Relay-toxicose, of secundaire vergiftiging, treedt op wanneer een organisme in contact komt met of eet een ander organisme met gif in zijn systeem. Als je kat één enkele vergiftigde muis eet, is het onwaarschijnlijk dat hij genoeg gif heeft geconsumeerd om een probleem te worden.
Als uw kat echter herhaaldelijk vergiftigde knaagdieren eet, is het mogelijk dat ze nadelige effecten ondervinden. Blijf lezen om te ontdekken wat je moet doen als je kat een vergiftigde muis eet.
Wat gebeurt er als mijn kat een vergiftigde muis eet?
Volgens PetMD kunnen katten die in de loop van de tijd talloze vergiftigde knaagdieren eten, een groter risico op toxiciteit lopen, omdat de gifstoffen zich in hun weefsels kunnen ophopen. Toch is het onwaarschijnlijk dat uw kat blijvende gevolgen zal ondervinden als ze maar één muis heeft gegeten.
De katten die meer risico lijken te lopen op relay-toxicose zijn uitstekende muizenvangers of katten wiens dieet voornamelijk uit knaagdieren bestaat, zoals stalkatten. Studies tonen ook aan dat mensen die geriatrisch, jong of met reeds bestaande ziekten zijn, vatbaarder kunnen zijn voor toxicose.1
Dat gezegd hebbende, het is moeilijk om te weten welk rodenticide er in het knaagdieraas is gebruikt, vooral als het je buurman is die het gif gebruikt. Als u weet dat uw huisdier een knaagdier heeft gegeten dat mogelijk vergiftigd is, kunt u het beste uw dierenarts bellen voor verder advies. Ze zullen je waarschijnlijk aanraden om je kat voor de zekerheid mee te nemen voor testen en observatie.
Is het gebruikte rodenticide van belang?
Ja, dat klopt. Er zijn drie hoofdtypen rodenticiden.
- Anticoagulantia rodenticidenverstoren het vermogen van het knaagdier om vitamine K in zijn lichaam te recyclen, wat uiteindelijk coagulopathie veroorzaakt, een bloedingsaandoening die bloedstolling voorkomt.
- Bromethalin is een niet-anticoagulans neurologisch toxine dat de hersenen van knaagdieren aantast en zwelling en functieverlies veroorzaakt.
- Vitamine D3 (Cholecalciferol) veroorzaakt een verhoging van het calciumgeh alte in het bloed en nierfalen. Helaas heeft het volgens de Pet Poison Hotline geen tegengif en is het een van de meest uitdagende gevallen van vergiftiging om te behandelen.
Anticoagulantia
Anticoagulantia kunnen verder worden onderverdeeld in eerste generatie en tweede generatie.
De anticoagulantia van de eerste generatie rodenticiden (bijv. Warfarine, Chlorophacinon) vereisen dat knaagdieren het aas voor verschillende voedingen consumeren voordat ze een dodelijke dosis krijgen. Er is over het algemeen minder risico op secundaire vergiftiging met dit type antistollingsmiddel omdat ze minder toxisch zijn en het gif na enkele uren niet in het lichaam van het knaagdier zal zijn.
Tweede generatie antistollingsmiddelen (bijv. Brodifacoum, Bromadiolon) zijn krachtiger en kunnen een dodelijke dosis in één voeding afgeven, waardoor het risico op secundaire vergiftiging matig tot hoog is.
Bromethalin
Rodenticiden zonder antistolling, zoals bromethaline, hebben slechts een kleine hoeveelheid nodig om het knaagdier te laten sterven. Katten zijn gevoeliger voor bromethaline-toxiciteit dan honden.
Vitamine D3
Een studie uit Nieuw-Zeeland toont aan dat de meeste honden en katten die karkassen kregen van buidelratten die vergiftigd waren met vitamine D3, niet werden aangetast. Houd er echter rekening mee dat "laag risico" niet "geen risico" betekent.
Herhaalde blootstelling kan enkele omkeerbare tekenen van toxicose bij honden veroorzaken. De studie suggereert echter dat vitamine D3 een lager risico op secundaire vergiftiging vormt, vooral in vergelijking met andere vergiften zoals brodifacoum.
Laatste gedachten
Hoewel secundaire vergiftiging zeldzaam is, is het niet helemaal ongehoord. Dus als je je zorgen maakt dat je kat een vergiftigd knaagdier zoals een muis heeft ingeslikt, kun je het beste contact opnemen met je dierenarts voor advies.
Als je knaagdiergif gebruikt in of rond je huis, overweeg dan andere vormen van knaagdierbestrijding, zoals vang-en-loslaatvallen. Als je knaagdiergif moet gebruiken, begraaf of verbrand dan dagelijks karkassen of, beter nog, houd je geliefde katten veilig binnen wanneer er mogelijk vergiftigde beestjes beschikbaar zijn.
