De gedomesticeerde hond, Canis lupus familiaris, staat bekend om zijn vele rassen en soorten, maar hij maakt ook deel uit van een grotere groep hondenachtige soorten genaamd Canidae. Veel ondersoorten omvatten wolven, vossen en coyotes, maar hebben ook een grote verscheidenheid aan wilde hondenrassen.
Hoewel sommige wilde honden misschien meer gemeen hebben met vossen dan je gedomesticeerde vriend, zijn ze nog steeds genetisch verbonden met gedomesticeerde honden. Hier zijn 4 verschillende soorten wilde honden en hun verschillen:
De 4 soorten wilde honden
1. Afrikaanse wilde hond
Wetenschappelijke naam:Lycaon pictus
Locatie: Sub-Sahara Afrika
Status: Bedreigd
Afrikaanse wilde honden zijn vleesetende hondachtigen in dezelfde familie als gedomesticeerde honden, bekend om hun systematische roedelhiërarchie. Er zijn 5 ondersoorten van Afrikaanse wilde honden: Kaapse wilde honden, Oost-Afrikaanse wilde honden, West-Afrikaanse wilde honden, Tsjaadse wilde honden en Somalische wilde honden. Afkomstig uit Sub-Sahara Afrika, Afrikaanse wilde honden geven de voorkeur aan de open landen van de savannes om op hun prooi te jagen.
Uiterlijk
Afrikaanse wilde honden hebben zwart-bruin gevlekte vacht die borstelig en grof is, met lange staarten en slanke benen. Hun grote, ronde oren zijn hun meest herkenbare kenmerk, rechtopstaand en naar buiten gericht. Afrikaanse wilde honden worden ook geboren zonder wolfsklauwen en hebben soms versmolten teenkussens. Ze kunnen tussen de 45 en 70 pond wegen, afhankelijk van de subregio waar ze vandaan komen.
Temperament & Gedrag
Afrikaanse wilde honden zijn sociale hondachtigen die afhankelijk zijn van roedeljacht en veiligheid om te overleven. Mannetjes en vrouwtjes hebben aparte hiërarchiesystemen binnen dezelfde roedel, wat zeldzaam is voor wilde honden die in groepen blijven. Ze zijn meestal achterdochtig en nerveus in de buurt van mensen, wat hen hun agressieve reputatie opleverde.
2. Dingo
Wetenschappelijke naam:Canis Dingo
Locatie: Australië
Status: Bedreigd
Dingo's zijn meestal het eerste waar mensen aan denken als ze gevraagd worden om een wilde hond een naam te geven, wat correct is. Hoewel ze eruitzien als onze vriendelijke hondenvrienden, splitsten deze wilde honden zich af van de afstamming die de gedomesticeerde honden creëerde die we vandaag kennen en waar we van houden. De populatie dingo's is echter al meerdere jaren aan het slinken vanwege omgevingsfactoren, dus ze staan momenteel op de lijst van bedreigde diersoorten.
Uiterlijk
Dingo's lijken op gedomesticeerde honden, maar hebben langere tanden en snuiten. Ze hebben zandkleurige korte jassen en lange benen, met borstelige, coyote-achtige staarten. Ze hebben licht tot donkerbruine, amandelvormige ogen en puntige oren die van nature rechtop staan. Dingo-puppy's hebben pluizige vachten en hebben meestal zwart-witte gezichtsmarkeringen die vervagen naarmate ze groeien.
Temperament & Gedrag
Het temperament en het natuurlijke gedrag van dingo's veranderen afhankelijk van hun locatie in Australië, maar de meeste hebben de neiging om kleine koppels of roedels te vormen. Dingo's zijn van nature verlegen en achterdochtig, maar ze zijn ook groot en kunnen prooien neerhalen die groter zijn dan de gemiddelde mens. Ze hebben meestal een negatieve reputatie vanwege enkele recente aanvallen op mensen, maar de meeste gevallen bleken situaties te zijn waarin mensen de dingo's provoceerden vóór de aanval.
3. Nieuw-Guinea zingende hond
Wetenschappelijke naam:Canis Hallstromi
Locatie: Nieuw-Guinea
Status: Bedreigd
Bekend om hun karakteristieke vermogen om een noot vast te houden, wordt de ware classificatie van New Guinea Singing Dogs vaak besproken. Hun uiterlijk is dat van een Dingo, maar andere taxonomische factoren wijzen hen naar de familielijn van gedomesticeerde honden. Ongeacht hun labels worden New Guinea Singing Dogs ook wel Highland Wild Dogs genoemd vanwege hun vermeende oorsprong in de Hooglanden van Nieuw-Guinea
Uiterlijk
New Guinea Singing Dogs lijken qua uiterlijk op hun Australische neef, de Dingo, maar zijn iets kleiner en slanker in gewicht. Kleuring kan variëren van lichtbruin tot zwart, allemaal met zwarte muilkorven en witte punten. Zingende honden hebben kortere poten dan andere wilde honden, en daar begon een deel van het debat over hun classificatie.
Temperament & Gedrag
Van de weinige waarnemingen van New Guinea Singing Dogs is het moeilijk geweest om echte informatie over hen in het wild te vinden. Een patroon dat wel naar voren kwam, is dat ze altijd in paren werden gespot, in plaats van roedels zoals de dingo's en Afrikaanse wilde honden. Ze hebben zowel het gedrag van wilde honden als gedomesticeerde honden, waardoor het moeilijk is om ze correct te classificeren.
Zingen
New Guinea Singing Dogs staan natuurlijk bekend om hun huilende gezang. Het kan beginnen met één hond en veranderen in een koor van zingende honden, vaak synchroon en vakkundig de toon vasthoudend. Ze maken andere zangachtige geluiden, waaronder een fladderend, vogelachtig gehuil dat geen enkele andere hondachtige maakt.
Hoewel hun oorsprong spreekt van waarnemingen van wilde zingende honden uit Nieuw-Guinea, is de jury er nog steeds niet uit of dit een uiterst zeldzaam ras van canis lupus (huishond) of een echte wilde hond is.
4. Dhole
Wetenschappelijke naam:Cuon alpinis
Locatie: Bepaalde delen van Oost-, Centraal-, Zuid- en Zuidoost-Azië
Status: Bedreigd
Dholes behoren tot de canid-familie, maar zijn nog steeds genetisch verwant aan andere wilde honden in de canis-familie. Vaak Aziatische wilde honden, fluitende honden en bergwolven genoemd, worden dholes voornamelijk gevonden in bergachtige en tropische gebieden. Hoewel ze worden vermeld als bedreigd en bedreigd, worden ze zelden gezocht en bejaagd door stropers of jagers.
Uiterlijk
Dholes hebben het uiterlijk van een rode vos met het lichaam van een wolf, met een vosachtige staart die op de punt overgaat in een donkerbruine kleur. Hun jassen hebben een roodachtige kleur, die gedurende het jaar in intensiteit varieert. Dholes hebben meestal witte aftekeningen op hun borst en benen, met jassen die over het algemeen na de winter vervellen.
Temperament
Dholes gedijen goed in grote sociale formaties die ergens tussen de 10 en meer dan 40 in één gedistingeerde roedel kunnen hebben. Ze staan bekend om het fluitende geluid dat ze produceren, waarvan wordt gezegd dat het de communicatie is tussen verschillende roedelleden. Vaak in zware concurrentie met grote katten, zijn er ook enkele Dholes gespot die de moorden van hen stelen.
