Vogels, variërend in uiterlijk, grootte en ecologische rol, zijn fascinerende wezens die veel mensen in hun dagelijks leven tegenkomen. Zelfs als de meeste vogels het voordeel hebben van vliegen en scherp zien, hoe goed zijn hun andere zintuigen zoals reuk en gehoor?Geur is een belangrijk zintuig dat veel vogels gebruiken om te overleven en normaal te functioneren in hun omgeving.
Hoewel veel vogelsoorten een onontwikkeld reukvermogen (reukzin) hebben, hebben ze de nodige reukorganen. Sommige vogels hebben een beter reukvermogen dan andere, afhankelijk van hoeveel ze vertrouwen op hun reukvermogen om door dingen in hun omgeving te navigeren. Dit artikel geeft je inzicht in de reukzin van vogels en hoe deze gevleugelde dieren dat doen.
Zijn vogels in staat om te ruiken?
Ja, vogels kunnen ruiken omdat ze vertrouwen op hun vijf zintuigen om te overleven: zien, voelen, proeven, horen en ruiken. Ze kunnen ruiken door twee neusgaten op hun snavels, wat leidt tot een reuksysteem. Het reukvermogen van een vogel is misschien niet zo goed als dat van ons, maar het stelt hem in staat geuren te detecteren en erop te reageren.
Het is begrijpelijk om te geloven dat vogels niet kunnen ruiken omdat ze geen goed zichtbare neus hebben zoals andere dieren. De meeste vogels staan bekend om hun uitstekende gezichtsvermogen en gehoor, waardoor veel mensen dachten dat vogels helemaal niet of slechts een klein beetje konden ruiken. Dit was totdat onderzoekers werden beïnvloed door meer diepgaande onderzoeken en resultaten die van invloed waren op de manier waarop ze vogelcommunicatie waarnamen.
Het reuk- en smaakvermogen van een vogel is veel zwakker en onontwikkeld dan zijn gezichtsvermogen, waarbij de meeste vogels een zeer goed gezichtsvermogen hebben. Sommige vogels hebben beter ontwikkelde reukzintuigen dan andere, zoals de kalkoengier en de kiwi die afhankelijk zijn van een sterk reukvermogen om voedsel te lokaliseren. Terwijl sommige andere vogels niet veel afhankelijk zijn van reuk om te functioneren, zal deze bij die specifieke soort minder ontwikkeld zijn.
De geur van vogels begrijpen
Als je goed naar de snavel van een vogel zou kijken, zou je twee kleine openingen zien die bekend staan als de neusgaten of neusgaten van de vogel. Deze neusgaten kunnen rond, spleetvormig of ovaalvormig zijn en ergens op de snavel van de vogel worden gevonden, meestal aan het begin of halverwege. Dit is het externe deel van het reuksysteem van een vogel, en hoewel het er aan de buitenkant misschien klein en eenvoudig uitziet, bestaat de interne structuur uit verschillende reukorganen en receptoren. De grootte van het reuksysteem van de vogel zal variëren, maar is meestal vrij klein.
Hun interne reuksysteem bestaat uit:
- Uitwendige neusgaten
- Olfactorisch epitheel
- Olfactorische zenuwen
- Reukbollen
- Reukklieren
- Olfactorische receptoren
De neusgaten laten de vogel niet alleen ruiken, maar ook ademen. Wanneer een vogel lucht inademt via de neusgaten, gaat de lucht door de neusholte en de reukzenuwen detecteren geuren voordat ze de luchtzakken van de vogel bereiken.
De neusholte van een vogel is bekleed met vliezig epitheel dat de geurmoleculen vangt om door de vogel als geur te worden verwerkt. Terwijl deze lucht door de neusholten van de vogel reist, zullen de zenuwen die geuren waarnemen signalen naar de hersenen van de vogel sturen, waardoor de vogel een geur kan waarnemen en erop kan reageren. Hoewel de algemene structuren van het reuksysteem bij alle vogels hetzelfde zijn, kunnen hun individuele snavelvormen en aanpassingen grote verschillen opleveren in de grootte van hun sinussen en de bekleding van de reukkanalen. Vogels zoals kiwi's en gieren hebben een uitzonderlijk reukvermogen.
Waarom moeten vogels ruiken?
- Voedsel lokaliseren:Vogels (vooral foeragerende vogels) vertrouwen op hun reukvermogen om voedsel te lokaliseren. Ze zullen hun geur gebruiken om onderscheid te maken tussen smaakvol voedsel en voedsel dat ze liever niet eten. Kiwivogels zijn een goed voorbeeld van vogels die sterk afhankelijk zijn van geur om voedsel te lokaliseren, en hun neusgaten bevinden zich aan de uiteinden van hun snavels die dichter bij de voedselbron zijn.
- Roofdieren vermijden: Het goede gezichtsvermogen en gehoor van een vogel kan hen slechts tot op zekere hoogte ten goede komen voordat hun andere zintuigen noodzakelijk worden om te overleven. Veel vogels zullen hun geur gebruiken om potentiële roofdieren te detecteren, zoals de pimpelmees die hun nest niet binnenkomt als ze wezels ruiken.
- Het detecteren van feromonen: Het reukvermogen van een vogel kan worden gebruikt voor voortplantings- en paringsdoeleinden. Bepaalde vogels kunnen feromonen detecteren die hun seksuele gedrag beïnvloeden, waardoor reukzin nodig is voor de sociale acties van sommige vogels.
- Navigeren in hun omgeving: Vogels zullen een combinatie van hun zintuigen gebruiken om door hun omgeving te navigeren, waarbij reuk er een van is. Van het lokaliseren van nesten, voedsel en plaatsen tot langeafstandsmigratie.
- Onderscheid maken tussen individuen: Vogels gebruiken hun geur om onderscheid te maken tussen elkaar, waarbij ze mogelijk de verschillende geslachten en soorten detecteren door de unieke samenstellingen. Dit kan helpen bij het kiezen van een partner of vogels helpen hun jongen te identificeren.
Hoe goed is het reukvermogen van een vogel?
In de meeste gevallen zal het reukvermogen van een vogel niet zo goed zijn als dat van een mens. De meeste vogels zullen kleine en zwakke reuksystemen hebben, omdat ze meer op hun andere zintuigen vertrouwen. Interessant is dat onderzoekers hebben ontdekt dat vogels zoals kiwi's mogelijk meer reukreceptoren hebben dan mensen. Vogels zoals gieren, kiwi's, papegaaien en zeevogels lijken een beter ontwikkeld reukvermogen te hebben dan andere vogels.
Conclusie
Hoewel vogels niet bekend staan om hun scherpe reukvermogen, kunnen ze wel ruiken. Olfaction dient een doel voor veel vogels door hen in staat te stellen voedsel te lokaliseren, roofdieren te vermijden en door hun omgeving te navigeren. Hoewel sommige vogels een beter reukvermogen hebben dan andere, hebben alle vogels een zekere mate van reukvermogen en wordt niet meer aangenomen dat ze anosmisch zijn.
