Als je ooit met het haar tussen de poten van je hond hebt gespeeld, alleen om te zien hoe ze hun been naar je terugschoppen, heb je je misschien afgevraagd: "Is mijn hond kriebelig?"Het blijkt dat het antwoord ja is - of beter gezegd, het hangt ervan af wat je bedoelt met "kietelend".
Een hond heeft vrijwel dezelfde reactie van zijn zenuwstelsel als een mens wanneer hij wordt gekieteld, maar hoe hij op die reactie reageert, kan sterk verschillen. Laten we eens wat dieper kijken.
Wat betekent het om prikkelbaar te zijn?
Als je aan het woord 'kietelend' denkt, kun je je voorstellen dat iemand in een onbedaarlijk gelach instort, terwijl iemand een veertje onder zijn voet neemt of een vinger in zijn oksels graaft.
Er zijn eigenlijk twee verschillende soorten kietelen: gargalesis en knismesis.
Gargalese is het type dat oncontroleerbaar lachen veroorzaakt. Het is uiterst onwaarschijnlijk dat honden gargalesis ervaren, al was het om geen andere reden dan dat het uiterst onwaarschijnlijk is dat honden kunnen lachen.
Knismesis, aan de andere kant, veroorzaakt een gevoel zoals jeuk in plaats van lachen. Het wordt veroorzaakt door een bepaalde zenuwimpuls die kan leiden tot rillingen of de noodzaak om te krabben. Wanneer je een aangetaste plek aanraakt, sturen de zenuwen op die plek een bericht naar het ruggenmerg, dat vervolgens onwillekeurige beenbewegingen veroorzaakt.
Als je ooit hebt gezien dat de achterpoot van je hond overuren begint te maken wanneer je precies de juiste plek in zijn nek of buik vindt, dan weet je al dat honden knismesis kunnen ervaren.
Waarom zijn honden prikkelbaar?
We weten het antwoord op deze vraag niet zeker, maar knismesis is waarschijnlijk geëvolueerd als een manier om te voorkomen dat insecten en andere wezens de hond aanvallen.
Veel van de meest voorkomende kriebelplekken zijn ook plaatsen waar vlooien, teken en andere parasieten graag binnendringen. Het is mogelijk dat de onwillekeurige reactie is bedoeld om ervoor te zorgen dat uw hond probeert de parasiet los te maken wanneer hij een bepaald gevoel voelt in die gebieden.
Houden honden ervan gekieteld te worden?
Of uw hond de ervaring van knismesis echt leuk vindt, is moeilijk te zeggen en varieert waarschijnlijk van pup tot pup.
Om erachter te komen hoe je hond het vindt om gekieteld te worden, let je op zijn lichaamstaal wanneer je het doet (en onmiddellijk daarna). Als ze met hun staart kwispelen en je weer hetzelfde lichaamsdeel presenteren, is de kans groot dat ze dachten dat het leuk was. Een ander teken om naar uit te kijken is een lange rek, gevolgd door een bewonderende blik naar je op.
Als ze echter hun staart instoppen, terugdeinzen of op een andere manier gestoord lijken nadat je hun knismesis hebt geactiveerd, is het een goede gok dat ze niet van de ervaring genoten.
De meeste honden lijken te genieten van het gevoel van knismesis, wat niet moeilijk te begrijpen is. Er zijn tenslotte weinig dingen in het leven die zo bevredigend zijn als een aanhoudende jeuk kunnen krabben.
Wat zijn de meest voorkomende kriebelplekjes bij honden?
Elke hond is anders, en een plekje waar het ene hondje altijd aan toe is, doet misschien niets voor het andere. Er zijn echter een paar plaatsen die eerder een reactie uitlokken dan andere.
De buik is bij de meeste honden het belangrijkste kriebelgebied, vooral langs de zijkanten. Terwijl je daar aan het krabben bent, kun je ook omhoog gaan naar de borst of onder de oksels.
Je kunt ook de nek proberen, net onder de oren, of op de achterpoten nabij de basis van de staart.
Je weet wanneer je in de buurt komt, want ze kunnen hun achterpoot anticiperend beginnen op te heffen. Dat is jouw teken om het gebied te gaan verkennen, en zodra je de plek hebt gevonden, begint dat been wild te worden.
Moet ik me ooit zorgen maken over de prikkelbaarheid van mijn hond?
Meestal, wanneer u uw hond onwillekeurig tegen zijn achterpoot ziet trappen, is dit slechts een teken dat u een plek heeft gevonden die knesis veroorzaakt, dus u hoeft zich nergens zorgen over te maken. Soms is er echter iets sinisters in het spel.
