Een goed afgestemde eigenaar kan subtiele veranderingen in zijn kat opmerken, zoals een diepere slaap, minder speels worden of minder interesse tonen in huishoudelijke activiteiten. Zijn dit normale tekenen van veroudering of kunnen ze wijzen op een mogelijk medisch probleem? In de volgende gids wordt besproken hoe u doofheid bij uw kat kunt identificeren en diagnosticeren, mogelijke oorzaken van gehoorverlies en tips voor de verzorging van uw dove kat.
Tekenen dat uw kat doof kan zijn
Doofheid kan moeilijk te beoordelen zijn bij katten, omdat ze bedreven zijn in het gebruik van andere zintuigen, zoals zien en trillen, om gehoorverlies te compenseren. Katten die lijden aan unilaterale doofheid (slechts één oor aantastend) kunnen bijzonder moeilijk te identificeren zijn. Hoewel tekenen van gehoorverlies bij katten subtiel kunnen zijn, zijn er observaties die doofheid bij uw kat kunnen aangeven:
- Slapen door harde geluiden
- Opzienbarend gemakkelijk
- Het wordt moeilijk om uit slaap te komen
- Toon minder interesse in normale huishoudelijke activiteiten
- Niet meer komen wanneer gebeld
- Hardere geluiden maken (miauwen)
- Toon minder interesse in speelgoed dat geluid maakt
Hoe wordt doofheid vastgesteld bij katten?
Als u vermoedt dat uw kat doof is of aan gehoorverlies lijdt, is een afspraak met uw dierenarts nodig voor verder onderzoek. Uw dierenarts zal uw kat onderzoeken, met speciale aandacht voor een otoscopisch onderzoek, waarmee hij de gehoorgang en het trommelvlies kan visualiseren en beoordelen. Ze kunnen ook de reactie van uw kat op verschillende geluiden in de onderzoekskamer observeren, hoewel dit niet altijd een nauwkeurige beoordeling van de gehoorfunctie oplevert, vooral niet bij een gestreste of eenzijdig dove kat.
Als uw dierenarts zich zorgen maakt over doofheid bij uw kat, kan hij of zij u aanraden om een auditieve evoked response (BAER)-test van de hersenstam uit te voeren. Dit is een objectieve, niet-invasieve test die wordt gebruikt om het gehoor van gezelschapsdieren te beoordelen en die vaak wordt aangeboden door doorverwijs- of gespecialiseerde instellingen.
Oorzaken van doofheid bij katten
Een grote verscheidenheid aan aandoeningen kan leiden tot gehoorverlies bij katten. Hoewel er meerdere criteria worden gebruikt om doofheid bij katten te classificeren, zullen we gehoorverlies verder omschrijven als conductief of perceptief. Geleidingsdoofheid treedt op met een verminderde of ontbrekende geluidsoverdracht naar het slakkenhuis, een belangrijk onderdeel van het middenoor. Geleidingsdoofheid kan het gevolg zijn van de volgende aandoeningen:
- Infectie:Infectie van de buitenste gehoorgang of het middenoor (respectievelijk otitis externa en otitis media) kan leiden tot doofheid. Gehoorverlies als gevolg van een bacteriële infectie kan verbeteren met de juiste behandeling; het herstel van otitis media duurt echter vaak langer en het kan weken duren voordat verbetering van het gehoor wordt opgemerkt.
- Ontsteking: Naast ontstekingen die het gevolg zijn van een infectie, kunnen ontstekingen die optreden als gevolg van poliepen of massa's in het oor ook leiden tot gehoorverlies bij katten. Chirurgische correctie van deze afwijkingen kan vaak het gehoor van aangetaste dieren herstellen.
- Ontwikkelingsstoornissen: Hoewel ongewoon, kunnen ontwikkelingsstoornissen zoals misvorming van het middenoor of uitwendige gehoorgang leiden tot doofheid.
Sensorineurale doofheid treedt op als gevolg van verlies van cochleaire haarcellen in het binnenoor en vertegenwoordigt een vorm van onbehandelbaar gehoorverlies bij katten. Voorbeelden van perceptieve doofheid zijn:
- Congenitale sensorineurale doofheid (CSD): CSD is een erfelijke oorzaak van doofheid die vaak voorkomt bij witte katten met blauwe ogen, hoewel niet alle katten met dit kleurenpatroon er last van hebben. CSD is de meest voorkomende vorm van gehoorverlies bij katten.
