Terwijl mensen spiegels gebruiken om te controleren hoe ze eruit zien en hun uiterlijk te verbeteren, gebruiken honden spiegels niet op dezelfde manier. Veel honden hebben een grappige eerste kennismaking met spiegels en kunnen wennen aan wat spiegels doen. Andere honden kunnen ze zelfs als gereedschap leren gebruiken.
Honden kunnen zichzelf dus niet herkennen in spiegels. Dit betekent echter niet dat spiegels volledig worden genegeerd en geen rol spelen in hun dagelijkse leeft.
Weten honden hoe ze eruit zien?
Honden hebben niet het vermogen om zichzelf in spiegels te herkennen. Daarom zullen veel puppy's proberen vriendschap te sluiten en met hun spiegelbeeld te spelen wanneer ze voor het eerst spiegels tegenkomen. De meeste honden zullen zich echter uiteindelijk vervelen en geen interactie meer hebben met een spiegel. Ze leren dus niet dat de spiegel hun uiterlijk weerspiegelt.
Er zijn tests gedaan om te zien of honden zichzelf in spiegels kunnen herkennen, en honden slagen consequent niet voor deze tests. In één experiment plaatsten wetenschappers markeringen op honden om te zien of ze de verandering in hun uiterlijk door een spiegel zouden opmerken. De honden in dit experiment konden hun uiterlijk niet herkennen en identificeren.
Een ander experiment presenteerde spiegelbeelden aan honden. Honden behandelden de afbeeldingen als een ander dier of negeerden ze volledig. Ondertussen konden andere dieren, waaronder dolfijnen, gorilla's en orang-oetans, zichzelf herkennen en begrijpen dat ze naar zichzelf staarden.
Hoe gebruiken honden spiegels?
Alleen omdat honden zichzelf niet herkennen in spiegels, wil nog niet zeggen dat ze niet weten hoe ze ermee moeten omgaan. Sommige tests tonen aan dat honden spiegels kunnen gebruiken als gereedschap om voorwerpen te vinden. Als een bal bijvoorbeeld verborgen is onder een bank maar wordt weerspiegeld in een spiegel, kan de hond het spiegelbeeld gebruiken om de locatie van de bal te vinden.
Hebben honden zelfbewustzijn?
Ondanks falende spiegeltesten hebben honden toch een zekere mate van zelfbewustzijn. Het is alleen zo dat spiegeltesten de verkeerde mediums waren om bij honden te gebruiken. Dit is logisch omdat het primaire zintuig van honden niet zicht is. In plaats daarvan vertrouwen ze op hun krachtige neuzen.
Daarom geven nieuwere op geur gebaseerde tests aan dat honden een bepaald niveau van zelfbewustzijn kunnen hebben. Zo bleek uit een test dat honden hun eigen geur kunnen herkennen aan de hand van urinegeuren.
Een andere test bewees dat honden lichaamsbewustzijn kunnen hebben, wat een andere vorm van zelfbewustzijn is. Bij deze test stonden honden op een mat en probeerden ze een speeltje onder de mat te krijgen. De enige manier om het speeltje te krijgen, was dat de hond zich realiseerde dat zijn eigen lichaam een deel van de uitdaging was, en dat hij van de mat zou moeten stappen om het speeltje te pakken.
Honden slaagden voor deze test, wat aangaf dat ze een bepaald niveau van begrip hebben dat hun acties gevolgen hebben.
Inpakken
Honden kunnen hun eigen spiegelbeeld niet herkennen en realiseren zich niet dat ze naar zichzelf kijken als ze in een spiegel staren. Dit betekent echter niet dat ze geen zelfbewustzijn hebben. Het versterkt in ieder geval dat ze niet op dezelfde manier op zicht vertrouwen als mensen en andere dieren.
Honden hebben ook bewezen dat ze zelfbewustzijn hebben door middel van andere soorten tests. Bovendien zijn hun vermogen om zich in te leven en andere geavanceerde cognitieve vaardigheden te tonen een verdere versterking van het feit dat honden zelfbewust zijn, ondanks hun onvermogen om hun eigen reflecties te herkennen.
