Groen en brulkikkers behoren tot de meest populaire huisdierkikkers in de VS. Het onderscheid maken tussen deze twee kikkersoorten kan echter een uitdaging zijn. Lees verder om hun verschillen en meer te leren.
Visuele verschillen
In één oogopslag
Groene Kikker
- Herkomst:Oost-Noord-Amerika
- Grootte:2 tot 3,5 inch lang
- Levensduur:3 jaar in het wild (tot 10 jaar in gevangenschap)
- Gedomesticeerd:Ja
Brulkikvors
- Herkomst: Oostelijk Noord-Amerika
- Grootte: 6 tot 8 inch
- Levensduur: 7–10 jaar (tot 16 jaar in gevangenschap)
- Gedomesticeerd: Ja
Green Frog-overzicht
De groene kikker (Lithobetas clamitas) komt oorspronkelijk uit het oosten van Noord-Amerika en is een van de meest voorkomende kikkers in het land.
Dat gezegd hebbende, de naam "groene kikker" is misschien een beetje een verkeerde benaming omdat niet alle groene kikkers groen zijn. Sommige zijn groenachtig bruin, bruin en geelachtig groen. Sommige zeldzame zijn blauw.
De wetenschappelijke naam van de kikker, Lithobates clamitas, is afgeleid van de Griekse woorden "lithos", wat rots betekent, en "baadt", wat klimmen betekent.
Een passende naam voor de glibberige kikker, gezien zijn neiging om op rotsen te klimmen en te genieten van de zon.
Kenmerken en uiterlijk
Groene kikkers ontlenen hun naam aan hun levendige groene kleur, hoewel deze bij sommige kikkers licht en enigszins troebel kan zijn.
Soms geeft de variatie in bruine tinten op deze kikkers ze een bronzen uiterlijk. Ze hebben zichtbare richels rond hun oren (timpaan) en hun huidplooien van de achterkant van de ogen naar het midden van hun rug, waardoor dorsolaterale richels ontstaan.
Hun buiken zijn meestal lichtgeel, met zwarte stippen verspreid over het grootste deel van het oppervlak. En hun huid ziet er slijmerig uit en is dat soms ook, maar meestal is hij glad. Dit in tegenstelling tot de brulkikker, die een ruwe, wrattenachtige huid heeft.
Groene kikkers geven de voorkeur aan eenzaamheid, behalve tijdens de paartijd wanneer ze willen broeden. Ze leven meestal in permanente of semi-permanente, ondiepe waterlichamen en leggen tot wel 4.000 eieren per broedcyclus.
Groene kikkers zijn voornamelijk carnivoren en eten insecten zoals krekels, kevers en kakkerlakken. Ze kunnen ook kleine hagedissen, vissen, kleine vogels en zelfs andere kikkers jagen en verslinden.
Toepassingen
Groene kikkers hebben een enorm nut in hun ecosystemen. Deze kikkers zijn cruciaal voor het beheersen van de populatie insecten zoals vliegen en kevers en andere kleine dieren om het ecologische evenwicht te behouden.
Ze zijn ook uitstekend geschikt voor ongediertebestrijding en helpen muggen, kakkerlakken en ander ongedierte op afstand te houden. In sommige gevallen kunnen ze ook helpen ratten en andere knaagdieren in landbouwgronden onder controle te houden en te verminderen.
Groene kikkers spelen ook een cruciale rol bij milieumonitoring en toxicologie. Ze zijn zeer gevoelig voor veranderingen in de omgeving en door ze te monitoren kunnen wetenschappers de milieu-impact van verontreinigende stoffen en andere door de mens veroorzaakte inspanningen op het milieu en het leven van amfibieën in het algemeen beoordelen.
Bullfrog Overzicht
De Amerikaanse brulkikker (Lithobates catasbeianus) is de grootste van alle kikkers in de Noord-Amerikaanse regio's. Het dankt zijn naam aan zijn bariton-paringsroep, die lijkt op het loeien van een koe. Je kunt de mannelijke kikkers dag en nacht horen brullen om potentiële partners aan te trekken.
Deze kikkers werden begin 1900 kunstmatig in de Verenigde Staten geïntroduceerd om de insectenpopulatie onder controle te houden. Tegenwoordig worden ze gevonden in vijvers, moerassen en meren in het hele land. In andere delen van de wereld, zoals Azië en Afrika, is de term brulkikker een algemene term voor grote soorten kikkers.
