Bij bepaalde hondenrassen is kwijlen normaal. Bloedhonden, Mastiffs en Bulldogs, om er maar een paar te noemen, zijn berucht om de lange rijen kwijlen die ze in hun kielzog achterlaten, en alle rassen kwijlen af en toe. Overmatig kwijlen kan echter ook een aanwijzing zijn voor een ernstiger onderliggend probleem.
Kwijl wordt geproduceerd door de speekselklieren van uw hond, waarvan er vier belangrijke verschillende klieren zijn: oorspeekselklier, onderkaak, sublinguaal en jukbeen. Elk van deze klieren produceert een iets ander type speeksel met een uniek doel. Speeksel wordt voor veel verschillende functies gebruikt, waaronder het voorverteren van voedsel, het koel en vochtig houden van de mond van uw hond, het afvoeren en oplossen van slechte bacteriën en het beschermen van hun tanden en mond. Af en toe kwijlen is dus een belangrijke functie van elk ras.
Er zijn echter momenten waarop kwijlen buitensporig wordt, en er kan een onderliggend probleem in je hond zijn dat aandacht nodig heeft. We hebben deze lijst samengesteld met zes mogelijke redenen waarom uw hond overmatig kwijlt, wanneer u zich zorgen moet maken en wat u eraan kunt doen. Dit is waarom uw hond te veel kwijlt, een echte zorg kan zijn:
De 6 redenen waarom je hond te veel kwijlt:
1. Misselijkheid
Honden hebben, net als mensen, soms last van misselijkheid. Sommige honden krijgen wagenziekte en de constante beweging van een auto kan misselijkheid en dus overmatig kwijlen veroorzaken. Dit stopt meestal wanneer de autorit voorbij is, dus het is vrij eenvoudig om bewegingsziekte als de hoofdoorzaak te diagnosticeren. De meeste honden zullen na een paar keer wennen aan autoritten, maar sommigen raken misschien nooit aan het gevoel gewend.
Een eenvoudige remedie is om je hond op jachtgeweer te laten rijden: er is meer beweging achterin de auto dan voorin, en de toevoeging van door de voorruit kijken in plaats van door de zijruiten zal de schijn van beweging verminderen. Een andere optie is een reiskrat die hun zicht beperkt en het gevoel van reisziekte helpt verminderen. Tot slot, als uw hond wagenziekte nooit helemaal te boven komt, kunt u uw dierenarts vragen naar milde kalmerende middelen die verlichting kunnen bieden.
2. Hitteberoerte
Brachycefale rassen met smalle, platte gezichten zoals Mopshonden en Bulldogs zijn bijzonder gevoelig voor hitte en kunnen kwijlen en moeite hebben met ademhalen bij oververhitting, net als honden met een dikke vacht. Dit gaat meestal gepaard met overmatig hijgen en soms zelfs braken. Een zonnesteek kan optreden tijdens een autorit zonder ventilatie of zelfs tijdens een run in het park op een warme dag. Als uw hond zich te veel heeft ingespannen bij hoge temperaturen en overmatig kwijlt, is waarschijnlijk een hitteberoerte of oververhitting de oorzaak, vooral als het kwijlen gepaard gaat met hijgen.
De snelste manier om te helpen is door je hond zo snel mogelijk in de schaduw te zetten en ervoor te zorgen dat hij toegang heeft tot koel, schoon water. Afkoelen met een vochtige handdoek kan ook helpen. Als de hitteberoerte ernstig is, moet uw dierenarts uw hond mogelijk vloeistoftherapie geven om verloren vocht en mineralen aan te vullen.
3. Mond- of keelletsel
Gekookte botten die versplinteren, kleine stokjes en tal van andere voorwerpen waar je hond op kan kauwen, kunnen verwondingen veroorzaken of vast komen te zitten in hun mond of keel. Deze pijn en dit ongemak zullen er waarschijnlijk voor zorgen dat uw hond gaat kwijlen, omdat hij moeite heeft met slikken, waardoor speeksel zich ophoopt in zijn mond. Dit kan een potentieel ernstig probleem zijn en kan een controle van de dierenarts vereisen.
De meeste dierenartsen en hondenexperts raden aan om je hond nooit gekookte botten te geven. Gekookte botten kunnen tijdens het kauwen gemakkelijk versplinteren en een scheur veroorzaken of mogelijk een botsplinter doen vastlopen. Rauwe botten of speciaal gemaakt kauwspeelgoed zijn geweldige opties om je hond te laten kauwen.
