Radioactief jodium is een behandelingsoptie voor katten met hyperthyreoïdie, een ziekte die wordt veroorzaakt door overactieve schildklieren die verhoogde hoeveelheden schildklierhormonen produceren. Bij de meeste katten wordt hyperthyreoïdie veroorzaakt door goedaardige (niet-kankerachtige) veranderingen in de schildklieren. Kanker kan de oorzaak zijn bij een klein aantal katten (minder dan 1-2% van de gevallen).
Oudere katten lopen meer risico om de aandoening te ontwikkelen. Er zijn vier gebruikelijke behandelingen voor hyperthyreoïdie:1chirurgie, medicatie, dieetbehandeling en behandeling met radioactief jodium. Radioactief jodium wordt vaak beschouwd als de gouden standaard bij de behandeling van hyperthyreoïdie bij katten, omdat het over het algemeen veilig, efficiënt en effectief is. Het werkt ongeveer 95% van de tijd
Hoe werkt de behandeling met radioactief jodium?
Radioactieve jodiumbehandeling omvat de injectie van een radioactieve isotoop die overactief (abnormaal) schildklierweefsel vernietigt.2 De injectie wordt toegediend onder de huid van uw kat en is meestal een eenmalige affaire. Sommige katten hebben echter twee behandelingscycli nodig. Katten moeten in speciale isolatiefaciliteiten in het ziekenhuis blijven totdat de niveaus van radioactiviteit in hun bloed dalen, meestal rond de 3 tot 5 dagen, gedurende welke katten geen bezoek mogen krijgen.
Wat zijn de voordelen van behandeling met radioactief jodium?
Behandeling met radioactief jodium is vaak de minst stressvolle behandelingsoptie, aangezien het meestal maar één injectie en een korte ziekenhuisopname betreft. Schildklierniveaus worden meestal binnen een paar weken weer normaal en de meeste katten hebben geen verdere behandeling nodig.
De alternatieve behandelingsopties hebben allemaal nadelen. Medicatie vereist vaak levenslange toediening, wat ongelooflijk stressvol kan zijn voor sommige katten en hun baasjes. En sommige geneesmiddelen die gewoonlijk worden gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen, kunnen bijwerkingen hebben, zoals gastro-intestinale problemen en leverproblemen.
Veel katten verzetten zich actief tegen de strikte dieetveranderingen die nodig zijn om met hyperthyreoïdie om te gaan. Het verwijderen van de schildklier lost het probleem vaak op, maar een operatie is niet altijd een goede optie voor oudere huisdieren of mensen die lijden aan aandoeningen zoals hart- of nieraandoeningen die vaak het risico op verdoving vergroten. Er bestaat ook een risico op onbedoelde schade aan de kleine bijschildklieren die dicht bij of in de schildklier liggen. De bijschildklieren zijn erg belangrijk voor het handhaven van een stabiel calciumgeh alte in het bloed.
Wat zijn de bijwerkingen van behandeling met radioactief jodium?
Er zijn zeer weinig bijwerkingen van de behandeling met radioactief jodium. Het is gemeld dat sommige katten lusteloos zijn, meer slapen en minder eten gedurende een korte tijd na de behandeling. In zeldzame gevallen kan een kat ook een paar dagen keelpijn hebben.
Hoewel behandeling met radioactief jodium veilig is, houdt het toch in dat je je kat injecteert met een radioactieve stof. Behandelde katten zijn meestal in orde, maar u moet gedurende ongeveer 3 weken extra voorzorgsmaatregelen nemen, aangezien de niveaus van radioactiviteit in het bloed van uw huisdier na de behandeling dalen tot een veilig niveau.
Na thuiskomst moeten katten 2-3 weken binnen worden gehouden en uit de buurt van zwangere vrouwen, kinderen en andere dieren worden gehouden om hun blootstelling aan aanhoudende radioactiviteit te beperken. En er moeten ook extra voorzorgsmaatregelen worden genomen bij het schoonmaken van de kattenbak van uw kat, omdat straling kan worden uitgescheiden in de urine van uw buddy. Gedurende deze weken moet iedereen vermijden om met de kat te slapen of hem voor langere tijd vast te houden. Was altijd je handen nadat je je kat of de kattenbak hebt aangeraakt.
Wat zijn de tekenen van hyperthyreoïdie bij katten?
Veelvoorkomende tekenen van hyperthyreoïdie bij katten zijn gewichtsverlies, meer eetlust en meer dorst. Ze kunnen actiever, rustelozer en prikkelbaarder zijn. Katten met hyperthyreoïdie hebben meestal een verhoogde hartslag en kunnen gastro-intestinale problemen krijgen, zoals braken en diarree. Sommige katten ontwikkelen een slechte en onverzorgde vacht.
Hoe wordt hyperthyreoïdie bij katten gediagnosticeerd?
Diagnose omvat meestal een lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. Katten met hyperthyreoïdie hebben vaak vergrote schildklieren in de nek, die dierenartsen kunnen voelen tijdens onderzoeken. Om een diagnose te bevestigen, is een bloedtest nodig om het niveau van schildklierhormonen in het bloed te meten. Andere bloed- en urinetests worden gecontroleerd om andere gelijktijdige aandoeningen, zoals een nieraandoening, uit te sluiten. Uw dierenarts luistert naar het hart van uw kat en controleert mogelijk de bloeddruk.
Conclusie
Radioactieve jodiumbehandeling voor katten wordt meestal beschouwd als een veilige en effectieve behandeling voor hyperthyreoïdie bij katten. Het radioactieve jodium dat tijdens de procedure wordt geïnjecteerd, doodt in wezen de problematische delen van de schildklier zonder de gezonde cellen te beschadigen. De behandeling vereist meestal slechts één injectie en heeft het voordeel dat er geen anesthesie nodig is.
Behandeling met radioactief jodium is alleen beschikbaar op een beperkt aantal locaties en katten moeten 3 tot 5 dagen in isolatie in het ziekenhuis worden opgenomen om de stralingsniveaus te laten dalen tot aanvaardbare waarden voor menselijke blootstelling. Verdere voorzorgsmaatregelen thuis zijn meestal nodig gedurende ongeveer 3 weken of totdat de straling in het bloed van uw kat een veilig niveau bereikt.