De plaats waar je aan het krabben is, veroorzaakt misschien helemaal geen onwillekeurige jeuk - er kan daar iets zijn waardoor je hond echt jeukt. Mogelijke boosdoeners zijn vlooien, allergieën en schurft, of er kan irritatie zijn van de halsband van de hond of een andere oorzaak.
Veel honden zijn ook vatbaar voor huidallergieën. Bepaalde rassen (zoals Pit Bulls) staan bekend om hun huidallergieën, terwijl andere voedselgevoeligheden hebben die tot huidirritatie kunnen leiden. Eczeem is een andere veelvoorkomende oorzaak van jeuk.
Als je merkt dat je hond in bepaalde periodes van het jaar meer kietelend lijkt te zijn dan in andere, dan kunnen seizoensgebonden allergieën de oorzaak zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld in de winter een drogere huid hebben, of in andere tijden van het jaar meer last hebben van parasieten.
Als je je zorgen maakt over de mogelijke oorzaak van het kietelen van je hond, houd hem dan in de gaten als je hem niet kietelt. Als je merkt dat ze vaak krabben, bijten of likken op de plek waar je aan het kietelen was, dan moet je dat gebied verder verkennen of naar je dierenarts gaan. En als je hond er vroeger van genoot om gekieteld te worden, maar er nu voor terugdeinst, kan er iets van invloed zijn op dat gebied.
Is er een manier om mijn hond ervan te laten genieten om gekieteld te worden?
Veel honden die er niet van houden om gekieteld te worden, hebben eigenlijk geen probleem met het kietelen; in plaats daarvan voelen ze zich niet op hun gemak bij jou of hun omgeving of hebben ze een medisch probleem waarvan je niet op de hoogte bent.
Om je hond ervan te overtuigen je genoeg te vertrouwen om je hem te laten kietelen, begin je met langzame, voorspelbare bewegingen. Laat ze aan je snuffelen (vooral aan je handen) voordat je begint, en streel eerst hun kin of wangen, zodat ze je wanten in de gaten kunnen houden.
Zodra ze in orde zijn met deze aanraking, kun je ze voorzichtig op de zij of rug aaien. Als de hond schichtig is, zal hij je waarschijnlijk niet in de buurt van zijn buik laten komen, dus vermijd dat gebied.
Al dit aaien en strelen zou de hond moeten helpen ontspannen, zodat je kunt beginnen met lichte krassen. Zoek daarbij naar tekenen dat je een kriebelplek hebt gevonden (let vooral op het veelbetekenende optillen van het achterbeen). Als je er een vindt, begin dan met zachte krassen en verhoog de intensiteit alleen als je denkt dat de hond het goed zou vinden.
Sommige honden zullen er misschien nooit van genieten, maar het is nog steeds een goed idee om ze bloot te stellen aan het prikken, porren en hanteren van die gebieden. Je weet nooit wanneer een dierenarts of trimmer die gebieden moet betreden, en je wilt niet dat je hond in paniek raakt als ze dat doen.
Je kunt ze ook belonen met iets lekkers als je hun kriebelplekken mag aanraken, maar als de hond het leuk lijkt om gekieteld te worden, is die aandacht waarschijnlijk de enige positieve bekrachtiging die ze nodig hebben.
Hoe je een hond niet moet kietelen
Er zijn zeker een paar dingen die je wel en niet moet doen als het gaat om het kietelen van een hond, dus probeer geen grote kietelfouten te maken als je ze genegenheid toont.
Als algemene regel geldt dat je niet moet proberen een hond te kietelen die je niet kent. Je hebt geen idee hoe ze zullen reageren, en gekieteld worden is iets van een kwetsbare handeling van de kant van de hond. Wacht tot je vertrouwen en een betere verstandhouding hebt opgebouwd voordat je begint met kietelen.
Je moet ook letten op de lichaamstaal van de hond de hele tijd dat je hem kietelt. Als ze een grimas trekken of zich van je proberen terug te trekken, betekent dit waarschijnlijk dat ze de interactie niet leuk vinden en dat je moet stoppen.
Als je andere tekenen van problemen ziet, zoals grommen, ontblote tanden of het beruchte "walvisoog", moet je natuurlijk onmiddellijk stoppen. Dat is een hond die echt geen plezier heeft, en hij staat op het punt zijn ongemak te tonen op een manier die jij pijnlijk vindt.
Conclusie: zijn honden prikkelbaar
Hoewel je het misschien niet leuk vindt om gekieteld te worden, lijken de meeste honden er dol op te zijn, en een hond die ervan houdt om gekieteld te worden, is een zelfverzekerde pup die zich op zijn gemak voelt bij mensen en bereid is hun genegenheid te accepteren. Dat is maar goed ook!
