis (FVR) en feline calicivirus (FCV) zijn twee van de meest voorkomende boosdoeners. Huisdieren met ademhalingsproblemen niezen, hoesten vaak en worden lusteloos. Velen verliezen hun interesse in eten en hebben een loopneus.
FVR en FCV komen veel voor bij katten; ongeveer 98% wordt zijn hele leven blootgesteld aan FVR. Er zijn veilige en effectieve vaccins voor beide virussen en u kunt met uw dierenarts praten om er zeker van te zijn dat u op het juiste schema zit voor boosters. Geen van beide vaccins voorkomt dat katten deze virussen oplopen, maar ze beperken de kans op overdracht drastisch. Gevaccineerde katten die ziek worden, ervaren vaak slechts milde symptomen.
Hoe poets ik de tanden van mijn kat?
Als je nog nooit de tanden van je kat hebt gepoetst, ga dan eerst naar de dierenwinkel om katvriendelijke tandpasta en een kattentandenborstel te kopen. Pak een blikje tonijn of iets dergelijks dat je kat lekker vindt en een paar Q-tips.
- De eerste stap is om je kat eraan te laten wennen dat zijn tanden en tandvlees worden aangeraakt. Kies een tijdstip waarop u niet gestoord zult worden en pak de favoriete deken van uw kat. Giet wat van het tonijnwater in een kom en dompel een van de wattenstaafjes in het mengsel. Houd uw kat op uw schoot, open voorzichtig zijn lippen en wrijf het tandvlees van uw kat in met de Q-tip. U kunt ook uw vinger gebruiken, maar gebruik een paar wegwerphandschoenen en was uw handen met warm zeepwater voor en na het aanraken van de mond of het speeksel van uw kat.
- Ga langzaam en stop als je kat tekenen van angst begint te vertonen, want het doel is om in de geest van je huisdier een positieve associatie te creëren tussen goede dingen (zoals tonijn) en tandenpoetsen. Geef je kat een paar dagen de tijd om aan de nieuwe routine te wennen.
- Laat je kat nu kennismaken met hun tandpasta. Begin door je buddy een voorproefje van het door jou gekozen product aan te bieden. Sommige katten genieten van de smaak van kattentandpasta, waardoor het tandenpoetsproces mogelijk plezierig wordt voor uw kat.
- Laat je kat ruiken aan het tandenborstelgerei dat je hebt uitgekozen. Herhaal het proces dat u met de Q-tip gebruikte met behulp van de katvriendelijke tandenborstel en tandpasta. Concentreer u op de buitenste tanden van uw kat, vooral op de kiezen. Werk tot ongeveer 30 seconden per kant.
Zijn er andere manieren om het gebit van mijn kat te verbeteren?
Tandkauwsnacks kunnen de ophoping van tandsteen bij sommige huisdieren helpen minimaliseren. Er zijn voedingsformuleringen die zijn ontworpen om de vorming van tandplak bij katten te verminderen. Ook kunnen doekjes, sprays en wateradditieven helpen wanneer katten regelmatig tandenpoetsen niet tolereren. Overleg met uw dierenarts om er zeker van te zijn dat u het juiste product gebruikt voor de behoeften van uw huisdier.
Conclusie
Slechte adem bij katten mag nooit over het hoofd worden gezien. Een slechte adem die blijft hangen, is vaak een teken van een aandoening die aandacht nodig heeft. Katten kunnen door verschillende problemen een slechte adem krijgen, waaronder tand-, nier- en leveraandoeningen. Tandproblemen zijn echter de meest voorkomende oorzaak. Regelmatig thuis tandenpoetsen, indien nodig gecombineerd met professionele gebitsreinigingen, ondersteunt een optimale mondgezondheid van katten door de opbouw van tandplak en tandsteen en de ontwikkeling van gingivitis en parodontitis te verminderen.
