Er is je ongetwijfeld vaak verteld dat groenten en fruit goed voor je zijn. De reden hiervoor is dat ze boordevol voedzame elementen zitten, zoals vitamines en mineralen, maar ze zijn ook zeer heilzaam dankzij hun hoge vezelgeh alte. Vezel is erg belangrijk voor ons als mens, omdat het een belangrijke rol speelt bij onze spijsvertering en ons helpt om een gezond gastro-intestinaal microbioom te behouden. Bovendien helpen vezels ons om ons cholesterol en onze bloedsuikerspiegel op een gezond laag niveau te houden.
Nu katten en andere huisdieren een deel van het gezin beginnen te worden, raken wij mensen vaak in de war door te denken dat wat gezond is voor ons, ook gezond is voor onze dieren. Een heel belangrijk onderdeel van het leren hoe je op de juiste manier van een huisdier kunt houden, is om nooit het zeer cruciale feit te vergeten dat ze biologisch anders zijn dan wij. Veel voedingsmiddelen die gunstig voor ons zijn, zijn giftig voor hen, en hun voedingsbehoeften zijn ook anders dan die van ons. Laten we beginnen met op te merken dat katten carnivoren zijn, terwijl mensen alleseters zijn. Dit is een cruciaal verschil. Het dieet van een carnivoor bestaat voornamelijk uit eiwitten en vetten met een zeer beperkte hoeveelheid koolhydraten. In het wild bestaat het dieet van carnivoren, zoals wilde katten, volledig uit hun prooidieren.
Belangrijke fysieke en fysiologische kenmerken van carnivoren
- Het maagdarmkanaal van carnivoren is veel korter dan dat van alleseters.
- Ze kauwen niet op hun eten; ze rukken de stukjes eraf met hun scherpe en uit elkaar geplaatste tanden en slikken ze in. Ze hebben geen spijsverteringsenzymen in het speeksel.
- De slokdarm van een carnivoor is korter.
- De maag van een carnivoor is: Een enkele kamer, met een grote capaciteit. De maag van een carnivoor vertegenwoordigt 60% -70% van het totale volume van het spijsverteringskanaal vergeleken met 21% -27% bij mensen. Bovendien is de uitscheidingssnelheid van het maagsap hoger en kunnen ze een pH van 1-2 behouden, zelfs als er voedsel in zit.
- Hun darmen zijn veel korter dan die van alleseters en ze zijn niet afhankelijk van darmfermentatie om energie uit hun voedsel te halen.
Sleutelfactoren bij het begrijpen van katten
Grote, wilde katten zoals leeuwen, cheeta's en tijgers eten eens in de 3-5 dagen. Hun maag met een grote capaciteit stelt hen in staat om zoveel mogelijk vlees in één keer te eten, dat later tijdens het rusten kan worden verteerd. Ze kunnen tot een week leven zonder voedsel binnen te krijgen. Wilde katten zoals leeuwen, cheeta's en tijgers besteden tijd en energie aan jagen, waardoor ze fysiek en mentaal gestimuleerd blijven. Wilde katten consumeren misschien een kleine hoeveelheid plantaardige vezels als deze zich in het maagdarmkanaal van hun prooi bevinden, maar dat zal maximaal ongeveer 2% van hun voeding uitmaken.
Fiber begrijpen: wat is het?
Vezel is een soort koolhydraat dat onverteerbaar is in het lichaam van een kat (en ook in het lichaam van een mens). Hoewel de meeste koolhydraten door vertering worden afgebroken tot suikermoleculen, kunnen vezels niet worden afgebroken tot suikermoleculen en gaan ze onverteerd door het lichaam.
Welke soorten vezels bestaan er?
Vezels worden meestal onderverdeeld in twee groepen:
- Oplosbare vezels:dit soort vezels absorberen water. Pectines en tandvlees zijn goede voorbeelden.
- Onoplosbare vezels: dit soort vezels lossen niet op in water en blijven intact wanneer ze door het spijsverteringsstelsel gaan. Deze vezels zijn meestal de structurele component van plantencelwanden en staan ook bekend als "houtachtige vezels", zoals cellulose en lignine.
Wat is vezelvergistbaarheid?
Naast deze classificatie van vezels als oplosbaar en onoplosbaar, is er een tweede classificatie die moeilijker te meten is, maar vanwege het grote belang ervan moet worden overwogen: fermenteerbaarheid. De fermenteerbaarheid van een vezel beschrijft hoe goed het kan worden afgebroken door het microbioom of de darmbacteriën. Deze afbraak produceert vetzuren met een korte keten (SCFA's), die de darmen van energie voorzien. Vetzuren met een korte keten spelen een rol bij het behoud van de integriteit van de darmbarrière, de productie van slijm en de bescherming tegen ontstekingen. Vezels variëren in fermenteerbaarheid en de twee definities hebben enige overlap, aangezien veel oplosbare vezels ook zeer fermenteerbaar zijn.