4. Tandheelkundige problemen
Net als mensen kunnen honden hun tanden breken, gaatjes krijgen, geïnfecteerd of gezwollen tandvlees krijgen en last hebben van abcessen, die allemaal de oorzaak kunnen zijn van hun kwijlen. Deze gaan meestal gepaard met andere symptomen zoals slechte adem, verlies van eetlust en zwelling, maar dit is niet altijd het geval. Zelfs kleine gebitsproblemen kunnen leiden tot gezondheidsproblemen zoals infectie en tandverlies, dus deze moeten zo snel mogelijk worden behandeld. Let op gele of bruine tanden, rood of gezwollen tandvlees en tekenen van bloed.
Hoewel je niet kunt voorkomen dat je honden hun tanden breken, kun je wel voorzorgsmaatregelen nemen door middel van een goede mondhygiëne. Eenvoudige oplossingen om mee te beginnen zijn een gezond dieet zonder suiker, regelmatig tandenpoetsen, niet kauwen op harde botten of stenen, en natuurlijk regelmatige tandheelkundige controles bij uw dierenarts.
5. Ziekte
Neus-, keel- of sinusinfecties kunnen de oorzaak zijn van het kwijlen van uw hond, omdat deze aandoeningen het voor uw hond ongemakkelijk kunnen maken om te slikken en overtollig speeksel kunnen veroorzaken. Bepaalde neuromusculaire aandoeningen kunnen ook de oorzaak zijn, en in dit geval gaat het kwijlen gepaard met andere symptomen, waaronder spierzwakte en verlies van eetlust. Ernstigere ziekten, zoals lever- en nieraandoeningen en maagtorsie, hebben ook kwijlen als symptoom, en natuurlijk de grootste angst van hondenbezitters: hondsdolheid.
De meeste van deze ziekten hebben andere begeleidende symptomen die wijzen op iets ernstigers dan alleen maar kwijlen, en als u verlies van eetlust, braken, moeite met staan, zwakte, lethargie of drastische gedragsveranderingen naast de kwijlen, je moet je hond onmiddellijk naar de dierenarts brengen.
Giftige stoffen die uw hond mogelijk heeft ingenomen, kunnen ook kwijlen veroorzaken, zoals giftige planten, schoonmaakchemicaliën of zelfs menselijk voedsel zoals chocolade of druiven. U moet weten waar uw hond mogelijk toegang toe heeft gekregen en u moet waakzaam zijn over waar u deze producten of voedingsmiddelen achterlaat.
6. Zenuwen en angst
Zeuren, blaffen en trillen zijn allemaal veelvoorkomende tekenen van een angstige of nerveuze hond, maar sommige honden kwijlen ook als ze last hebben van angst, zenuwen of verlatingsangst. Dit komt vaak voor bij sommige honden die bang zijn voor autoritten, nieuwe gezichten of alleen thuis gelaten worden.
Als je een angstige hond probeert te kalmeren, zorg er dan voor dat je uit de buurt blijft van harde berispingen of geschreeuw, omdat dit de situatie waarschijnlijk alleen maar erger maakt. Vermijd dramatisch gedrag wanneer u uw huis verlaat of uw hond in de auto krijgt - u moet het voorbeeld zijn van kalmte en bedaardheid, zodat ze uw voorbeeld kunnen volgen. Een andere handige tip is om uw hond te trainen met een enkel woord wanneer u weggaat, zodat hij weet dat u snel terug zult zijn en dat zal hem helpen te leren kalmeren. Gebruik deze opdracht alleen in specifieke omstandigheden om effectief te zijn.
Laatste gedachten
Meestal is een kwijlende en kwijlende hond normaal en is er meestal niets aan de hand. Overmatig kwijlen kan echter wijzen op een aantal diepere problemen en verder onderzoek is noodzakelijk. Als je hond alleen op een bepaald moment kwijlt, bijvoorbeeld wanneer je van huis gaat of wanneer hij in de auto zit, is het kwijlen waarschijnlijk een symptoom van angst of bewegingsziekte, wat vrij eenvoudig te verhelpen is.
Als het kwijlen bijna constant of uit het niets komt en naast andere symptomen gebeurt, zoals braken, gebrek aan eetlust of extreme gedragsveranderingen, kan er een goede reden zijn om je zorgen te maken. In deze gevallen is het het beste om je hond zo snel mogelijk naar de dierenarts te brengen voor een grondige controle om ziekte, verwonding of vastzittende botten uit te sluiten.
