Alle hondenrassen zijn vatbaar voor een zekere mate van kwijlen, maar terwijl van sommige, zoals windhonden, bekend is dat ze minimaal kwijlen, is bekend dat andere, zoals Mastiff-rassen, veel kwijlen produceren. De Golden Retriever staat niet bekend om overmatig kwijlen, maar sommige, meestal degenen met grotere kaken, kunnen meer kwijlen dan andere.
Hoewel het lelijk kan zijn en in feite een symptoom kan zijn van een onderliggende gezondheidstoestand, is er misschien niet veel dat u kunt doen aan kwijlen als uw hond gevoelig is voor het probleem. Hieronder kijken we naar Golden Retrievers en hun neiging tot kwijlen, evenals mogelijke oorzaken en een lijst met rassen waarvan bekend is dat ze minder kwijlen dan andere.
Over Golden Retrievers
Golden Retrievers komen oorspronkelijk¹ uit Schotland, waar ze werden gebruikt om neergeschoten wild op te halen voor hun jagers. Ze kunnen koude en natte omstandigheden verdragen en omdat ze gewend waren om zowel vogels uit het water als uit het veld te verzamelen, voelen ze zich thuis in het water.
De Golden Retriever is een erg populair huisdierenras. Het is loyaal, intelligent en kan het goed vinden met zowat iedereen, inclusief vreemden en bezoekers aan huis. Ze hebben echter veel beweging nodig, en die lange dubbele vacht moet regelmatig worden verzorgd om ervoor te zorgen dat hij niet gaat klitten en oncomfortabel wordt voor uw retriever.
Kwijlen golden retrievers?
Kwijlen komt vaker voor bij honden met grote wangen en grote kaken. Hoewel dit meestal niet het Golden Retriever-ras omvat, hebben sommige honden grotere kaken en kaken dan andere. Als uw Retriever deze kenmerken heeft, is het mogelijk dat hij gaat kwijlen. Het komt vooral vaak voor als er voedsel bij betrokken is, omdat dit ervoor zorgt dat ze gaan kwijlen. Kwijlen komt ook vaker voor bij Golden Retrievers nadat ze hebben gesport of water hebben gedronken.
Waarom kwijlen honden?
Zoals eerder vermeld, kwijlen sommige honden van nature meer dan andere omdat ze grote kaken en kaken hebben, en alle honden zijn meer geneigd om te kwijlen als ze opgewonden zijn, na het sporten of als ze eten verwachten.
Als uw hond echter gewoonlijk niet kwijlt maar plotseling veel begint te kwijlen, kan dit een symptoom zijn van een gezondheidsprobleem. Veelvoorkomende aandoeningen die kwijlen veroorzaken, zijn:
- Tandproblemen
- Misselijkheid
- Vergiftiging
- Voedselintolerantie
- Iets zit vast in de mond of keel
Rabiës veroorzaakt ook overmatig kwijlen. Hoewel het veel minder vaak voorkomt dan vroeger, is hondsdolheid nog steeds een zorg waar je rekening mee moet houden.
5 hondenrassen die het minst kwijlen
Het maakt niet uit voor welk hondenras je kiest, er is een kans op kwijlen. Maar de volgende vijf rassen worden beschouwd als de rassen die het minst kwijlen:
1. Bichon Frise
Als je op zoek bent naar een klein ras met veel karakter dat niet snel kwijlt, dan is de Bichon Frise een goede optie. Het is een intelligente hond die een geweldige metgezel is.
2. Bordercollie
De Border Collie is een energieke hond die urenlang kan rennen zonder moe of verveeld te raken. Het heeft veel fysieke en mentale stimulatie nodig, maar produceert meestal geen buitensporige hoeveelheden kwijl.
3. chihuahua
De chihuahua is een klein ras dat populair is als gezelschapsdier, hoewel hij vatbaar kan zijn voor keffende aanvallen. Dit kleine ras is meestal geweldig met kinderen en heeft als extra bonus dat het geen kwijlen lekt als het aan het spelen is.
4. Teckel
De teckel is een ander populair familiehuisdier dankzij zijn vriendelijke karakter, speelse houding en zijn iets kleinere formaat, om nog maar te zwijgen van zijn unieke uiterlijk en vorm.
5. Husky
De husky kan een uitdagend huisdier zijn. Het vereist veel beweging en zijn neiging om over werkelijk alles te praten, betekent dat het misschien niet geschikt is als je buren in de buurt hebt, maar je zou niet te maken moeten hebben met grote plassen kwijlen.
Conclusie
De Golden Retriever is een erg populair hondenras, vooral bij gezinnen die op zoek zijn naar een intelligente, vriendelijke gezinsgenoot. Degenen met grote kaken kunnen enigszins kwijlen, hoewel het ras niet bekend staat als bijzonder zware kwijlers. Als je retriever is begonnen met kwijlen en normaal gesproken geen kwijler is, kan het de moeite waard zijn om een dierenarts te raadplegen om er zeker van te zijn dat er geen onderliggende gezondheidstoestand is.