Het concept van dierlijke vezels
Een experimenteel onderzoek naar cheeta's onder menselijke zorg bracht enkele interessante conclusies aan het licht. Als de cheeta's een maand lang een dieet van hele konijnen met vacht kregen, hadden ze een gunstiger vetzuurprofiel in hun ontlasting. Bovendien daalde de productie van giftige stofwisselingschemicaliën aanzienlijk in vergelijking met de maand waarin ze werden gevoed met aanvullend geslacht rundvlees zonder botten of huid. De wetenschapper stelde het concept van "dierlijke vezels" voor als een belangrijke rol in de spijsvertering en gastro-intestinale gezondheid van carnivoren.
De theorie achter het toevoegen van plantaardige vezels aan commercieel kattenvoer
De oorspronkelijke claim van het toevoegen van plantaardige vezels aan de voeding van katten was om "haarbalvorming te voorkomen". Katten die droog voer krijgen, hebben de neiging veel meer te braken dan katten die voer uit blik of vlees krijgen. Met regurgitatie komen haarballen. Haarbal regurgitatie en haarbal gastro-intestinale obstructies lijken een grote zorg te zijn voor katteneigenaren en dierenartsen. Kan het echter het droge voedsel zijn dat het probleem veroorzaakt? Katten die vlees of ingeblikt voedsel krijgen, hebben de neiging om minder haarballen uit te braken, maar hun verzorgingsgewoonten blijven hetzelfde. Als we deze waarnemingen analyseren, is er echter een mogelijkheid dat het de droge commerciële diëten zijn die voorkomen dat de haren worden gepasseerd en waardoor ze zich kunnen ophopen tot grote haarballen. Meer studies over deze kwestie moeten worden uitgevoerd. Naast de theorie om haarballen te voorkomen, wordt vezels gebruikt in bepaalde kattenvoedingen met specifieke bedoelingen zoals gewichtsverlies, het voorkomen van megacolon, het beheersen van diarree, enz.
De rol van haar bij de inname van voeding en vezels
Omdat wilde katachtigen hun prooi in hun geheel opeten, kunnen de onverteerde delen van het karkas, zoals hun vacht, botten, kraakbeen, pezen en gewrichtsbanden, ook darmvezels vormen. In feite kan het onverteerde haar van de zelfverzorgende katten ook zorgen voor darmvoedingsvezels. Huiskatten hoeven niet op jacht naar hun eten; ze missen de fysieke en mentale stimulatie die door jagen wordt geboden en hebben vaak alleen extra tijd om te doden. Verzorging is een zelfverzorgende manier om de tijd te doden. Verzorging bij huiskatten is in verband gebracht met verder gaan dan de hygiënische behoeften en zich ontwikkelen tot afwijkend gedrag. Katten met angst kunnen zichzelf zo verzorgen dat ze hun huid pijn doen. Het is dus waarschijnlijk logisch dat er zeer weinig meldingen zijn van het oprispen of vormen van haarballen bij wilde grote katten, ook al verzorgen ze zichzelf, net als andere katten, en hebben ze een vergelijkbare spadevormige papillen in hun tong. Selectief fokken onder invloed van mensen heeft geholpen bij de ontwikkeling van extra lange vachten zonder dat ze nodig waren voor het voortbestaan van de soort, zoals zou zijn gebeurd door natuurlijke selectie.
Hoe profiteren oplosbare vezels van het spijsverteringsstelsel?
Oplosbare vezels die vocht opnemen, kunnen in sommige gevallen van diarree (secretoire en osmotische diarree) helpen door overtollig vocht of vrij fecaal water te absorberen. Het creëert een gelachtige substantie om de consistentie van de ontlasting te verbeteren. Bij een betere consistentie wordt de darmtransittijd verlengd. De gel kan ook gifstoffen uit de darmen absorberen en kan ook helpen de ontlasting te verzachten in geval van obstipatie.
Hoe profiteren de onoplosbare vezels van het spijsverteringsstelsel?
Onoplosbare vezels voegen volume toe aan het spijsverteringsstelsel en kunnen in sommige gevallen helpen bij diarree met verhoogde motiliteit door bepaalde soorten myo-elektrische activiteit in het colon te verminderen. Onoplosbare vezels kunnen ook helpen om stoelgang op te wekken in geval van obstipatie.
Wat zijn vezelbronnen die vaak worden aangetroffen in commercieel kattenvoer?
- Cellulose, een onoplosbare en ook slecht fermenteerbare vezel
- Bietenpulp, dat matig vergistbaar is
- Psyllium, gommen en pectine, die oplosbaar zijn en sterk fermenteerbaar kunnen zijn
Laatste gedachten
Zoals je kunt zien, is de rol van vezels in het dieet van een kat moeilijk om een eenduidig antwoord op te geven. De grote verscheidenheid aan vezels en hoe ze interageren met het maagdarmkanaal en de andere componenten van het dieet zijn allemaal variabelen waarmee rekening moet worden gehouden. Daarnaast is het ook belangrijk op te merken dat individuele dieren (en hun microbiota) anders kunnen reageren op specifieke soorten vezels of hun combinaties. In veel gevallen kunnen diëten met vallen en opstaan nog steeds nodig zijn voor persoonlijke verzorging van elke kat.
