Een hartgeruis treedt op wanneer het bloed abnormaal stroomt tussen de verschillende kamers van het hart, waardoor er turbulentie ontstaat. Uw dierenarts hoort dit vervolgens door een medisch hulpmiddel, een stethoscoop genaamd, op de borst van uw hond te plaatsen. Het kan altijd beangstigend zijn om te horen dat er iets mis is met het hart van uw hond, vooral als de oorzaak in eerste instantie onbekend is.
Er zijn veel medische redenen waarom uw hond een hartruis kan hebben, en ze vereisen allemaal veterinaire aandacht en adequate behandeling. In enkele zeldzame gevallen van ernstige stress en opwinding kunnen honden die voorheen geen hartgeruis hadden, tijdelijk geruis van lage intensiteit ontwikkelen. Misschien ben je met je hond naar de dierenarts geweest voor wat antwoorden, maar werd je gevraagd later terug te komen vanwege de verhoogde stressniveaus van je hond. Zonder verdere tests zal het voor uw dierenarts moeilijk zijn om te bepalen of het hartgeruis significant is of gewoon een gevolg is van de angst van uw hond. Als het geruis echter van gemiddelde of hoge intensiteit is, zal uw dierenarts verder onderzoek aanbevelen, aangezien het onwaarschijnlijk is dat dit alleen stressgerelateerd is.
Wat kan er nog meer een hartruis veroorzaken? Hoe worden hartgeruisen behandeld? Lees verder voor meer informatie.
Soorten hartgeruis
Hartgeruisen worden beoordeeld op basis van een cijfer. De cijfers omvatten niveaus (aangegeven met Romeinse cijfers) I tot en met VI (1 tot en met 6), waarbij VI (6) de meest prominente is. De graad wordt bepaald door de luidheid en intensiteit van het hartgeruis en door het aantal locaties waar uw dierenarts het geruis kan horen.
Om u een idee te geven van hoe dit eruit kan zien: een hartgeruis van graad I is zacht en moeilijk te horen, terwijl een hartgeruis van graad VI erg luid is en zelfs als een trilling kan worden gevoeld wanneer u uw hand op de borst van uw hond.
Over het algemeen geldt: hoe hoger het cijfer, hoe meer over het hartgeruis. Dit is echter niet altijd het geval. De hogere graad duidt niet altijd op een ernstiger onderliggend hart of een andere medische aandoening. Een zacht hartgeruis kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van een ernstige hartaandoening, terwijl een luid hartgeruis op de lange termijn mogelijk geen invloed heeft op het leven van de hond, afhankelijk van de diagnose.
Geruisen worden ook gecategoriseerd op basis van de tijd waarin ze voorkomen tijdens de hartcyclus en of ze lang of kort zijn. De meeste hartgeruisen bij honden treden op tijdens de systolefase, wanneer het hart samentrekt om bloed naar buiten te pompen. Geruis wordt ook beschreven door hun locatie of waar ze het luidst zijn.
Wat veroorzaakt hartgeruis?
Hartgeruis kan worden veroorzaakt door een afwijking in de structuur of functie van het hart zelf of door factoren die niets met het hart te maken hebben.
Hartgeruis wordt meestal veroorzaakt door een hartaandoening. Dit komt omdat uw hond ermee is geboren of omdat de ziekte zich later in het leven heeft ontwikkeld. Defecte structuren van het hart kunnen slecht functionerende kleppen, verwijde kamers, onregelmatige uitrekking van de hartspier, gaten in de wand en spier van het hart, nauwe hartvaten of andere structurele of functionele problemen zijn.
Hartgeruisen die geen verband houden met hartaandoeningen kunnen worden veroorzaakt door algemene ziekte, koorts, bloedarmoede (verminderde rode bloedcellen vaak als gevolg van bloedingen), zwangerschap, aanzienlijke stress, opwinding of angst. Onschuldig of goedaardig geruis dat geen verband houdt met hartaandoeningen kan voorkomen bij puppy's en verdwijnt over het algemeen op een leeftijd van 4-6 maanden. Als het geruis aanhoudt nadat uw puppy de leeftijd van 6 maanden heeft bereikt, zal uw dierenarts verder onderzoek aanbevelen. Goedaardig geruis kan soms ook worden gehoord bij zeer atletische honden.
Veelvoorkomende tekenen van hartziekte bij honden
Een van de eerste tekenen van een hartklepaandoening bij honden is een hartgeruis, wat betekent dat het een vroege waarschuwing kan zijn. Daarom is het belangrijk dat uw hond regelmatig door de dierenarts wordt gecontroleerd. Als u een hartgeruis hoort, hoeft u zich daar misschien geen zorgen over te maken, maar uw dierenarts kan u adviseren of verder onderzoek nodig is.
Anders zijn de meest voorkomende tekenen van hartaandoeningen bij honden gebrek aan energie en onwil om te oefenen, hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, verminderde eetlust, zwakte, flauwvallen, collaps en soms een opgezwollen buik.
Hartgeruis testen en behandelen
Als uw dierenarts een hartgeruis bij uw hond detecteert, worden er verschillende tests3aanbevolen en uitgevoerd om de ernst en de onderliggende oorzaak van de toestand van uw hond vast te stellen, zodat een effectieve behandeling mogelijk is kan worden aangeboden.
Testen
Uw dierenarts zal een echografisch onderzoek van het hart (echocardiogram), röntgenfoto's, een elektrocardiogram (ECG) en/of bloeddrukmeting aanbevelen om de gezondheid en functie van het hart van uw hond te controleren. Uw hond heeft mogelijk niet al deze tests nodig, omdat dit afhangt van hun specifieke geval. Als de dierenarts vermoedt dat het hartgeruis secundair is aan een andere ziekte, worden bloed- en urinetesten uitgevoerd. Deze zijn handig om uw hond te controleren op infecties, bloedarmoede, schildklieraandoeningen, leveraandoeningen of nieraandoeningen. In veel gevallen zal een verwijzing naar een cardioloog nodig zijn, vooral voor aangeboren hartafwijkingen bij puppy's waarvoor een operatie nodig kan zijn.
Behandeling
De behandeling wordt afgestemd op de onderliggende oorzaak van het hartgeruis. Als uw hond een hartaandoening heeft, zal de behandeling zich richten op het beheersen van dat specifieke probleem. Behandelingsopties kunnen variëren van voorgeschreven dagelijkse medicijnen tot operaties in gevallen van aangeboren hartafwijkingen. Honden met een hartaandoening moeten regelmatig worden gecontroleerd door een dierenarts of cardioloog om er zeker van te zijn dat ze het goed doen met hun medicijnen en dat de ziekte onder controle wordt gehouden. De behandeling moet levenslang zijn.
Conclusie
Hartproblemen zijn beangstigend om mee om te gaan, vooral als de oorzaak onbekend blijft. Behandeling en prognose voor hartgeruis zijn sterk afhankelijk van de diagnose, dus het is van cruciaal belang dat u regelmatig contact houdt met uw dierenarts of veterinaire cardioloog, zodat er een diagnose kan worden gesteld over het hartprobleem van uw hond. Als uw hond echter gewoonlijk geen hartgeruis heeft en tijdens een onverwacht stressvolle gebeurtenis of bezoek aan uw dierenarts plotseling een ruis met een lage intensiteit heeft ontwikkeld, zonder enige andere tekenen van een hartaandoening, kan het de moeite waard zijn om uw hond binnen een dag opnieuw te controleren. of twee om te zien of het geruis verband hield met stress.