- Ototoxische medicijnen: Aminoglycoside-antibiotica (gentamicine en amikacine), geneesmiddelen voor chemotherapie (cisplatine) en antiseptica (chloorhexidine) kunnen permanent gehoorverlies veroorzaken bij aangetaste katten.
- Presbycusis: Presbycusis, of leeftijdsgebonden gehoorverlies, is gedocumenteerd bij honden en er wordt ook gedacht dat het oudere katten treft; er is echter verder onderzoek nodig om dit proces bij katten te verifiëren.
Naast de vaker genoemde oorzaken van doofheid die hierboven worden beschreven, kunnen minder vaak voorkomende oorzaken van gehoorverlies bij katten ook trauma, omgevingslawaai en algemene anesthesie zijn.
Tips voor het leven met een dove kat
Zodra doofheid bij uw kat is vastgesteld, is het belangrijk om met zorg en aandacht verder te gaan met de unieke manieren waarop hun dagelijkse leven anders kan zijn. Hoewel het in eerste instantie misschien ontmoedigend lijkt om je aan te passen aan het leven met een dove kat, zullen zowel jij als je kat in een mum van tijd kunnen overstappen naar een "nieuwe normaal". Als je je huis deelt met een kat die gehoorverlies heeft, overweeg dan de volgende tips om ze gelukkig, veilig en gezond te houden:
- Overweeg een levensstijl binnenshuis. Dove katten lopen een verhoogd risico als ze buiten zijn, omdat ze minder goed in staat zijn zichzelf te beschermen tegen gevaren zoals motorvoertuigen en roofdieren. Voor katten met een sterk verlangen om buiten te zijn, bieden opties zoals patio's of catios een veilige manier voor katachtigen om de bezienswaardigheden en geluiden van de natuur te ervaren. Bovendien kan het trainen van uw kat om aan een harnas en riem te lopen een veilige manier zijn om uw nieuwsgierige, dove kat onder toezicht naar buiten te laten gaan.
- Zorg voor verrijking van de omgeving. Katten hebben een omgeving nodig waarin hun natuurlijke gedragingen, zoals krabben, kauwen en spelen, tot uiting kunnen komen - en dove katten vormen daarop geen uitzondering. Krabpalen, kattenbomen, zitstokken voor het raam en een verscheidenheid aan verschillende soorten speelgoed zijn allemaal opties die een verrijking kunnen zijn voor dove katten. Speelgoed dat voer uitdeelt, laserpointers of speelgoed dat beweegt of trilt, kan van bijzonder belang zijn voor katten met gehoorverlies.
- Laat uw kat niet schrikken. Dove katten kunnen sneller schrikken dan hun horende tegenhangers, waardoor u zich mogelijk zorgen maakt over beten of krassen die kunnen optreden uit angst of verrassing. Om dit te voorkomen, moet u bij het betreden van een kamer verschillende stampen of stevige stappen gebruiken om uw aanwezigheid te communiceren. Dove katachtigen zullen vooral op deze trillingen zijn afgestemd en zullen minder snel angstig reageren als ze voelen dat iemand nadert.
- Overweeg om te trainen met behulp van visuele aanwijzingen. Trainen met gebaren en andere gebaren in Amerikaanse gebarentaal is effectief gebleken bij dove honden; eigenaren van slechthorende katten kunnen mogelijk ook hun huisdieren op deze manier trainen. Bovendien kunnen andere visuele aanwijzingen, zoals het aan- en uitzetten van een lamp of het gebruik van een laseraanwijzer, worden gebruikt als trainingssignalen voor dove katten.
- Houd de locatie van uw kat in de gaten. Dove katten kunnen moeilijker te lokaliseren zijn in uw huis omdat ze uw oproepen niet kunnen horen en mogelijk niet doorhebben wanneer u thuiskomt na weg te zijn geweest. Het gebruik van een kleine sleutelzoeker of huisdiertracker die aan hun halsband is bevestigd, kan helpen stress te verminderen als u uw dove kat niet gemakkelijk in uw huis kunt vinden.
Met een paar aanpassingen kan het delen van je huis met een dove kat een lonende ervaring zijn voor zowel jou als je huisdier. Het ondersteunen van een pas gediagnosticeerde dove kat kan relatief eenvoudig zijn, of kan wat meer moeite en zorg vergen - ofwel ervaring is normaal, en het is oké dat deze reis een work-in-progress is. Doofheid is slechts één kenmerk van uw kat en zou zijn vermogen om een lang, gezond en gelukkig leven te leiden niet mogen belemmeren.