Ook heeft deze kikker een groot, robuust frame dat het 'stier'-gedeelte van zijn naam nog meer geloofwaardigheid geeft.
Nomenclatuur terzijde, de brulkikker is een behoorlijk populair huisdier. Veel mensen vangen deze kikkers als kikkervisjes of kleine kikkers en brengen ze groot tot ze volwassen zijn.
Kenmerken en uiterlijk
De Amerikaanse brulkikker meet 6 tot 8 inch als hij volgroeid is.
Net als de groene kikker is de brulkikker ook verkrijgbaar in verschillende kleuren, variërend van levendig groen tot zacht bruin. Brulkikkers hebben echter een ruwe, wrattenachtige huid met witte tot geelachtige buiken, in tegenstelling tot groene kikkers.
Deze kikkers kunnen zich tot 1 meter lang uitstrekken en wel 1,8 meter hoog springen tijdens het jagen of ontsnappen aan roofdieren.
Een onderscheidend kenmerk van de brulkikkers is het timpaan, of cirkelvormige trommelvliezen, die zich naast de ogen bevinden. Deze ronde trommels zijn groter bij vrouwen, zodat ze de paringsroep van hun mannelijke tegenhangers kunnen horen.
Mannen hebben doorgaans een witte keel met grote koppen, terwijl vrouwtjes een gelige keel hebben met veel smallere koppen.
Net als groene kikkers zijn brulkikkers carnivoren en genieten ze van een selectie van kleine bosdieren. Hun dieet bestaat voornamelijk uit krekels, spinnen, vissen, vleermuizen, slakken, vogels en schildpadden. Ze worden echter ook belaagd door slangen, bijtschildpadden en alligators.
Toepassingen
Brulkikkers hebben veel van dezelfde toepassingen als groene kikkers, wat betekent dat ze helpen de insectenpopulatie in bepaalde gebieden te verminderen. Als kikkervisjes eten ze de overvloed aan algen in vijvers.
Wat brulkikkers onderscheidt van groene kikkers in termen van gebruik, is dat brulkikkers vaker worden gebruikt voor dissectie in wetenschapslessen. Brulkikkers zijn groter, waardoor ze gemakkelijker te ontleden zijn voor wetenschappelijke doeleinden. Ook worden brulkikkers als voedsel geconsumeerd. Groene kikkers worden ook gegeten, maar nogmaals, vanwege hun grootte zijn brulkikkers een betere ma altijd.
Wat zijn de verschillen tussen groene kikkers en brulkikkers?
Grootte: Om te beginnen zijn brulkikkers groter dan groene kikkers, met een lengte tot 20 cm. Groene kikkers worden slechts 3,5 inch groot.
Kleuring: brulkikkers hebben een donkerdere olijfgroene kleur in vergelijking met groene kikkers die een levendige groene kleur hebben. Deze laatste heeft ook grotere kleurvariaties binnen de soort.
Paringsroep: brulkikkers hebben een diepe, brullende roep die lijkt op een koehoorn. Groene kikkers daarentegen hebben een paringsroep die lijkt op het tokkelen van een banjo-snaar.
Dieet: brulkikkers hebben een uitgebreider dieet in vergelijking met hun amfibische tegenhangers. Door hun grote formaat kunnen brulkikkers grotere prooien op zich nemen, waaronder vleermuizen, vogels en knaagdieren. Het kleine formaat van de groene kikker beperkt zijn dieet.
Beschermingsstatus: de meeste regio's beschouwen brulkikkers als invasief omdat ze andere soorten gemakkelijk kunnen overtreffen.
Welk ras past bij jou?
Als je niet teveel aandacht aan je huisdier kunt besteden, wil je een groene kikker. Deze kikkers hebben weinig onderhoud nodig vanwege hun kleine formaat en voedingsbehoefte.
Als je wat extra ruimte kunt missen, is een brulkikker precies wat je zoekt. Deze kikkers hebben iets meer ruimte nodig om te gedijen omdat ze groter zijn. Ze hebben ook een vraatzuchtige eetlust en eigenaren moeten ervoor zorgen dat ze voldoende eten krijgen.
Hoe dan ook, beide kikkers zijn geweldig om in huis te hebben.
